Het fInale juryrapport!!!

Opdracht:
De finale opdracht is niet persé de leukste, of het meest originele, maar een opdracht die wat dichter bij een echt verhaal zit. Een verhaal waar je over na moet denken om het leuk te maken voor een ander én vooral iets van je zelf. Je eigen plezier in het schrijven is namelijk belangrijker dan van andere lezers.

Deze opdracht heeft een aantal onderwerpen en zinnen die je in je kort verhaal moet verwerken.
De onderwerpen waar je aan moet houden (verzonnen door de finalisten) zijn:
- Verboden
- Games
- Realiteit.

De zinnen die je in je verhaal moet gebruiken zijn (ook verzonnen door de finalisten):
- “Hij liet me los, veel te laat, maar voor mij veel te snel.”
- “Het kon niet zo zijn, want wonderen bestonden niet.”
- “Ach, wie houd ik voor de gek?”
- “Mag ik het ook eens vasthouden?”
- “Ik had gehoopt dat het anders ging.”
- “En dat was het moment dat ik jou zag.”

Zorg dat je alles in je verhaal verwerkt, zodat een perfecte score mogelijk kan worden gemaakt .
Extra regels bij deze opdracht is, dat het verhaal geen klein verhaal wordt (in vergelijking tot de andere opdrachten).
Gebruik in dit verhaal minstens 1750 woorden.
Daarbij mogen alle genres worden gebruikt (behalve fanfictie).

Beoordeling:
Hoe de opdracht is uitgevoerd (30)
De originaliteit van het verhaal (20)
Of het verhaal vlot te lezen valt (10)
Of de interesse van de juryleden is gewekt (10)
Spelling en punctuatie (10)
Grammatica (10)
Sfeer en spanning (10)


Necessity
Hoe de opdracht is uitgevoerd:
Je hebt alle zinnen mooi gebruikt en je aan de thema’s gehouden. Het kwam niet echt geforceerd over en uit eigen ervaring weet ik dat dat vrij moeilijk is om te doen. Van één zin heb je de tijd aangepast, en bij een paar andere zinnen heb je er een andere zin aan toegevoegd, maar ik denk niet meteen dat dat een probleem is (tenzij de organisator van de wedstrijd er anders over denkt). Verder kan ik niet veel meer opmerken, je hebt de opdracht goed uitgevoerd.
23/30

De originaliteit van het verhaal:
Hier ben ik eigenlijk een beetje in teleurgesteld. ‘Liefde is verboden’ is nogal een veelvoorkomend iets in bepaalde sciencefiction films/boeken (ik hou van sciencefiction, dus hier herken ik clichés drie keer zo snel). Het feit dat het zich afspeelt na een oorlog is ook een cliché dat je in sciencefiction beter vermijdt, al begrijp ik wel dat het heel moeilijk is wanneer je een ‘nieuwe wereld’ wilt creëren. Je slaagt er dan ook nog in om een medicijn tegen liefde te maken en dat is helaas al heel veel keer voor jou gebeurd (of in ieder geval een medicijn tegen bepaalde emoties).
11/20

Of het verhaal vlot te lezen valt:
Je schrijfstijl is nog steeds aangenaam om te lezen, maar je herhaalt best veel in het verhaal, en soms wordt dat echt vervelend; het maakt het lezen een stuk vermoeiender.
7/10

Of de interesse van de juryleden is gewekt:
Eigenlijk niet echt. Ik heb sowieso een hekel over gevoelens die ‘verbannen’ en ‘verboden’ worden.
5,5/10

Spelling en punctuatie:
Een zachte aanraking liep me halt houden.
Die liep lijkt daar precies een beetje verkeerd te staan. Ik neem aan dat je een typfout hebt gemaakt en liet bedoelde?
9/10

Grammatica:
Geen enkele fout gevonden, maar (om het nog maar eens te herhalen) ik heb ook geen alziend oog.
10/10

Sfeer en spanning:
Ik vond eigenlijk dat er niet zoveel spanning in dit verhaal zit. Dit komt vooral doordat (zoals ik al vermeld had) het feit dat je een aantal dingen blijft herhalen. Je gebruikt ook vrij standaard zinnen en geen zinnen waarvan je denkt: wow, dit is geweldig. Er zit wel een bepaalde sfeer (het feit dat het hoofdpersonage zich in een gevaarlijk parket bevindt), maar ik denk dat je dat nog iets beter had kunnen laten overkomen met minder woorden en iets meer beeldspraak. Maar minder woorden is natuurlijk moeilijk als het verplichte woordenaantal zo hoog ligt.
6/10


DataDrain565
Hoe de opdracht is uitgevoerd:
Wow, je hebt die zinnen wel heel erg goed gebruikt. Ze vielen zo weinig op tegenover de rest van het verhaal, dat ik ze later zelfs terug moest zoeken om te zien of je ze wel allemaal had gebruikt. Goed gedaan! De thema’s heb je trouwens ook heel mooi gebruikt. ‘Verboden’ was iets subtieler aanwezig dan de rest, maar je hebt het zeker tot een goed einde gebracht!
25/30

De originaliteit van het verhaal:
Zo origineel is dit verhaal eigenlijk niet. Mensen die in een game worden gezogen komt steeds vaker voor. Dus heel hoge punten voor originaliteit kan ik je helaas niet geven, vooral omdat deze verhaallijn wel erg voor de hand lag als je naar de thema’s kijkt. Ook het feit dat alleen het hoofdpersonage overblijft (of dat Akiko voor Natsu valt) was jammer genoeg nogal cliché.
12/20

Of het verhaal vlot te lezen valt:
Je gaat iedere keer een beetje vooruit, maar je moet nog steeds veel leren voordat je een perfect kort verhaal kunt maken. Ik raad aan om meer mee te doen aan wedstrijden waarbij ze je commentaar geven, zodat je steeds wat meer kunt bijleren en uiteindelijk de kneepjes onder de knie hebt voor het schrijven van een kort verhaal dat de lezers kan blijven boeien. Ik weet zeker dat je schrijfstijl er nog enorm op vooruit zal gaan. Je hebt nog veel ruimte om te groeien.
7/10

Of de interesse van de juryleden is gewekt:
Ik vind dit soort verhalen wel leuk, maar het probleem is dat dit al zoveel keer is gedaan en ik heb echt een bloedhekel aan clichés.
6/10

Spelling en punctuatie:
Ze was mijn beste en enige vriendin, de rest van de klas vond me nogal raar en gesloten.
Ik zou hier eerder een puntkomma zetten (of een punt) in plaats van een komma, maar zoiets voelt iedereen denk ik een beetje anders aan.
Hoe zou het komen als je ouders je op je tien jaar verlaten.
Je kunt geen vraag hebben als er aan het einde van de zin een punt staat.
Akiko was anders, maar die kende ik nu al 5 jaar.
Alle getallen onder tien (met voorkeur zelfs onder twintig) worden volluit geschreven. Dacht maar niet dat de luiheid van het niet volluit schrijven aan mijn oog kon ontsnappen.
Roran ging zenuwachtig door jet de kaart te tekenen.
Typfoutje, denk ik. Maar dat is niet zo’n extreme fout en ik ben er zeker van dat je ‘m zelf ook wel gevonden zou hebben.
6,5/10

Grammatica:
Ik was nu 15, ik leefde alleen en ik bracht het meest van mijn tijd door op de computer, waar ik al mijn zorgen kon vergeten.
Ik hoop dat hij zijn tijd spendeert achter de computer en niet op de computer? (Deze fout maak ik zelf ook zo vaak.)
Vergeet niet dat er na een dubbele punt een kleine letter komt, geen hoofdletter, tenzij iemand iets zegt, of het een soort spreuk is die tussen aanhalingstekens (“) komt te staan. In ieder geval, wanneer je iets zegt als ‘Ik nam drie dingen mee: een haardroger, een kam en haarelastiekjes.’ dan is het wel met een kleine letter.
Wat later kwamen we aan bij de ingang van 'het graf'.
Als het een keer met een hoofdletter schrijft, mag je niet vergeten het de volgende keer ook te doen. En ik denk ook dat je een nieuw begrip alleen de eerste keer tussen aanhalingstekens moet zetten.
7/10

Sfeer en spanning:
Ze hielp me soms met leren en hielp me als ik iets niet helemaal snapte, en als ze me niet hielp met leren was ze er gewoon bijna altijd.
Zie je al waar ik op wil wijzen? Je gebruikt drie keer hetzelfde woord in één zin. Dit is niet alleen storend, maar het zorgt er ook een beetje voor dat er wat van de spanning en sfeer verloren gaat. Probeer de constructie van de zin de volgende keer iets anders te doen. Probeer iets nieuws waarbij je niet telkens hetzelfde woord moet gebruiken. Probeer eens om overbodige dingen weg te laten. Spanning wordt soms net gecreëerd als je minder woorden hebt. Verder vond ik ook dat je iets meer spanning had kunnen steken in de zelfmoord van Mikasa. Dit was een geweldige kans om gedetailleerd te schrijven. Ik besef dat schrijven in detail niet altijd even moeilijk is, maar je kunt het alleen leren als je het heel veel probeert en anderen je werk laat beoordelen.
6/10

Extra:
De alinea’s zitten nog steeds niet helemaal goed. Je doet het steeds een beetje beter, maar alinea’s zijn enorm belangrijk om het lezen makkelijker te maken. Aangezien ik toch tijd teveel heb, ga ik even de eerste alinea van jouw verhaal onder handen nemen. Misschien zie je het verschil (de manier waarop een alinea hoort te zijn) beter als ik het aanpas in een van je eigen werken.
Om je even een beeld te geven: jouw alinea heeft bijna 500 woorden. Dat zijn bijna twee volledige pagina’s in boekformaat zonder alinea’s. De gemiddelde alinea heeft nog geen honderd woorden (al kan het natuurlijk heel erg variëren). Het is maar gewoon om je meer inzicht te geven in de werking van alinea’s. (Want ik weet dat je perfecte alinea’s zal kunnen maken, op een dag.)
Een gewone enter (zonder witregel) kan trouwens ook voldoen als alinea. (Random info, omdat het totaal niet uitmaakt of je een witregel neemt of niet.)

Ik zuchtte. "Ik had gehoopt dat het anders ging." Mijn examen wiskunde had ik juist afgemaakt en... Man, dat ging slecht. Ik had sommige vragen onopgelost gelaten en andere waren pure gokken geworden.
Ik was nu 15, ik leefde alleen en ik bracht het meest van mijn tijd door op de computer, waar ik al mijn zorgen kon vergeten.
Ik had goed gestudeerd, maar ik was gewoon heel erg slecht in wiskunde, en ik had niemand om me er thuis mee te helpen. De enige die me in deze wereld überhaupt hielp was Akiko. Ze hielp me soms met leren en hielp me als ik iets niet helemaal snapte, en als ze me niet hielp met leren was ze er gewoon bijna altijd.
Ik kon haar alles vertellen en ze was er altijd voor me. Ze was mijn beste en enige vriendin, de rest van de klas vond me nogal raar en gesloten. Hoe zou het komen als je ouders je op je tien jaar verlaten. Ik deed er niet zielig over of zo, maar ik vertrouwde niet veel mensen meer. Akiko was anders, maar die kende ik nu al 5 jaar. Zij was verschenen toen mijn ouders me hadden achtergelaten. Eerst vond ik het maar vervelend dat ze altijd rond me hing en plots opdook, waar ik ook mocht zijn. Nu vond ik het geweldig en was ik blij dat ze er altijd was.
Ze stond te wachten aan de uitgang van de school en ze keek sip toen ze mijn gezicht zag. "Ging het echt zo slecht?"
"Jep..."
We liepen naar mijn huis, waar we zouden leren voor het volgende examen. We liepen voorbij de spookhut. Zo noemden we het verlaten huis dat daar nu al heel lang stond. Veel te lang, als je het mij vraagt. Niemand wou het kopen omdat het zo vervallen en eng was. Ik zag dat de deur openstond en mijn nieuwsgierigheid flakkerde op.
Ik ging stilletjes binnen terwijl Akiko mijn arm vasthield en er aan trok: "Wat ben je aan het doen? Niet binnengaan! Je weet hoe eng het daar is!"
"Ik ben niet bang."
"Maar ik wel!"
"Blijf dan buiten."
"Ik laat je daar niet alleen binnengaan, Natsu!"
"Kom dan mee, ik bescherm je wel tegen de spinnen."
Ze bloosde lichtjes en hield mijn arm stevig vast.
Ik zag niets speciaals in het huis, behalve een disc op de tafel in het midden van de kamer. Ik pakte hem en liep snel naar buiten. Er zat een briefje bij de disc. Dat zou ik straks lezen.
Akiko was opgelucht dat we zo snel het huis weer uit waren en liet mijn arm los. "Wat ga je daarmee doen? En waarom steel je dat zomaar?!"
"Die spinnen daar gaan er niet veel aan hebben. En het interesseert me. Misschien is het wel een leuk videospel!"
"Hm, laat ook maar... Maar als het een virus is kom je niet bij mij klagen, oké?!"


FireFoxieABC
Hoe de opdracht is uitgevoerd:
Goed, perfect. Niks op aan te merken. Alle zinnen en alle thema’s zijn gebruikt, al moet ik wel zeggen dat die ‘En dat was het moment dat ik jou zag.’ niet echt in die alinea paste, omdat er eigenlijk ‘hem’ had moeten staan. Maar dat kan ik je vergeven, omdat het een zin is die normaal alleen gebruikt kan worden in de directe reden of een brief of iets dergelijks.
26/30

De originaliteit van het verhaal:
Het begin vond ik wel vrij origineel. Ik denk dat het vooral komt omdat het zo realistisch en adembenemend was. Naar het einde zitten er wel een paar clichés in (want ze moet net iemand tegen het lijf lopen die haar de stad uit kan/wil lozen en die niet gelooft dat de sloppers slecht zijn), maar het blijft erg goed gevonden!
16/20

Of het verhaal vlot te lezen valt:
Vast en zeker. Ik vond dat dit verhaal misschien wel het vlotst geschreven was van al je inzendingen tot nu toe. Je hebt een leuke, makkelijke, soms schattige schrijfstijl.
8/10

Of de interesse van de juryleden is gewekt:
Ik vond vooral het begin heel interessant, vooral omdat het zoveel mogelijkheden bood. Persoonlijk had ik liever een minder cliché vervolg gezien, maar dat neemt niks af van het feit dat het een heel leuk verhaal blijft, dat je ook wel nieuwsgierig maakt naar een vervolg.
8,5/10

Spelling en punctuatie:
‘Dan moeten we proberen om in de binnenstad te komen, en ons daar verstoppen.’ Zegt een andere leidinggevende zacht.
Volgens de directe rede zou na verstoppen een komma moeten staan en zou zegt met een kleine letter moeten.
Ik gniffel en trek de dolk weer uit de handen van het jochie, ‘Dat was wel weer genoeg voor nu,’ knipoog ik.
Na jochie moet een punt. (Deze fout maak je een aantal keer.)
Uiteindelijk kom ik hijgend bij een gedeelte aan, dat iets lager is (…)
De komma na aan is overbodig en zelfs een beetje storend.
Kom je nog?’
Je vergat een aanhalingsteken.
6/10

Grammatica:
als bewijs trek ik de dolk die ik ooit van hem gekregen heb.
Je vergeet een hoofdletter, schaam je diep!
9/10

Sfeer en spanning:
Ik vond dat er heel veel sfeer en spanning in dit verhaal zat. In het begin kon ik de brand bijna voelen en het werd ook echt duidelijk gemaakt hoe groot de druk en het gevaar is. Later neemt die sfeer wat af. Zodra ze Thyr bereikt, is de sfeer iets losser en is er bijna geen spanning, wat ik toch wel vreemd zit, want in zo’n situatie zou ik doodsbang zijn. Maar al bij al toch zeer goed gedaan!
8/10