025 Elena

Totaal geen honger meer, stap ik verder richting een fontein. Overal er rond ligt water, maar toch vind ik een droge plaats om me neer te zetten. Het is hier zo stil, op het gefluit van de vogels na. Het is iets dat ik gewoon kan worden, het maakt me rustig. Ik heb me tussen de drukte van auto's en de mensen die altijd gehaast zijn nooit goed gevoeld. Het voelde soms aan alsof ik daar niet thuis hoorde, alsof ik gewoon compleet verloren was. Mezelf verloren.
'Het is hier mooi, is het niet?' ik draai me om en zie Bilbo naar me toestappen.
'Ja het is hier erg mooi, ik zou hier mijn hele leven kunnen blijven.' biecht ik hem eerlijk op. Hij kijkt me glimlachend aan, Bilbo is altijd aardig tegen me geweest.
'Ik ben blij dat jij hier bent, Bilbo. Tenminste één iemand die me niet kwaad aan kijkt de hele tijd.' zeg ik wat somber. Ik richt mijn blik naar de grond, het verbaasd me dat het gras er zo mooi en groen uitziet.
'Ik denk dat Thorin zo bij iedereen is die geen dwerg is.. zegt hij.
'Ik weet het niet Bilbo, het lijkt net of hij het echt iets tegen me heeft.' zeg ik wat treurig. Ik draai me een beetje, zodat ik met mijn rechterhand het water van de fontein kan raken.
'Hij doet ook zo tegen mij, trek het je dus echt niet aan. Het zal wel beteren, denk ik.' het laatste zegt Bilbo wat aarzelend, ten teken dat hij het zelf niet zeker weet.
'Ik hoop het.' zeg ik slechts en speel met mijn vingers verder in het water.
'Ik ga even rondwandelen, zin om mee te gaan?' vraagt Bilbo en ik knik.
'Dat zal mijn gedachten wat verzetten.' zeg ik, meer voor mezelf bedoelt. Bilbo knikt bevestigend, alsof het voor hem hetzelfde betekent. We stappen doorheen Rivendell, met zijn mooie plekken en hoge trappen. Hoe hoger we gaan, hoe mooier het uitzicht rondom ons wordt.
'Ik zou zo hier kunnen wonen.' vertelt Bilbo dromerig, terwijl hij half tegen de balustrade leunt.
'Hmm-mhmm.' stem ik in. Hier is zelfs de zonsondergang prachtiger dan waar dan ook. Een persoon net onder ons trekt mijn aandacht. Thorin loopt zelf ook rond in Rivendel, duidelijk een gesprek volgend.
'Je weet toch wat er met zijn grootvader gebeurde, Gandalf? Er rust een vloek op die schat.' hoor ik Elrond tegen Gandalf vertellen. Thorin draait zich weg van het gesprek en als hij opkijkt, ziet hij Bilbo en mij. Hij kijkt ons even aan, om vervolgens weg te stappen.
'Daar ben je, ik dacht al dat je verdwenen was.' hoor ik iemand zeggen. Als ik me omdraai, zie ik Kili achter me staan.
'Hey Kili.' zeg ik vriendelijk. Hij glimlacht even naar me, maar neemt vervolgens mijn hand vast en sleurt me half mee.
'Wow Kili, rustig aan. Als je het gewoon vroeg om mee te gaan, zou ik zelf ook wel gestapt hebben hoor. Dan hoefde je me niet half mee te slepen.' zeg ik licht paniekerig. Dit kan ik dus geen derde keer meer aan vandaag.
'Ik wist al dat je mee wou, daarmee vroeg ik niets.' zegt hij, met een grijns.