Coby’s grote avontuur door Hoenn

‘En dat was het weer!’ zei de presentator. ‘Volgende week zullen jullie zien hoe dit spannende gevecht tussen tv-ster en kampioen van Kalos Marlyn en haar tweelingzus gym leader Korrina afloopt!’ ‘Wauw!’ zei Amber. ‘Dat was een spannende aflevering!’ ‘Het is echt ongelovelijk dat er Pokémon zijn die mega-evolutie kunnen gebruiken!’ zei Mewtwo. ‘Ik wou dat ik dat kon!’ zei Amanda. ‘Maar Infernape heeft geen mega evolutie.’ ‘Welke Pokémon hebben er dan wel één?’ vroeg Fiola. ‘Ik ken er een paar.’ zei Coby. ‘Ik weet dat Lucario er één heeft, volgens mij Beedrill, Scizor, Pidgeotto, Gallade en Gardevoir.’ ‘Dat zijn allemaal Pokémon die ik heb!’ zei Amber. ‘En Coby, Blade, jullie hebben dus ook mega evoluties!’ ‘Ik zou willen dat hier in Sinnoh mega stenen waren.’ zei Blade. ‘Dan zouden we mega evolutie kunnen gebruiken.’ ‘In Hoenn en Kalos zijn ze wel.’ zei Coby. ‘Jij weet veel van mega evolutie af, is het niet?’ vroeg Amber. ‘Toen ik nog een mens was woonde ik in Kalos.’ zei Coby. ‘Ik heb de voormalige kampioen Diantha haar Gardevoir zien mega evolueren.’ ‘Je hebt met eigen ogen een mega evolutie gezien?!?’ zei Amy. ‘Dat is zó cool!’ ‘Ja, het was best wel cool om te zien.’ zei Coby. Het was al laat. ‘Laten we maar naar bed gaan.’ zei Amber. ‘Het is al laat.’ Iedereen ging naar hun kamer toe en een kwartier later sliep iedereen.

De volgende ochtend was alles normaal. Amber en Blade gingen de andere vijf Pokémon wakker maken, ze gingen hun ochtendtraining doen en daarna uitrusten. De dagelijkse routine. Die avond was het Coby’s beurt om het bos te checken. Mewtwo wou graag met haar mee, maar Coby wou het graag alleen doen. Ze liep naar het bos toe en checkte of alles in orde was. Er was niks aan de hand. Maar toen Coby terug wou gaan naar huis, verscheen er vanuit het niets een lid van team Rocket. Hij liet zijn Weezing uit zijn Poké-ball komen en de Weezing begon Coby aan te vallen. Hoewel ze de Weezing wist te verslaan, gooide het lid een net over Coby heen en nam haar mee.

De truck met Coby erin ging ver weg van Sinnoh, naar Hoenn. Ze moesten door Hoenn heen om bij het hoofdkwartier van team Rocket aan te komen. Maar onderweg viel Coby uit de truck. ‘Oef!’ zei ze. ‘Auf!’ Het lid merkte er niks van en reed door. Coby gooide het net van haar af en keek waar ze terecht gekomen was. Het was te donker om iets te zien. Ze ging dus maar slapen. De volgende ochtend werd Coby pas rond de middag wakker. Nu het licht was kon ze zien waar ze was. Op een bord stond: ‘Route 102 Hoenn) ‘Hoenn?’ zei Coby verbaasd. ‘Maar dit is Sinnoh! Wacht eens even…’ Ze besefde zich dat het lid haar helemaal vanuit Sinnoh naar Hoenn had gebracht. ‘Aaargh!’ zei ze. ‘Dit is vreselijk!’ Op dat moment kwam May eraan. Zij en haar trouwe partner Mabel waren op zoek naar een Ralts. Ze had al een Gallade, maar nog geen Gardevoir. Toen ze Coby opmerkte stuurde ze dan ook gelijk Mabel in de strijd. ‘Ik ga jou vangen Gardevoir!’ zei May. ‘Maar ik ben geen wilde Pokémon!’ zei Coby. ‘En ik heet Coby! Niet Gardevoir!’ ‘Wacht, heb je een trainer?’ vroeg May. ‘En waarom kun je praten?’ ‘Waarom is dat altijd één van de eerste dingen die mensen me vragen?!?’ zei Coby. ‘Oké, ja, ik heb een trainer, haar naam is Amber, ze is de kampioen van Sinnoh. Ik kan praten omdat ik ooit een mens was die door een vloek in een Gardevoir veranderde. Nog vragen?’ ‘Jij was ooit een mens?’ zei May verbaasd. ‘Wauw! En je trainer is de kampioen van Sinnoh?’ ‘Inderdaad.’ zei Coby. ‘Maar waarom ben je dan in Hoenn?’ vroeg May. ‘Ik ben door een lid van team Rocket meegenomen.’ zei Coby. ‘Ze willen mij hebben zodat ze mijn vriend Mewtwo kunnen vangen.’ ‘Oké, ik snap hier echt niks meer van.’ zei May. ‘Maar je ziet er niet goed uit. We kunnen je beter naar het Poké-center brengen.’ Coby liep mee met May en Mabel.

Het koste maar een paar minuten om in Petalburg City aan te komen. Coby werd naar het Poké-center gebracht en genezen. Hierna ging Mabel terug in haar Poké-ball en gingen May en Coby aan een tafel zitten zodat Coby het hele verhaal kon vertellen. Nadat ze dit had gedaan zei May: ‘Ik begrijp het. Maar hoe wil je weer terug in Sinnoh zien te komen?’ ‘Geen idee.’ zei Coby. ‘Je mag anders wel tijdelijk in mijn team.’ zei May. ‘Dan ben je tijdelijk mijn Pokémon totdat we een manier vinden om je weer thuis te krijgen!’ ‘Lijkt me een goed idee!’ zei Coby. ‘Fantastisch!’ zei May. ‘Omdat ik je niet kan vangen en ik je Poké-ball niet heb, denk ik dat het een beter idee is als ik je gewoon als lopende Pokémon houd.’ ‘Is goed.’ zei Coby. ‘Trouwens, omdat jij een Gardevoir bent, denk ik dat je dit wel kunt gebruiken.’ zei May. Ze gaf Coby een steen. Maar geen gewone steen. Coby zag gelijk dat het een mega steen was. ‘Een Gardevoirite!’ zei ze geschokt. ‘Je mag hem hebben.’ zei May. ‘Hij zit al aan een ketting, dus dat moet geen probleem zijn!’ ‘Wauw!’ zei Coby. ‘Bedankt!’ Ze deed de Gardevoirite om haar nek. ‘Kijk, ik heb een mega armband!’ zei May. ‘In het volgende gevecht zullen wij mega evolutie gaan gebruiken!’ ‘Ik… als een mega Gardevoir?’ zei Coby. ‘Hmm… ik heb er nu al zin in!’

May en Coby gingen naar buiten. ‘Gaan we zo meteen een gevecht houden?’ vroeg Coby. ‘Inderdaad.’ zei May. ‘Maar niet hier in de buurt. We gaan naar zee!’ ‘Hoe wil je zo snel naar zee komen?’ vroeg Coby. ‘Met Blue!’ zei May. Ze haalde een soort fluit uit haar tas en begon er een melodietje op te spelen. ‘Hou je vast aan mij!’ zei May. ‘Oké, maar waarom?’ vroeg Coby. ‘Dat zie je zo wel!’ zei May. Vanuit de lucht kwam een Latios hun kant op. May en Coby sprongen op zijn rug, en May liet hem mega evolueren. ‘Wooooaaah!’ zei Coby. Met een enorme snelheid vlogen ze door de lucht. ‘En?’ zei May. ‘Hoe vind je het?’ ‘Ik vind het supercool!’ zei Coby. ‘Ik kan hem zelfs salto’s laten doen!’ zei May. ‘Kijk maar!’ Blue deed drie salto’s achter elkaar: twee omhoog en één naar beneden. ‘We zijn er bijna!’ zei May. ‘Maak je klaar voor de landing!’ Met een enorme vaart suisde Blue naar beneden. Wanneer hij bijna de grond raakte sprongen May en Coby van zijn rug af. ‘Goed gedaan Blue!’ zei May. ‘Keer maar terug!’ Blue ging terug in zijn Poké-ball. ‘Oké, tegen wie zullen we een gevecht houden?’ vroeg May. Een karate-trainer liep naar hun toe en zei: ‘Vecht tegen ons! We zullen niet verliezen!’ ‘Kom maar op!’ zei May. De trainer liet zijn Machoke uit zijn Poké-ball komen. ‘Kom op, Coby!’ zei May. Coby sprong het gevecht in. ‘Oké, mega evolutie, go!’ zei May en ze raakte haar sleutel steen aan. Coby voelde zichzelf veranderen: net als een evolutie. Haar jurk werd boller en groter, haar hoorn splitste in tweeën, haar handen veranderden in handschoenen en haar hoofd werd groter. Het enige wat groen bleef was haar haar. ‘Wauw!’ zei Coby. ‘Ik ben een mega Gardevoir!’ ‘Jij kunt mega evolutie gebruiken?’ zei de trainer. ‘Ach ja, dat weerhoudt ons er niet van jou te verslaan!’ Coby gebruikte Psytic op de Machoke. Omdat Coby supersterk was was de Machoke in één keer verslagen. ‘Yes!’ zei May. ‘Gewonnen!’ Çoby veranderde weer in haar echte ik. May kreeg van de trainer duizend Poké-dollars voor het winnen. ‘Jullie zijn echt sterk!’ zei de trainer. ‘Ooit zal ik weer tegen jullie vechten!’ ‘Doen we!’ zei May. De trainer liep weg. ‘Zo, Coby, hoe voelde het om te mega evolueren?’ vroeg May. ‘Geweldig!’ zei Coby. ‘Normaal houd ik niet van Pokémon gevechten, maar als ik mega evolueer heb ik het gevoel dat ik wil vechten! En 100% zeker winnen!’ ‘Zo hoort het he voelen bij mega evolutie!’ zei May. ‘Er zijn maar weinig Pokémon die het kunnen!’ ‘Dus, wat gaan we nu doen?’ vroeg Coby. ‘Laten we naar Lilycove City gaan!’ zei May. Ze pakte haar fluit weer uit haar tas en niet veel later kwam Blue hun oppikken. Na tien minuten waren ze in Lilycove City. ‘Hier gaan we vannacht overnachten!’ zei May. ‘We kunnen naar het Poké-center gaan!’ Ze liepen naar het dichstbijzijnde Poké-center toe.

Die nacht kon Coby maar niet slapen. Er was die dag veel gebeurd: Ze was ontvoerd door team Rocket, in Hoenn beland, een tijdelijke trainer gekregen en mega evolutie gebruiken. Maar ze maakte zich zorgen om haar eigen team thuis in Sinnoh. Mewtwo en zij sliepen altijd samen. En Mewtwo was altijd bij haar. Hoe zou hij het vinden om haar niet meer bij zich te houden? Coby wou er liever niet over nadenken. Ze zou wel weer in Sinnoh komen. Ze wist het zeker.

De volgende ochtend was May eerder wakker dan Coby. Ze maakte haar wakker. ‘Wakker worden!’ zei ze. ‘Het is ochtend!’ ‘Zzz…’ zei Coby. ‘Zzz… Zzz… Zz… Wa… Huh?’ Met moeite ging ze overeind zitten. ‘May, hoe laat is het?’ ‘Negen uur.’ zei May. ‘Tijd om op te staan dus!’ ‘Gaap!’ zei Coby. ‘Ik slaap liever tot een uurtje of twaalf!’ ‘Je moet toch leren om eerder wakker te worden!’ zei May. ‘We gaan vandaag trainen, als je dat niet erg vind.’ ‘Zolang ik tijdens gevechten mega evolutie mag gebruiken vind ik het niet erg.’ zei Coby.

Nadat ze allebei opgefrisd waren en ze hun spullen hadde gepakt waren May en Coby klaar om te gaan. Ze wonnen meer dat veertig gevechten op één dag, en Coby genoot van elk van hun. Zij en May hadden al een sterke band, ondanks dat ze elkaar pas twee dagen kenden. Uiteindelijk besloot May om Coby’s kracht te testen in een gevecht tegen haar Groudon Land. Coby mocht mega evolutie gebruiken, maar Land gebruikte zijn Red Orb om primal revolution te gebruiken. Land werd nog groter dan een normale Groudon. Hij was wel twee keer zo groot en twee keer zo sterk geworden! ‘Wat voor soort evolutie is dit?’ vroeg Coby. ‘Het heet primal revolution.’ zei Coby. ‘Het is een speciale vorm van evolutie die alleen Groudon en Kyorgre kunnen gebruiken. Het enige probleem is dat primal Groudon erg instabiel is. Ik kan zijn krachten maar voor bepaalde tijd onder controle houden. Hij zal daarna weer in zijn normale vorm veranderen.’ ‘Oké, ik zal hem proberen te verslaan.’ zei Coby. Ze gebruike Psytic tegen Land. Ze gebruikte ook nog Confusion. Nadat deze aanval raak was was Land verslagen en veranderde hij weer terug in zijn oorspronkelijke vorm. ‘Goed gedaan Land!’ zei May. ‘Maar Coby wint.’ Ze liet hem terugkeren in zijn Poké-ball. ‘Zo, we zijn klaar voor vandaag!’ zei May. Coby veranderde weer terug in haar normale vorm. ‘Is het dan al weer nacht?’ vroeg ze teleurgeseld. ‘Maar ik wil nóg meer trainen!’ ‘Coby, het is genoeg voor vandaag.’ zei May. ‘Je moet aan je gezondheid denken.’ ‘Ja, je hebt gelijk.’ zei Coby. ‘Laten we op zoek gaan naar een Poké-center.’ Ze vlogen op Blue’s rug naar Ever Grande City. Hier gingen ze overnachten.
Zo ging het leven van Coby nog een maand door. Ze trainde de hele dag door, van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Coby werd sterker en sterker, maar tegelijkertijd miste ze Mewtwo en de rest van haar team ontzettend. Op een dag werd er een toernooi in Hoenn gehouden. Iedereen mocht hieraan meedoen, maar je mocht maar één Pokémon gebruiken. May en Coby deden eraan mee. Op Blue’s rug vlogen ze naar de plek waar het allemaal zou gaan gebeuren toe: Stootopolis City. ‘We zijn er!’ zei May. ‘Stootopolis City! Hier zal het toernooi plaatsvinden!’ ‘Ik heb er zo’n zin in!’ zei Coby. ‘Ik heb niet meer aan een toernooi meegedaan sinds ik… sinds ik… sinds ik weg ben uit Sinnoh.’ ‘Dit is een goede kans om je terug te krijgen in Sinnoh!’ zei May. ‘Hoezo?’ vroeg Coby. ‘Het toernooi zal uitgezonden worden op nationale televisie!’ zei May. ‘Je trainer zal er vast naar kijken!’ ‘Dat weet ik wel zeker!’ zei Coby. ‘We missen nooit een toernooi!’ ‘Laten we het strijdveld betreden!’ zei May. ‘Dan kunnen we gelijk kijken wie er allemaal nog meer meedoet!’ Ze liepen naar binnen.
Eenmaal binnen bleken er tientallen trainers van over de hele werel dmee te doen aan het toernooi. ‘Wauw!’ zei Coby. ‘Ik kan niet wachten om te beginnen met vechten!’ ‘We hoeven niet lang te wachten!’ zei May. ‘Ons gevecht tegen een trainer en zijn Lucario zal over tien minuten beginnen!’ ‘Ik zal die Lucario eens laten zien wat we kunnen!’ zei Coby. ‘Hahaha!’ zei May. ‘Je bent echt dol op vechten geworden sinds je kan mega evolueren hé?’ ‘Inderdaad!’ zei Coby. ‘Ik voel me gewoon… zo goed wanneer ik mega evolueer!’ ‘Houd dat gevoel bij je!’ zei May. ‘We kunnen dat gevecht makkelijk winnen!’

Tien minuten later begon hun gevecht. Het was vrij makkelijk voor Coby nadat ze mega evolueerde. Met een Psytic en een Magical Leaf was de Lucario uitgeschakeld. ‘En de winnaars zijn May en haar Gardevoir Coby!’ zei de omroeper. ‘Uitstekend!’ zei May. ‘We zijn door de eerste ronde heen!’ De tweede, derde en vierde ronde wonnen ze ook met gemak. Maar in de kwartfinales werd het lastiger. De tegenstander was een Spiritomb. Deze was erg sterk, en bijna was Coby verslagen. Maar net op tijd kon ze Magical Leaf gebruiken om te winnen. Ze wonnen hun volgende gevecht wel makkelijk. Nadat Coby de Serperior van de tegenstander had uitgeschakeld zei May. ‘We hebben het gedaan! We zitten in de finale!’ May en Coby waren beiden dolgelukkig. Niet veel later was de finale. Maar Coby schrok toen ze zag wie hun tegenstanders waren. Het waren Amber en Amanda!

‘D-dat is mijn trainer!’ zei Coby geschokt. ‘Wat?’ zei May. ‘Is dat meisje je trainer?’ ‘Ja!’ zei Coby. ‘En ze is hier samen met Amanda!’ ‘Amanda is die Infernape?’ vroeg May. ‘Inderdaad.’ zei Coby. ‘Wat doen we nu?’ vroeg May. ‘Wil je nu terug naar haar?’ ‘Nee, nog niet.’ zei Coby. ‘Ik wil eerst de finale winnen, daarna zien we wel.’ ‘Goed idee.’ zei May. ‘We zullen Amber eens laten zien hoe veel sterker je bent geworden!’

May en Coby liepen het strijdveld op. ‘En dan nu de finale!’ zei de omroeper. ‘Het gaat tussen kampioen Amber uit Sinnoh en prinses May uit Hoenn! Hun Pokémon zien er vurig uit! Ik kan al vertellen dat ze beiden voor de winst gaan! Dit gaat spannend worden! Laat het gevecht beginnen!’ ‘Amanda, laat maar eens zien wat je kan!’ zei Amber. Amanda sprong het strijdveld in. ‘Oké, Coby, het is jouw beurt om te vechten!’ zei May. Coby sprong het veld ook in. Amanda en Amber keken geschokt naar Coby. ‘Coby?’ zei Amanda. ‘Ben jij dat?’ ‘Ja, ik ben het.’ zei Coby. ‘Maar hoe…’ zei Amanda. ‘Er is nu geen tijd om alles uit te leggen.’ zei Coby. ‘Laten we gewoon vechten.’ ‘Ja, oké.’ zei Amanda. ‘Trouwens, het is goed om je weer te zien.’ ‘Bedankt!’ zei Coby. ‘Oké, mega evolutie, go!’ zei May. Ze raakte haar sleutel steen aan en Coby ging mega evolueren. Hierdoor stonden Amanda en Amber nóg meer versteld. ‘Oké, ik ben klaar!’ zei Coby. ‘Coby, gebruik Psytic!’ zei May. ‘Amanda, ontwijk en gebruik Acrobatics!’ zei Amber. Deze aanval ontweek Coby. Ze gebruikte weer Psytic, deze keer was het raak. ‘Aargh!’ zei Amanda. ‘Coby, hoe komt het dat je zo sterk geworden bent?’ ‘Doordat ik een maand lang niks anders dan vechten heb gedaan!’ zei Coby. Ze gebruikte Confusion. Deze aanval raakte Amanda volop. Ze had bijna geen energie meer over om te vechten. ‘Kreun!’ zei Amanda. ‘Ik… ik houd het niet lang meer vol!’ ‘Oké Coby!’ zei May. ‘Tijd om het af te maken! Gebuik Psytic!’ Dit deed Coby en Amanda was verslagen. ‘En de winnaar van dit toernooi is… May!’ zei de omroeper. ‘Wat een spannend gevecht dames en heren! Beide Pokémon hebben hard hun best gedaan! Dit is de uitslag!’ Coby veranderde weer in haar normale vorm. Zij en May kregen een lintje die speciaal voor die gelegenheid was gemaakt. ‘Geweldig!’ zei May. ‘Coby, dit lintje is voor jou. Gewoon, als herrinering aan deze dag!’ ‘Bedankt!’ zei Coby. ‘Hé, laten we op zoek gaan naar Amber!’ zei May. Ze renden het strijdveld af.

Amanda en Amber zaten in de receptie van het stadion. Toen May en Coby er aan kwamen lopen stond Amber gelijk op. ‘Coby!’ zei ze. ‘Hier was je dus!’ ‘Ja, ik was hier!’ zei Coby. ‘Ik viel uit de truck en balandde op Route 102. Daar vond May me. Ik werd haar tijdelijke Pokémon en heb veel getraind! Echt heel veel!’ ‘Je kan zo vertellen dat je sterker bent dan de laatste keer dat ik je zag!’ zei Amber. ‘En geweldig hoe je mega evolutie kan gebruiken!’ ‘Ja, ik ben er dol op!’ zei Coby. ‘Het ziet ernaar uit dat je weer naar huis gaat hé?’ zei May. ‘Het was goed om je te trainen!’ ‘Moet ik de Gardevoirite weer teruggeven?’ vroeg Coby. ‘Nee, hou maar.’ zei May. ‘Als herrinering an onze tijd samen! Ik zal het wel gaan missen!’ ‘Je kunt gewoon langskomen!’ zei Amber. ‘Dat wordt leuk!’ ‘Mag dat?’ vroeg May. ‘Natuurlijk!’ zei May. ‘Dan kun jij Coby aanwijzingen geven tijdens de trainingen!’ ‘Wauw!’ zei May. ‘Dat lijkt me geweldig! O, en wacht! Ik heb iets voor je!’ Ze haalde uit haar tas een armband. ‘Dit is een mega ring.’ zei May. ‘Hij werkt hetzelfde als mijn mega armband. Je raakt de sleutel steen aan en Coby zal mega evolueren.’ ‘Mag ik deze echt hebben?’ zei Amber. ‘Wil je die niet liever zelf houden?’ ‘Nah, ik heb er zelf al één.’ zei May. ‘Ik heb hem ooit van een vriend van mij gekregen, maar ik wist nooit wat ik er mee moest doen. Ik besloot hem te houden totdat ik iemand zou tegenkomen aan wie ik hem kon geven. En dat ben jij!’ ‘Wauw!’ zei Amber. ‘Ontzettend bedankt!’ Ze nam de mega ring aan en deed hem om haar rechterpols. ‘Oké!’ zei Amber. ‘Vanaf nu kan ik mega evolutie gebruiken!’

De volgende ochtend vertrok er een schip naar Sinnoh. Amber, Amanda en Coby zaten aan boord van dit schip. Ze zwaaiden May nog uit. ‘Dag!’ zei May. ‘Ik kom binnenkort langs!’ ‘Ik verheug me er nu al op!’ zei Coby. Pas toen het schip niet meer te zien was stopte May met zwaaien.
Een aantal uur later meerde het schip aan in Sinnoh. Ze waren meteen in de Resort Area. ‘Aaah!’ zei Coby. ‘Welkom thuis!’ zei Amber. ‘Wat heb ik het hier gemist!’ zei Coby. ‘Hoenn is wel fijn, maar het is er niet zo lekker warm als hier!’ ‘Ik denk dat de rest van het team je graag wil zien!’ zei Amber. ‘Sinds je weg bent zondert Mewtwo zich af van de rest van de groep. Hij zit de hele dag binnen, en is soms hele dagen weg.’ ‘Oei, dat klinkt niet goed!’ zei Coby. ‘Laten we snel naar huis gaan!’ zei Amanda. Ze renden alle drie naar hun huis toe. Het was bijna een race.

Toen ze het huis binnenstapten schreeuwde Amber: ‘Hier zijn we weer!’ Meteen kwamen Fiola, Amy en Blade eraan. Mewtwo was er niet. ‘Coby!’ zei Amy blij. ‘Je bent er weer!’ ‘Hebben jullie het toernooi gezien?’ vroeg Coby. ‘Natuurlijk!’ zei Fiola. ‘Je kent ons toch?’ ‘Hahaha!’ zei Coby. ‘Waar is Mewtwo eigenlijk?’ ‘In onze slaapkamer.’ zei Amy. ‘We hebben hem over kunnen halen om te kijken, en hij dansde letterlijk toen jij en dat meisje wonnen!’ ‘Echt waar?’ zei Coby. ‘Ja!’ zei Fiola. ‘Het was echt hilarisch!’ ‘Je kunt beter naar hem toe gaan.’ zei Blade. ‘Hij mist je echt heel erg.’ ‘Zal ik doen.’ zei Coby en ze liep naar de slaapkamer van haar, Mewtwo en Amy toe. Ze deed de deur open, en zag Mewtwo zitten. ‘Wie is daar?’ vroeg Mewtwo. ‘Iemand die je gemist heeft.’ zei Coby. Mewtwo draaide zich verbaasd om. Hij zag Coby staan. ‘Coby!’ zei hij en hij sprong op en omhelsde haar. ‘Ik wist dat je terug zou komen!’ ‘Zou ik ooit lang wegblijven?’ zei Coby. ‘Aaah!’ zei Amy. Zij en alle andere stonden vanaf een afstandje te kijken. ‘Ik heb het gevecht gezien.’ zei Mewtwo. ‘Je bent echt een sterke Pokémon!’ ‘Bedankt Mewtwo!’ zei Coby. Hij liet haar weer los. ‘Ik vraag me af hoe dat mega evolutie nou precies werkt.’ zei Amber. ‘Laten we naar buiten gaan, dan kan iedereen het zien!’ zei Coby. Zij en alle andere teamleden renden naar buiten. Op het strijdveld zei Coby: ‘Oké, het enige wat je hoeft te doen is de sleutelsteen aanraken.’ Dit deed Amber, en Coby veranderde in mega Gardevoir. ‘Het is gelukt!’ zei Amber. ‘Ik ben de eerste trainer in Sinnoh die mega evolutie kan gebruiken!’ ‘Ongelovelijk!’ zei Mewtwo. ‘Coby, je ziet er fantastisch uit!’ ‘Bedankt Mewtwo!’ zei Coby. ‘Het voelt goed om weer terug te zijn!’