Belofte vijf

Twee maanden later. Daar waren we nu. 'Zee, wil je me naar school brengen?' Charlie keek me aan en ik knikte. 'Ja natuurlijk pak je zak en Charles is al aan het wachten.' We woonde nog altijd met Liam. Hij zorgde goed voor ons. Het was zo'n lieverd. Charlie ging nu naar school en ik, ik hielp in het huishouden. Liam wou niet dat ik ging werken. Hij wou liever dat er iemand thuis was. Waarom geen idee maar ik wou hem zeker niet tegenspreken. Hij deed al zo veel voor ons. Charlie ging in de auto zitten en ik naast hem. 'Klaar voor u schooldag?' Vroeg Charles. 'Ja, ik ben zo benieuwd wat we vandaag allemaal gaan leren.' Zei hij en na tien minuten waren we er al. Ik stapte uit deed zijn jas goed en kuste zijn voorhoofd. 'Ik haal je straks op.' Zei ik. 'Ja bye.' Zei hij en liep de schoolpoort in. Ik glimlachte en ging naast Charles zitten. 'Zo meneer naar waar wilt u?' 'Ik moet inkopen gaan doen.' Zei ik. Charles knikte en reed naar de winkel.

Ik had al aardig veel eten voor de komende week en liep nog naar de vlees afdeling en zocht een lekker stukje kip eruit. 'Zayn.' Ik keek op wie mijn naam zei en zag Harry staan. 'Harry.' Zei ik en knuffelde hem. Harry en ik konden het goed met elkaar vinden. Ik vond het fijn een vriend te hebben. Louis was ook een goede vriend maar die werkte meer. En Liam, Liam was speciaal voor me. Hij was meer dan een vriend. Ja zo kon ik het noemen, hij kalmeerde mij als ik een paniekaanval had, of wanneer ik een nachtmerrie had. Hij liet me lachen en blozen. Liam had me gered en ik was hem dankbaar daarvoor. 'Dus, hoe is het met Charlie?' Vroeg Harry terwijl we met twee naar de kassa rijden. 'Super, hij vind school helemaal te gek.' Lach ik en leg alles op de band druk pratend met Harry.

'Hij kent niets anders dus, als hij bij ons is verteld hij altijd over hoe jij hem hebt gered. Zayn daar mag je trots op zijn. Die jongen gaat nooit meer je zijde wijken.' Ik glimlach. 'Mooi zo. Ik ben blij dat ik hem bij me hem genomen die tijd. Ik ben ook blij dat Liam ons in huis heeft genomen.' Zei ik hem. 'Ja Liam, voel je wat voor Liam?' Vroeg hij en keek me met een glimlach aan maar toch met zijn serieuze ogen. Ik haalde mijn schouders op en begon te blozen. Harry grinnikte. 'Ik zal het hem niet vertellen.' Zei hij. 'Erewoord.' 'Nou goed ja, hij is speciaal.' Zei ik en ga met mijn winkelkar naar de andere kant van de kassa en begin mijn producten in te laden. Ik keek even op naar de kassierster en slikte. Het was mijn moeder. Mijn ogen werden donker en ik pakte snel al mijn spullen in mijn zak. Ze had nog niet opgekeken maar Harry zag dat er iets mis was maar hij zag ook dat hij me met rust moest laten. 'Dat is dan 68 pond alstublieft.' Zei ze beleefd. Ik stak de bankkaart in het gleufje en betaalde. 'Bedankt voor u aankoop.' Zei ze en keek me recht in mijn ogen aan en gaf me het ticket. Ik sleurde het ticket uit haar handen. 'Zayn? Jongen?' 'Rot op.' zei ik en voelde de tranen komen en liep met een snelheid naar buiten. Charles stond aan de auto en hielp met de zakken. 'Gaat het Zayn?' Vroeg hij. 'Ja, het gaat. Wilt u me afzetten bij Liam en dan de boodschappen thuis afzetten? Ik zal je bellen.' Vroeg ik zacht. Charles knikte en niet veel later stopte hij voor het enorme gebouw.

Ik liep met mijn hoofd gebogen naar de lift en drukte meteen op het knopje van het hoogste verdiep. De liftdeuren gingen op en ik klopte op de deur van Liam. 'Kom binnen.' Zei zijn neutrale stem. Ik opende de deur en keek hem aan en eindelijk begonnen mijn tranen te lopen. 'Zayn? Wat is er?' Vroeg hij en stond op en liep naar me toe. 'Ik heb mijn moeder gezien.' Snikte ik tegen zijn schouder. Hij sloeg zijn sterke armen rond mijn middel en trok me heel dicht tegen me aan. 'Shh het is voorbij nu. Je hoeft haar niet meer te zien.' Fluisterde hij en begon sussende woorden te zeggen.

Na twintig minuten in een innige omhelzing te staan waren mijn tranen opgedroogd en keek Liam me aan. Hij veegde de overgebleven tranen weg en kuste elk mijn wang. 'Bedankt.' Zei ik hem. Hij glimlachte en trok me mee op de zetel. 'Ga naar huis, haal Charlie op, maak eten en dan kom ik met een verassing.' Fluistert hij. Ik keek hem aan en knikte. 'Oké.' Zei ik stil en kuste zijn wang. 'Ik zie je vanavond Love.' Liam beet op zijn lip na dat woordje en ik begon te blozen. 'Tot vanavond babe.' Zei ik en liep naar buiten zodat het niet te akward werd.

Ik had alles gedaan zoals Liam had gezegd. Charlie zat nu huiswerk te maken terwijl ik het vlees in de pan gooide. 'Zo ik ben klaar.' Zei hij trots. 'Mooi zo, kan je de tafel dekken.' Zei ik en Charlie knikte en begon de tafel te dekken en ik zette de potten op tafel.

'Ik ben thuis!' Riep Liam en ik grijnsde. Ik had net alles opgeschept en Liam kwam binnen met een klein pluizig hondje in zijn handen. 'Liam oh god een hondje?' Vroeg ik trots en liep naar hem toe en keek het kleine puppy'tje aan. 'Ja, het is een Chow Chow en vrouwelijk.' Zei hij. Ik glimlachte en wou hem vol op zijn mond kussen nu maar glimlachte alleen breed. 'Aikö.' Zei ik. Hij glimlachte en gaf Aikö aan mij en ik knuffelde het kleintje en zette het dan neer en Charlie aaide het beestje ook eens en dan gingen we eten.

Na het eten ruimde ik af en zag dat Liam ook honden eten en een kussen had gekocht. 'De andere spullen kopen we wel samen.' Zei hij toen we s'avonds alleen in de zetel zaten. Ik knikte en knuffelde hem. 'Bedankt Liam.' Hij glimlachte.

We lagen in bed en Aikö haar kussen had ik in de kamer gelegd en ik merkte dat Liam al sliep en ik kuste zijn mondhoek kort en viel niet veel later in slaap.