1

Ik zat in de leerlingen-kamer. Ron lag te slapen, Hermione was in de bibliotheek. Wat inhield dat ik me verveelde. Ik stond op en liep naar Neville.
'Hey', zuchtte ik en Neville keek me bezorgd aan.
'Harry gaat het wel? Pijn aan je litteken? Heb je problemen? Dromen over je-weet-wel?'
Ik moest lachen om Nevilles overbezorgheid.
'Alles oké', zei ik geruststellend.
'Ik verveel me alleen'.
Neville zei niks.
'Ik ga naar de bibliotheek denk ik'.
Necille knikte.
'Ja, tuurlijk, is goed', hij klopte me op mijn rug en ik stond op.
De gangen waren verlaten: Vilder had ontslag genomen en Foppe deed al heel lang niks meer. Eindelijk was ik er. Ik kon Hermione meteen onderscheiden van de andere en plofte op de stoel naast me neer.
'Hoi', zei Hermione en ze krabbelde wat op een stuk perkament.
'Hey', was het enige wat ik zei.
'Ik ben zo klaar hoor', zei Hermione snel.
'Ja, ja tuurlijk', zei ik.
Ik luisterde maar half.
'Ga je mee naar de leerlingen-kamer?' fluisterde Hermione, ze had haar spullen ingepakt.
Ik knikte.
We liepen er heen. Het was zo akelig stil dat het nu echt eng begon te worden en ik huiverde.
'Harry wat is er?' zei Hermione meteen.
'Je litteken? Had je een visioen?'
Ik keek haar nijdig aan.
'Ik heb het koud'.
'Sorry', verontschuldigde Hermione zich en de dikke dame slaakte een gesmoorde kreet.
'Fout', zei ze.
'Kersenhout', siste ik en dit keer zwaaide ze open.
De leerlingen kamer was zo goed als leeg: de enige die er nog zaten waren Belinda en Parvati die Hermione allebei boos aankeken.
Belinda mompelde iets wat verdacht veel op 'vriendjes inpikker' leek en Hermione rolde met haar ogen.
'Ik ga naar bed', zei ze en ze vertrok naar de slaapkamers.
Ik was nog niet moe, dus ging ik zuchtend op de bank zitten. Na een paar minuten kwam Parvati naast me zitten en Belinda aan de andere kant.
'Hoi', zeiden ze tegelijk terwijl ik al een idee had over waar dit gesprek op uit ging lopen.
'Trek je nog op met Ron en Hermione?' vroeg Parvati.
'Ja', antwoordde ik.
'Hoe doen Ron en Hermione tegen elkaar?' wou Belinda weten.
'Normaal', met die woorden stond ik op en liep ik naar de slaapkamer.
Ron, Neville, Dean en Simon lagen al te slapen. Zo stil mogelijk verwisselde ik mijn gewaad voor een schone pyjama en kroop ik in bed. Ik viel bijna meteen inslaap en toen ik de volgende morgen wakker werd had ik het gevoel dat ik maar 1 minuut had geslapen. In de leerlingen-kamer lagen alleen wat boeken en tassen, maar zat niemand. Ik klom de kamer uit op weg naar de grote zaal. Ron en Hermione zaten al te ontbijten en Ginny zat er naast. Toen ze mij zag maakte ze snel plaats en ik ging tussen Ron en haar zitten.
'Lekker geslapen?' vroeg Ginny.
'Njee', zei ik met volle mond.
Ze keek me verschrikt aan.
'Had je een droom over...HijDieNietGenoemdMagWorden?' vroeg ze.
Ik haalde diep adem.
'Nee, ik lag gewoon niet lekker', snauwde ik en Ginny voelde zich meteen schuldig over haar vraag.
Dat haatte ik: iedereen vroeg telkens aan me of ik me goed voelde enzo, alleen maar om er zeker van te zijn dat Voldemort was verslagen. Ik dronk snel mijn pompoensap op. Maar naar een paar slokken had ik geen dorst meer en liet ik het staan.
'Ik ga even een wandelingetje maken', zei ik tegen Hermione en Ron, Ginny was al weer weg.
'Oke, wel op tijd bij gedaanteverwisseling hè?' riep Hermione me na en ik knikte.
Zodra ik buiten was haalde ik diep adem en snoof de geur van vers gemaaid gras op. Ik wist dat het gras niet werd gemaaid, maar het rook er naar.
'Mooi hè?' zei een dromerige stem: Luna.
'Ja', verzuchte ik.
'Je word er gek van', zei Luna glimlachend. Ik keek haar verbaast aan. Hoe wist zij dat ik gek werd van de mensen die naar mij litteken vroegen?
'Ahah', bracht ik moeizaam uit.
'Mijn vader zegt dat je een groot voorbeeld bent voor mensen'.
Ik knikte.
'Bedankt'.
We bleven een tijdje staan kijken naar de prachtige bomen en het meer, tot een ijzige wind opstak.
'Ik moet maar weer eens gaan', zei ik.
'Doei Harry', antwoordde Luna en ik zwaaide.
'Doei'.
Ik ving nog net een glimp
Op van Luna, die in kleermakers zit op de grond ging zitten.