Is this enough

dat Jacob nog alleen zit. Ik kijk nog een keer rond me en zie Yannai me vlug een knipoog geven en ook dat Jared me grijnzend aankijkt. Ik geef hem een boze blik en zet me naast Jacob. ‘Hoi’ zegt hij. ‘Hey’ gaat dat van mij terug. ‘Doet je oog nog zeer?’, ‘Valt mee’ lieg ik, alleen is het jammer dat ik niet zo goed kan liegen. Gelukkig begint de les dus kan ik of hij niets meer zeggen.
Een tijdje later gaat de bel, ik vlucht naar Yannai, maar zie dat ze bezig is met Paul. Ik draai me dus om en bots recht tegen Jacob op. ‘Ga je even mee’ vraag hij, ik kan niet anders dan ja knikken, ieder ander meisje zou hetzelfde doen als hij in zijn ogen kijkt. Hij loopt het klaslokaal uit, dus ik volg maar.
Als we buiten komen gaat hij op het grasveld zitten waar ik gisteren zat. ‘De andere komen zo, maar voor dat ze hier zijn moet je me nu wel de waarheid vertellen. Doet het nu nog zeer of niet?’ vraagt hij. ‘Nee echt niet’ zeg ik, maar ik voel men “hartslag” kloppen op de plaats waar de bal me geraakt heeft. ‘Noah, zeg gewoon de waarheid’ zegt hij al wat dreigender. ‘Ik lieg niet Jacob het doet echt geen pijn meer’ zeg ik weeral en kijk vlug naar de grond. Waarom heb ik ook nooit lessen in liegen gekregen. ‘NOAH, ZEG NU DE WAARHEID’ schreeuwt hij bijna. Ik kijk geschrokken op en zie hem een beetje trillen. ‘Uuuh… ok het doet nog pijn’ zeg ik angstig. Hij kijkt opgelucht en tegelijk verdrietig naar me. Ik draai men hoofd van hem weg en kijk over de speelplaats. Daar zie ik opeens een jongen en een meisje hand in hand lopen. Verbaasd kijk ik erna. Ik denk die persoon te herkennen en wil vragen aan Jacob of ik het juist heb of niet. ‘Jakje, is dat niet…’ en tegelijk voel ik twee lippen op de plaats waar de bal me geraakt heeft. ‘Uh uh uh.. ‘ stotter ik. Maar ik kan niets meer zeggen want de jongens komen er al aan. Ik kijk nog een keer naar Jacob die lief naar me lacht en richt me dan op Jared die de volle aandacht van me wil.
Opeens hoor ik ‘Heb je het al gehoord van…