Belofte vier

We waren aangekomen bij Liam zijn huis. Het was enorm. Hier konden wel tien mensen wonen, en dan hadden zo nog ruimte genoeg. 'Wow.' Zei ik zachtjes. 'Vind je het mooi?' Vroeg Liam. Ik knikte en Charlie keek ook zijn ogen uit. Liam parkeerde de auto op zijn oprit en stapte uit. Ik volgde zijn voorbeeld en deed de deur van Charlie open omdat er een soort kinderslot op zat. Hij stapte uit en keek met een glimlach naar het huis. 'Kom dan gaan we naar binnen het is koud.' Zei Liam die zijn jas dichter bij zicht trok. We liepen beide achter Liam aan die de deur open deed. Ik stond versteld van zijn interieur. Het was modern maar er zat toch een huiselijke sfeer in. Er hingen veel kaders en foto's van hem, ook schilderijen en andere dingen zoals een vaas met bloemen.

Het was al laat en Charlie stopte ik in bed nadat hij een warm bad had genomen en na een heerlijke maaltijd die Liam had gemaakt. Die gast kon koken. Ik glimlachte naar Charlie en dekte hem stevig onder en kuste zijn voorhoofd. 'Zayn bedankt.' Zei hij. Ik keek hem vreemd aan. 'Graag gedaan.' 'Nee, ik meen het. Jij hebt me in leven gehouden met je zorgen, Je gaf me eten, terwijl je zelf stierf van de honger, je gaf me warmte terwijl je zelf dood aan het vriezen was. Echt bedankt.' Fluisterde hij en knuffelde me. Ik slikte en kuste zijn wang. 'Ga nu maar slapen Char, ik zie je morgen vroeg.' Fluisterde ik en keek hem glimlachend aan en verliet de kamer. Ik zuchtte en liet mijn hand over mijn gezicht gaan. Ik krabde aan mijn haar en liep richting de woonkamer.

Liam zat naar de televisie te staren en keek achter zich toen hij geluid hoorde. Ik glimlachte onschuldig en hij klopte naast zich. 'Slaapt hij?' 'Ja, hij slaapt.' zei ik zacht en beet op mijn lip en keek naar de verschillende beelden die op de televisie kwamen. 'Dus Zayn zal ik wat meer over mezelf vertellen? Ik weet at over jou, hoe je op straat bent beland maar jij kent mij niet. Misschien ga je me dan meer vertrouwen.' Zei hij met een zachte toon in zijn stem. Ik beet op mijn lip. 'Waarom denk je dat ik je niet vertrouw?' Het was waar, ik vertrouwde hem nog niet helemaal. Wie zou nu een twee dakloze zomaar meenemen naar zijn huis? Ik zou zijn huis zo kunnen leegroven alles verkopen en zelf iets van men eigen huren. Maar ik ging dat niet doen. Nee zo was ik niet en Charlie, ik moest voor Charlie zorgen. Ik kon hem niet in de steek laten. 'Ik zie het in je ogen.' Fluisterde hij. Ik had niet door dat hij al zo dicht bij me zat en ik begon te blozen. Niemand was zo dicht tegen me gekomen. 'Liam ik stink.' zei ik en duwde hem verder. 'Zayn, doe niet zo je stinkt niet. Je gaat zo lekker in de douche.' Zei hij. Ik slikte en knikte. 'Ik ben dus Liam Payne, ik ben eigenaar samen met Louis van het bedrijf Lee & Co. Louis is ook mijn beste vriend en is samen met zijn vriendje Harry Styles. Harry werkt ook in het bedrijf, ze hebben een kinderwens en dat is nu allemaal in procedure.' Hij keek me even aan en giechelde. Ik keek hem vreemd aan. 'Sorry daar heb je niets aan nu vertel ik alles over Louis en Harry.' Ik glimlachte toen ik het ook door had. 'Terug over mij, mijn ouders en ik komen vrijwel goed overeen maar zoals in elke familie is er wel eens een onenigheid. Ik hou van voetbal en van honden en katten, jammer heb ik er geen want ik heb er niet zoveel tijd voor. Als ik ooit een vriend heb en die is vaker thuis in de dag kan ik het wel aanschaffen als hij dat ook wilt. Zoals je hoort ben ik ook homo, al plak ik er liever geen label op.' Hij keek me aan en ik knikte. 'Ik hou ook van honden.' Zei ik zacht en keek naar mijn handen. Liam pakte mijn kin tussen zijn vingers en liet me hem aankijken. 'Mooi, nu weet je al iets meer over me, kom nu douchen en dan kruipen we in bed.' Zei hij en stond op. Ik knikte en liep naar de badkamer.

Na me vijf keer te hebben gewassen en drie keer mijn haar te hebben gewassen voelde ik me frisser. Mijn baard stond er nog wel maar ach je kon niet alles willen. Ik zag dat er een propere jogging en een weide shirt lag en ik deed die aan. Ik pakte mijn kleren en liep naar de kamer. Liam pakte mijn kleren over en gooide die in een bak. ' Die doe je niet meer aan.' Zei hij. 'Waar slaap ik?' Vroeg ik. 'Je mag als je wilt bij mij slapen, of hier naast is een logeer kamer.' Ik knikte . 'Slaapwel.' zei ik en liep naar de kamer hier naast. Ik legde me in het bed het was groot, en dat was nog zacht uitgedrukt. Op één of andere manier voelde dit nog kouder aan dan op de straat. Ik slikte stond na een halfuur weer op en liep naar de kamer van Liam en kroop naast hem en drukte me tegen het warme lichaam. Ik voelde hoe hij zich omdraaide met zijn gezicht naar mij. 'Slaapwel Zee.' Fluisterde hij en ik viel als een blok in slaap.