Eighteen

"Dus…" Begin ik een beetje verlegen als het eten op is en de tafel is afgeruimd.
"Zin om een film te kijken?" Vraag ik door terwijl ik Ashton even vragend aan kijk.
"Ja hoor, graag." Zegt hij met een brede glimlach. Aan niets merk ik dat hij zich ook maar iets kan herinneren van gister avond. Voordat papa en mama kunnen protesteren trek ik hem mee naar boven naar mijn slaapkamer.

"Leuke kamer." Zegt Ashton zodra hij naar binnen loopt.
"Je hebt hem toch al eens gezien?" Vraag ik met een klein lachje. Omdat hij zo normaal doet voel ik mezelf ook een stuk normaler.
"Ja, maar toen heb ik niet zo goed kunnen rondkijken!" Lacht hij hartelijk terwijl hij naar een van de schilderijen aan mijn muur kijkt. "Wanneer ga je er een voor mij maken?"
"Haha, snel. Doe maar rustig aan!" Lach ik terwijl ik mijn laptop opstart.
"Dus wat voor film wil je kijken?" Vraag ik terwijl ik op de rand van mijn bed ga zitten en Itunes opstart om een film te selecteren.
"Welke films heb je allemaal?" Vraagt Ashton die naast me komt zitten en aandachtig naar de laptop kijkt.
"Oh, van alles, en we kunnen ook nog altijd iets op netflix kijken." zeg ik snel terwijl ik mijn ogen ook strak op de laptop gericht houd. Hij zit nu zo dichtbij dat als ik hem aankijk onze gezichten elkaar zouden aanraken.
"Oke, eens even kijken." Zegt Ashton meer in zichzelf dan tegen mij terwijl hij naar de laptop rijkt en een beetje begint te scrollen. Hij moet ver voorover buigen om bij de laptop te kamen waardoor hij half over mij heen hangt. Het is dat ik een shirt met een hoge hals aan heb, anders zou hij zo mijn decolleté naar binnen kunnen kijken.
"Je kan de laptop ook bij je pakken." Zeg ik snel met een zenuwachtig lachje. Waarom ga ik altijd zo vreemd doen op dit soort momenten? Dit is zo frustrerend!
"Het gaat wel hoor." Zegt Ashton zonder op te kijken. Ik hoor aan zijn stem dat hij moet glimlachen.

"Wat is dit voor een film?" Vraagt hij uiteindelijk.
"Uhm, ja gewoon simpele humor, op zich wel grappig." Zeg ik snel terwijl ik mijn blosjes probeer te verbergen.
"Super." Zegt Ashton tevreden. Meteen maakt hij het zich gemakkelijk. Hij kruipt verder mijn bed op zodat hij nu helemaal op mijn bed zit.
"Geen schoenen op het bed." Lach ik terwijl ik mijn eigen teenslippers uit trap en in kleermakerszit naast hem ga zitten.
"Oke, mag je blij zijn dat ik geen stinkvoeten heb!" Lacht hij. Gemakkelijk trapt hij zijn schoenen uit die naast het bed ergens terecht komen. Zodra hij weer helemaal goed zit zet ik de laptop goed en start de film. Hij zit gemakkelijk met zijn rug tegen mijn hoofdbord aan terwijl ik nogal gespannen naast hem zit. Ik weet me geen houding te geven bij hem. Aan de ene kant wil ik heel graag praten over onze kus van gister, aan de andere kant ook helemaal niet. Dadelijk betekende het helemaal niet zo veel voor hem als dat het voor mij betekend heeft. Ik kan soms zo ongelofelijk snel van stapel lopen. Het was ooit zelfs een keer zo erg dat een leuke jongen naar me deed glimlachen in de trein, dat toen hij een half uur later uit stapte ik al bedacht had hoe ons 3e kind zou gaan heten.

"Oke, dat was hem…" Zeg ik uiteindelijk als de film is afgelopen.
"Uhu, en nu?" Vraagt Ashton.
"Nog een film? Deze heeft ook een deel twee…" Stel ik een beetje onzeker voor. "Als je tijd hebt natuurlijk, en zin!" Voeg ik er snel aan toe waardoor Ashton even hartelijk moet lachen.
"Natuurlijk heb ik daar zin in!" Zegt hij blij waarna ik de nieuwe film aanzet. Ashton neemt zijn plaats tegen het hoofdbord weer in en ik ga weer in kleermakerszit zitten.
"Blijf je daar zitten of kom je nog naast me zitten?" Vraagt Ashton uiteindelijk. Even draai ik me een kwart slag zodat ik hem kan aankijken. Hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht waardoor ik ook een brede glimlach op mijn gezicht krijg. Nog voor ik helemaal naar hem toe kan kruipen trekt hij me al naar zich toe en laat me niet meer los. Snel nestel ik mezelf onder zijn oksel tegen hem aan terwijl hij een arm om mijn schouders heen legt. Van de film krijg ik amper iets mee. Ik voel zijn hartslag die rustig klopt. Ik voel een beetje wind als hij langzaam doet uitblazen en zijn vingers tikken een ingewikkeld ritme op mijn bovenarm. Ik ben meer bezig met zelf ook zo rustig mogelijk over te komen. Al vraag ik me af of dat lukt, mijn hart maakt zeker 300 slagen per minuut en ik haal schokkerig adem.

"Sorry Lennox, maar ik kan me niet op de film concentreren!" Zegt Ashton dan ineens uit het niets. Geschrokken bevrijd ik mezelf uit zijn greep, ik wist dat ik niet echt rustig was, maar deed ik hem zo erg afleiden?
"Sorry?" Zeg ik een beetje vragend terwijl ik hem onderzoekend aan kijk, ik heb nog steeds geen idee wat hij bedoelt.
"Lennox, ik kwam hier naartoe omdat ik over gister wilde praten." Begint hij terwijl hij me in een keer ernstig aankijkt. Jep, hier zal je het hebben. Hij gaat me vertellen dat het een ongeluk was of zo iets dergelijks.
"Oke…" Zeg ik uiterst langzaam terwijl ik even ga verzitten zodat ik hem recht kan aankijken. Ashton kijkt naar de deken tussen ons in waardoor ik niet zeker weet of ik hem wel kan aankijken. Dan grijpt hij mijn handen vast en kijkt me aan.
"Het spijt me van gister…" Begint hij. Ik had wel gedacht dat het zo iets zou zijn, maar om het nu te horen doet toch wel pijn.
"Ach joh, is niet erg. Jij was dronken en…" Zeg ik snel terwijl ik me groot probeer te houden. Ookal was het maar 1 kus en van tevoren 1 date, ik had echt het gevoel alsof we een klik hadden.
"Huh? Hoe bedoel je?" Vraagt hij geschrokken waardoor hij me onderbreekt.
"Ja gewoon. Dat je me gekust hebt, maar daar verder niets mee bedoelt en dat even wilt laten weten." Zeg ik snel terwijl ik mezelf groot probeer te houden. Het is niet zo dat al dit verdriet door Ashton komt, maar meer het gevoel van toch niet geaccepteerd worden en zo.
"Lennox. Ik wilde zeggen dat het me spijt dat ik dronken was. Ik had je veel liever op een speciaal moment of zo willen zoenen." Zegt hij snel waardoor ik hem als een botsauto aankijk.
"Wat?" Vraag ik als het even stil is tussen ons, ik heb nog steeds het gevoel alsof ik hem niet goed gehoord had.
"Sorry dat ik je zo voor het blok zet. Ik dacht dat jij er ook wel zo over dacht. Echt heel erg sorry." Zegt Ashton dan in eens verlegen terwijl hij verward opstaat en onhandig zijn schoenen begint aan te trekken.
"Wow, wacht even!" Zeg ik als Ashton zichzelf nog steeds aan het verontschuldigen is en al halverwege de deur is. Met nog een schoen in zijn hand blijft hij staan terwijl ik snel van mijn bed af kruip en naar hem toe loop.

"Ik dacht dat jij mij niet leuk vond, maar eerlijk gezegd vind ik jou wel leuk…" Zeg ik uiteindelijk. Een enkel moment heb ik getwijfeld, maar je komt nergens als je niet af en toe de stoute schoenen aan trekt.
"Wat? Hoe kom je daar bij?" Lacht Ashton bijna meteen daarna hard waardoor ik ook even een schaapachtig lachje uitstoot. Ashton pakt me vast en trekt me naar hem toe terwijl hij zijn sterke armen om me heen slaat. Heel even sta ik perplex van zijn reactie. Zelfs in mijn mooiste dromen had ik niet voor zo'n reactie durven hopen. Snel sla ik mijn armen om zijn middel en laat hij zijn kin op mijn hoofd rusten.