Chapter 2

Tijdens de pauze zitten Nikita en ik op onze vaste plek, bij de trap naar de lockers en de kantine toe. We zitten in de venster bank en Jasper loopt langs, waarschijnlijk om naar zijn locker te gaan. 'Ook hallo.' mompel ik als hij ons geen blik waardig gunt. 'Welke lessen hebben we nog?' vraagt ik aan Nikita.
'Wiskunde en engels, daarna hebben we 10 minuten pauze en dan hebben we economie en geschiedenis.' antwoord ze.
'En daarna zijn we eindelijk vrij!' zeg ik. We klieren nog door tot de bel gaat.
Snel lopen we naar het wiskunde lokaal terwijl Nikita's crush langs komt lopen. Op haar gezicht verschijnt een glimlach en volgens mij begint ze zelfs bijna te kwijlen.
Opeens horen we achter ons iemand keihard lachen. We draaien ons om en daar staat Jasper, met een andere jongen.
Snel neem ik die jongen in me op, goudblond haar, dezelfde goude ogen als Jasper en ze zijn even bleek.
De jongen kijkt grijnzend naar Nikita en zegt wat tegen Jasper. Weer beginnen ze te lachen
'Het zal wel.' mompeld Nikita, en we lopen door naar wiskunde.

Bij wiskunde zaten we alleen maar briefjes te schrijven, zoals elke les. Jasper zat voor me en negeerde ons weer.
Daarna hadden we engels en zoals gewoonlijk zat mevrouw van der Broek het hele uur preken te geven naar mensen die weer niet zaten op te letten.
Eindelijk ging die rotbel en konden we het lokaal uit.
'Nu alleen nog economie en geschiedenis, en dan zit deze rot maandag er eindelijk op!' roept Nikita uit. We lopen door de drukte heen naar ons kluisje.
Een jongen met goudblond haar beukt me weg en loopt door. 'Je kan niet door me heen!' gil ik nog naar hem.
Snel pakken we onze boeken en lopen we naar het economie lokaal waar we gaan zitten.
Meneer Schoots staat al klaar. 'Waarom heeft hij eigenlijk dat zuurstof apparaat en dat slangetje?' fluisterd Nikita zo zacht mogelijk.
'Ik zou het niet weten, vraag het hem.' fluister ik terug.
Al snel begint de les en komt meneer Schoots met de ene droge grap na de ander. Na een tijdje moeten we alvast ons huiswerk maken en loopt Schoots de klas rond.
Als hij langs onze tafel heen loopt blijft zijn zuurstof slangetje aan Nikita's stoel hangen. Al snel heeft hij het door. 'Oeh, bijna dood.' zegt hij dan.
Nikita en ik houden het niet meer en we barsten in lachen uit.
Als de bel gaat lopen we nog steeds lachend het lokaal uit, naar geschiedenis. Nikita en ik gaan zitten en Jasper komt aan mijn rechterkant zitten.
Als de hele klas zit doet meneer Ozinga de absentie lijst.
'Stacey'
'hierzo'
'Tessa'
'Present' zeg ik
'Nikita'
'Jup' zegt ze, nog schoor van het lachen.
'Nikita, ben je ziek? Je klinkt zo schoor.' zegt Ozinga
'Ja, ze is ziek in d'r hoofd.' zeg ik net iets te hard.
Nikita begint te lachen terwijl menneer Ozinga mij nog even raar aankijkt en weer daargaat met de absentie lijst. Volgens mij zit zelfs Jasper naast me te lachen.

Versuft kijk ik naar Ozinga, die vanalles staat te vertellen over de eerste feministische golf. Met m'n hand ondersteun ik mijn hoofd, in de hoop dat ik niet in slaap val.
'Bitch, ben je nog wakker?' zegt Nikita opeens tegen me en ze geeft een stoot tegen mijn arm waardoor ik met mijn hoofd op de tafel val.
Nikita naast me begint keihard te lachen en zelfs Jasper komt niet meer bij. Ik kijk hem raar aan terwijl hij blijft lachen.
'Hmmkay.' mompel ik en al snel begin ik mee te lachen.

Nadat de bel is gegaan lopen we snel naar onze lockers en vervolgens lopen we naar de parkeerplaats om naar huis te gaan. 'Kan je me een lift geven?' vraag Nikita.
'Ik zou wel moeten.' zeg ik grijnzend en we stappen mijn paarse lamborghini in. We rijden naar huis en ik parkeer de auto op de oprit van ons huis.
'See ya tomorrow!' zeg ik vrolijk en Nikita verdwijnt in het huis naast die van ons. Best handig dat we buren zijn.
'Ben thuis!' gil ik door het huis heen.
'Ben in de keuken!' hoor ik mijn moeder roepen. Ik loop de keuken in en plof neer aan de bar.
'Hoe was school?' vraagt ze terwijl ze aan het koken was.
'Zoals altijd.' zeg ik. M'n moeder knikt. 'Hoelaat komt papa thuis?' vraag ik dan aan haar.
'Hij zou voor het eten thuis zijn.' zegt ze. We praten nog even door en ik begin mijn huiswerk te maken.
Als ik net mijn wiskunde boek dicht sla hoor ik de voordeur. 'Ben thuis!' hoor ik m'n vader roepen.
'We zijn in de keuken!' roept mijn moeder terug terwijl ze het eten alvast opschept.
Mijn vader komt de keuken ingewandeld en geeft m'n moeder een zoen. 'Hoe was het op je werk?' vraagt ze.
'Druk druk. Maar m'n nieuwe collega was er al, dus die kon mooi helpen.' antwoord hij. We gaan aan tafel zitten en beginnen te eten.
'Morgen is er een feestje op het werk, en ze vroegen of je ook mee kwam Tess.' zegt m'n vader dan.
'Een feestje in het ziekenhuis?! Ach, waarom niet, ik heb toch niks beters te doen.' antwoord ik.
'Mooi zo!' antwoord hij met een glimlach.

Na het eten loop ik naar m'n kamer. Ik pak mijn pyjama en ik ga douche. Daarna bel ik nog een tijdje met Nikita tot m'n vader roept dat ik moet gaan slapen. Ik zeg Nikita gedag en ik ga in bed liggen.
'Slaap lekker.' hoor ik nog iemand zeggen voordat ik in slaap val.