This is what you deserve • Isley
Isaac stopte zijn auto en keek opzij. Hij boog naar het meisje dat op zijn passagiersstoel zat om haar een zoen op haar lippen te geven.
Hij stapte uit en liep naar haar deur om deze te openen. Dit was iets wat hij in zijn vroege tienerjaren geleerd had. Ook toen was hij model. Één van zijn collega's - die een heel stuk ouders was en dus zijn rijbewijs had - was een echte charmeur en flirter en bond duizenden meiden om zijn vinger.
Hij leerde de jonge Isaac grappend allerlei van zijn trucjes en gaf hem tips om meiden te krijgen. Op dat moment had Isaac er nog niet zoveel aan. Op die leeftijd was hij totaal nog niet bezig met het andere geslacht, buiten dat hij van ze walgde.
Nu was dit echter sinds een aantal jaren wel veranderd. Isaac was mede door zijn eigen 'talenten' en de tips en trucs van zijn vroegere collega's een echte charmeur geworden.
Meestal gebruikte hij deze skills om een meisje voor een nachtje mee te krijgen of om gewoon voor even plezier te hebben. Op het moment lag het echter wat ingewikkelder.
Dat hij Riley bezwangerd had, was dan wel iets waarvoor hij zich haast verplicht voelde bij haar te blijven, maar dat niet alleen. Hij hield oprecht van het meisje. Haar glimlach, stem, haar, lichaam; alles bezorgde kriebels in zijn buik.
Riley stapte uit de auto en Isaac pakte haar hand. Samen liepen ze naar de school toe. Ze zaten niet in dezelfde klas, maar wel hadden ze ongeveer hetzelfde rooster, dus konden ze met elkaar meerijden. Ook konden ze elkaar natuurlijk zien in de pauze's.
Isaac liep met Riley mee naar haar lokaal om daar een afscheidskusje te gaan en vervolgens naar zijn eigen les te gaan. Riley had eerst geschiedenis en hij had wiskunde. Hoe verwachtten de docenten dat hij zich uberhaupt op wiskunde zou gaan controleren, terwijl zijn gedachten steeds naar Riley afdreven?
Hij kon gaan uitrekenen hoeveel hij van haar hield - 100% - en hoeveel meiden er leuker dan haar waren - 0, maar echt moeilijke opgaven zouden dat niet worden.
Het wiskunde lokaal was niet in dezelfde gang als het geschiedenislokaal en dus moest Isaac een klein stukje lopen. Niet dat hij zwakke benen had of zo lui was dat hij dat liever niet deed; het betekende dat hij moest opschieten.
Snelwandelend liep hij naar het lokaal. De weg in zijn nieuwe school was niet heel lastig, dus hij kon eigenlijk alles na een week al wel vinden.
Hij lette niet echt op wat er om zich heen gebeurde. Hij voelde de aanwezigheid van andere mensen om zich heen, maar echt weten wie er stond wist hij niet.
Hij sloeg de laatste bocht om en zag de deur al. Hij wist dat als hij nu gewoon doorliep, hij op tijd zou komen.
"Isaac?" Een vrouwelijke stem zorgde ervoor dat hij stopte. Hij draaide zich om en keek in het gezicht van iemand die hij al een lange tijd niet meer gezien had - Jamie.
Van verbazing kon hij voor een aantal seconden geen geluid produceren.
"Wat? Jamie?" kwam er toen uit zijn mond. "Waarom ben je hier?"
Jamie en Isaac hadden kort een relatie gehad, toen ze beiden veel shoots gehad hadden bij New York. Na die shoots hadden ze echter afscheid moeten nemen, omdat ze te ver van elkaar woonden. Ook verhuisden ze beiden voortdurend, dus hen relatie was niet zo heel handig geweest. Het was echter wel één van de enige echte relaties die Isaac gehad had.
"Ik kom hier mijn laatste high school jaar doen." antwoordde het blonde meisje glimlachend, waarna ze naar voren boog om vervolgens een zoen op Isaacs lippen te drukken.
Van schrik trok Isaac zich weg en keek snel vluchtig om zich heen om te zien of iemand het gezien had. Het was niet alsof hij het niet wilde of dat hij Jamie niet meer leuk vond - integendeel, hij probeerde gedachten over haar te verbannen omdat er anders veel te veel adrenaline in zijn lichaam rond zou gaan.
Toch wilde hij het niet hier, niet nu. Stel je voor dat iemand hem met Jamie zag of nog erger dat Jamie naar de wc ging en hen zag zoenen. Dat wilde hij Riley absoluut niet aandoen.
Jamie keek hem verbaasd aan en zag eruit alsof ze een uitleg wilde. Dat was hij echter niet iets wat Isaacs haar wilde geven. Dan zou ze waarschijnlijk niets meer met hem te maken willen hebben en bovendien zou ze naar Riley gaan om alles even piekfijn uit te gaan leggen. Dat was iets wat meiden deden, daar kon je wel op aan.
"Kom mee." besloot Isaac. "Ik leg het je onderweg wel uit." Hij liep naar de ingang van de school met Jamie achter hem aan. Eenmaal buiten pakte hij haar hand vast en nam hij haar mee naar zijn auto.
Daar opende hij het portier voor haar en liet haar instappen. Zelf ging hij achter het stuur zitten en reed weg.
"Het zit zo" begon Isaac na zijn keel geschraapt te hebben. "Ik wil dat mensen op school niet weten dat ik een relatie heb. De docenten verwachten van mij een serieuze houding en dat ik goede cijfer haal en dat ik buiten het model zijn, enorm veel aan school doe en mijn aandacht niet laat opgaan aan meiden. Natuurlijk is dat absoluut niet wat ik doe. Ik ga gewoon naar feestjes en nu je hier bent kunnen we onze afspraak natuurlijk vervroegen en ik..."
Abrupt werd hij gestopt doordat Jamie haar lippen op de zijne drukte. Hij hoopte dat ze niet doorhad dat hij een potje zat te liegen, maar dat leek hem echt de beste oplossing en aan haar zoen leek hij te begrijpen dat ze hem geloofde.
Voorzichtig maakte hij zich van haar los en keek haar even zogenaamd boos aan.
"Je wil toch geen ongeluk krijgen?"
Jamie ging glimlachend terug naar haar stoel.
"Wat vind je ervan om de afspraak naar nu te vervroegen?" vroeg ze verleidelijk. Isaac antwoordde niet. Hetgene wat ze hem gevraagd had, was precies wat hij van plan was.
Hij reed naar een parkeerplaats om daar zijn auto te parkeren. Zo snel als hij stil stond ging zijn volledige aandacht naar het blonde meisje naast hem. Zijn ogen, handen, lippen; alles werd door haar opgeëist.
Zoenend trok hij haar jurkje - dat haar overigens opmerkelijk goed stond - over haar hoofd. Dat ze in een auto op een openbare parkeerplaats stonden maakte hem niets uit en haar waarschijnlijk ook niet. Ze stribbelde geen moment tegen.
Ook zijn kleding ging uit en lustig ontdekte ze elkaars lichaam. Al was het lang niet voor de eerste keer dat ze dit deden.
Twee uur later waren ze weer terug gereden naar school. De pauze zou bijna gaan beginnen. Jamie en Isaac waren beiden ergens anders gaan zitten alsof er niets gebeurd was.
Na even gewacht te hebben kwamen de eersten al naar buiten om hier hen pauze te vieren en na een tijdje zag Isaac ook Riley verschijnen. Hij liep naar haar toe en nam haar mee naar zijn tafel.
"Hoe gingen je lessen?" vroeg hij haar.
"Goed hoor. Nou ja, ze waren natuurlijk heel erg saai." antwoordde Riley. "Oh ja, Mr. Blackwood was middenin de les naar het toilet gegaan en hij kwam terug met een stuk wc papier uit zijn broek hangend. Iedereen zag het, maar -"
Het bekende sms geluidje van Isaacs telefoon onderbrak haar verhaal.
"Vertel maar verder, hoor." zei Isaac haar en Riley ging verder met haar waarschijnlijk hilarische verhaal, waar Isaac echter niet zoveel van meekreeg.
Het smsje dat hij had ontvangen was van Jamie.
Ik dacht dat je geen relatie hier op school wilde?
Hij voelde het bloed uit zijn hoofd trekken. Shit. Vluchtig keek hij om zich heen om te ontdekken waar Jamie was. Ze was niet meer op de plek waar ze eerder was gaan zitten.
Maak je geen zorgen. Wat vind je van een vrije relatie? Oh ja, ik ben links van je.
Meteen keek hij naar links. Daar zag hij Jamie regelrecht naar een andere jongen lopen. Ze begon tegen hem te praten en vervolgens een aantal flirterige moves maken.
Isaac voelde een steek in zijn maag. Nam ze nu gewoon een ander?
Meteen al merkte Riley dat Isaac echt totaal geen aandacht voor haar verhaal had. Heel erg vond ze dat niet - zo interessant of grappig was het nou ook weer niet. Toch wilde ze wel graag weten wat er aan de hand was dat hij nu niet naar haar verhaal kon luisteren.
"Icy?" Dat was één van de bijnamen die ze voor hem had. Andersom had hij er ook een aantal voor haar.
Ze zette haar hand op zijn schouder en volgde zijn blik naar het meisje waar hij naar keek. Waarom staarde hij naar haar? Riley moest toegeven dat het een zeer knap meisje was. Isaac zou toch niet.....
Ze besloot de gedachte weg te vegen.
"Hoe gingen jou lessen?" vroeg ze Isaac toen.
Nog steeds was hij er met zijn aandacht niet helemaal bij.
"Wat? Ik eh... Prima hoor." antwoordde hij afwezig. Ze wist niet helemaal of wat er aan de hand was, maar wel wist ze dat er iets was. Zou het met dat meisje te maken hebben?
"Ken je haar?" vroeg Riley haar vriendje.
"We hebben ooit een shoot gehad samen." antwoordde Isaac."Met kleren aan." voegde hij er nog snel aan toe.
Ze wist dat ze hem moest geloven, maar toch deed ze dat niet helemaal. De toon en snelheid waarop hij haar verzekerde dat er niets aan de hand was, vertrouwde ze niet helemaal.
Ze ging achterstevoren op zijn schoot zitten en zoende hem. Hier ging hij gelijk in mee, wat Riley toch weer een gevoel van zekerheid gaf. Ze moest zich niet zoveel zorgen maken.
Isaac zette twee borden op tafel. Riley stond achter hem in de pan te roeren. Samen hadden ze nasi gekookt, wat niet helemaal goed uitgepakt had, omdat ze vaak meer aandacht voor elkaar dan voor het eten gehad hadden.
Het was inmiddels avond. Riley was na school direct met hem mee naar huis gegaan en nadat ze een beetje huiswerk gemaakt hadden, hadden ze elkaar niet meer los gelaten.
Rond een uur of zes hadden ze honger gekregen en besloten ze te gaan koken. Gelukkig stond er nog wel wat in huis waarmee een degelijke nasi klaar gemaakt kon worden. Dat Isaac hier woonde met drie andere jongens betekende absoluut niet dat het er niet netjes was. Samen zorgden ze ervoor dat de woonkamer en keuken er goed uitzagen, de rest mochten ze allemaal zelf weten.
Ze hadden een grote pan gekookt, zodat ook de anderen konden eten. In tegenstelling tot een groot aantal vrouwelijke modellen aten deze jongens wel met genot en weinig was ook zeker niet te zeggen.
Isaac had de keuken echter wel voor hem en Riley gereserveerd.
Riley begon met opscheppen, toen plots de bel ging. Ze hoorden de deur opengaan en Pedro - een van Isaacs huisgenoten - praten tegen degene praten die voor de deur stond.
"Isaac, het is voor jou" hoorde ze hem even laten roepen en verward keek Isaac op. Hij keek Riley even aan met de verbaasde blik om vervolgens naar de deur te lopen. Daar stond iemand die hij deze avond niet verwacht had.
"Jamie? Wat?" Hij werd gestopt door haar lippen die contact maakten met de zijne. Zonder na te denken zoende hij haar terug.
"Isaac welke lepels..." Riley was de gang ingelopen. Ze liet de verschillende vorken op de grond vallen op het moment dat ze Isaac met het blonde andere model zag staan zoenen.
"Riley, ik... Jamie..." Zonder nog naar Isaacs verontschuldigingen te luisteren, duwde ze beiden aan de kant en rende ze naar buiten. De tranen liepen over haar wangen, terwijl ze zo snel mogelijk zover mogelijk weg van Isaac te geraken.
Van verbazing bleef Isaac een aantal seconden staan. Toen realiseerde hij wat er zojuist gebeurd was. Hij bewoog richting Riley, maar doordat Jamie zijn pols vastgepakt had, ging dat nogal lastig.
"Nu ben je tenminste van haar af." zei ze met een gemeen, maar toch verleidelijk glimlachje.
Ze boog naar hem toe om verder te gaan met hen zoen, maar Isaac rukte zich los. Zonder ook nog maar enige aandacht aan Jamie uit te geven, rende hij de kant op waar Riley eerder heen gerend was.
Na een heel stuk gerend te hebben, kwam Riley aan bij een bushalte. Ze hoopte dat Isaac haar niet achterna zou komen. Dit was wel de meest logische plek om heen te gaan, dus zou hij haar waarschijnlijk hier gaan zoeken. Ze pakte haar telefoon en probeerde tussen haar tranen door het nummer van Nathan te zoeken. Hijzelf was nu ook niet bepaald de trouwste in een relatie, maar hij wist haar altijd te troosten en op zijn minst iets beter te laten voelen.
"Nate?"
Isaac rende en rende zo hard als hij kon, maar hij zag Riley nergens. Waar kon ze heen gaan? Ze had geen auto en haar huis was niet dichtbij genoeg om te gaan lopen. De bus, natuurlijk. Hij was eigenlijk juist weggerend van de halte, maar toch rende hij buiten adem zo snel mogelijk naar de halte toe.
Toen hij de straat in rende, zag hij de bus daar staan. Nog sneller dan eerst, probeerde hij er nog te zijn voordat de bus wegreed, maar tevergeefs. Net voordat hij de bus in kon stappen, reed deze weg. In een flits zag Isaac Riley voor het raam zitten. Ze had een telefoon aan haar oor en de tranen biggelden over haar wangen.
Moedeloos bleef Isaac staan, terwijl hij de bus na staarde.
Toen draaide hij zich om om terug naar zijn huis te lopen. Met zijn handen greep hij naar zijn haren.
"Shit." vloekte hij. Nog allerlei andere scheldwoorden gleden als een waterval uit zijn mond. Hij voelde zich enorm rot.
Riley stapte uit de auto. Vandaag was ze naar school gebracht door Nathan. Zelf had ze geen auto, dus moest zei eigenlijk altijd de bus of fiets nemen of vervoer regelen. Gelukkig was Nathan gister zo vrij geweest om haar een lift aan te bieden.
Riley was de vorige avond, nacht en ook die ochtend helemaal ondergespamd door berichtjes van Isaac. Het speet hem. Hij moest niets van Jamie - hoe het meisje dus heette en dat hij haar wilde.
Riley negeerde de berichtjes. Ze wist niet zo goed wat ze er mee moest. Hij had haar bedrogen, terwijl hij haar eerst gezegd had dat hij van haar hield. Wat een leugenaar. Hoe durfde hij? Ze was notabene zwanger van zijn kind.
Naast Nathan liep ze zwijgzaam het gebouw binnen. Net voor de school zag ze Isaac staan. Hij stond op toen hij haar zag en liep naar haar toe.
"Riles, luister" Riley draaide haar hoofd van hem weg.
"Nee, jij moet even luisteren." nam Nathan het woord. "Als je nog met één poot in de buurt komt van Riley"
Voordat Riley er iets tegen kon doen, zag ze zijn arm naar achtergaan en vervolgens hoorde ze een harde vuistslag tegen Isaacs gezicht.
Deze boog naar beneden zo snel als dat Nates vuist zijn gezicht geraakt had. Een druppel bloed viel op de grond.
"zullen er nog meer komen." maakte Nathan zijn zin af, waarna hij Riley meetrok de school in.
Ze liet zich meetrekken, maar keek wel over haar schouder naar de jongen die ze eerst nog zo leuk gevonden had.
Ergens voelde ze zich rot voor hem. De klap had heel hard geklonken en bovendien zou hij zijn gezicht nu voor een tijdje niet meer goed kunnen gebruiken voor shoots.
Toch was dat schuldgevoel niet in haar hele lichaam te vinden.
Het was zijn verdiende loon.
Reageer (1)
Nahw. Isaac het is idd je verdiende loon!
9 jaar geleden