O47 - Sectumsempra

Het was erg laat, toen Jasmine en ik ons bij de Slytherin tafel voegden voor het ontbijt. 'Waar is Draco?' vroeg ik aan Jasmine, terwijl ik de Slytherin tafel afzocht. 'Waarschijnlijk slaapt hij nog,' zei Jasmine, en ze schepte wat eten voor zichzelf op. 'Het is half 10,' zei ik. 'En weekend,' was Jasmine's korte antwoord. Ik besefte dat ik niet meer uit haar zou krijgen, en ik schepte voor mijzelf met moeite een gebakken ei op mijn bord. Vol ergernis keek ik toe hoe het ei in tweeën brak. Met een paar snelle bewegingen strooide ik wat peter en zout op het ei. Smakelijk begon ik ervan te eten, en met mijn ogen scande ik de Great Hall. Mijn blik bleef hangen op Harry Potter. Hij stond op, en hij liep naar een meisje toe. Het meisje dat vervloekt was. Ze was terug, schijnbaar. Tegen de tijd dat het gesprek tussen Harry en het meisje ten einde kwam, had ik mijn eten al op. Ik zag hoe Harry zichzelf om draaide, en met een starende en dodelijke blik naar iemand keek. Mijn blik volgde de zijne, en ik zag hoe Draco met snelle passen de Great Hall uit liep. Harry volgde hem op dezelfde snelheid. 'Jasmine, ik ga,' zei ik. En zonder nog op antwoord te wachten stormde ik de Great Hall uit.

Met snelle passen volgde ik Harry en Draco vanaf en afstandje door de donkere gangen van het kasteel. Ik zag hoe de zoom van Harry zijn gewaad de hoek omging. En toen, uit het niets, leken ze te zijn verdwenen. Ik liep de gang uit, maar ik kon ze niet vinden. Mijn hart begon sneller te kloppen, toen ik een harde knal hoorde. De knal kwam vanuit het mannentoilet, en met snelle passen liep ik daarheen. Ik trok mijn toverstok uit mijn gewaad, met mijn klamme vingers klemden zich om het handvat. Ik opende de deur van het toilet. En ik zag hoe de vloer nat was. 'Sectumsempra!' klonk de stem van Harry. Ik zag hoe dat de vloer rood kleurde. 'Draco,' mompelde ik, en rende het toilet door. Ik schrok toen ik Draco roerloos op de grond zag liggen. Een rode plas bloed lag om hem een, en de plas werd langzaam groter. 'Nee,' fluisterde ik. De tranen liepen over mijn wangen toen ik bij hem neer hurkte.

Ik was zo geconcentreerd op Draco dat ik was vergeten dat hij hier was. Totdat Harry met zijn voeten spetterde. Ik keek op, en Harry leek te schrikken van mijn blik. 'Jij!' siste ik, terwijl ik opstond en mijn toverstok op de jongen met de bril richtte. 'Wat heb je gedaan, Potter.' Ik schrok hoe koud mijn stem klonk. Potter antwoordde en zijn blik gleed naar Draco, en daarna keek hij mij weer aan. 'Geef,' zei ik, en ik hield even een korte pauze, 'antwoord.' 'Ik- Sarah, het spijt me,' zei Harry, 'ik weet het niet.' Ik hief mijn toverstok op. 'Cru-' riep ik, maar ik haakte de vloek af. Ik hoorde hoe dat er voetstappen langzaam dichterbij kwamen. Ik keek opgelucht toen ik professor Snape zag. Hij keek ons voor een paar seconde aan, maar daarna hurkte hij neer bij Draco. Hij richtte zijn toverstok op Draco zijn borst, en Snape mompelde een spreuk die ik niet herkende.