Punt 7

Fauve had teruggeschreven.
Natuurlijk had ze teruggeschreven.
Ze schreef altijd terug.
The mountains are calling and I must go
-Fauve
Ik glimlachte om de uitspraak van John Muir en stelde me voor hoe Fauve in de bergen zou wandelen. Ik zag haar op rotsen balanceren met haar blote voeten. Haar ogen zouden gesloten zijn en er zou een lachje op haar mond verschijnen.
Ik wenste dat ik met haar door de bergen zou kunnen trekken.
Alleen met haar door de wildernis.
Hoe hoger je vliegt, hoe kleiner je lijkt voor de mensen die niet kunnen vliegen
Harry Sty
Het werd een gewoonte om tegen de avond een uitspraak te vinden die ik zou opschrijven. Maar toch wilde ik het geen gewoonte noemen. Gewoontes werden saai. Maar dit was allesbehalve saai.
Dit was zoals wanneer je een boek zou lezen en elke avond maar één bladzijde zou mogen lezen. Ik wilde weten wat ze ging schrijven maar was geduldig en wachtte.
Elke avond wachtte ik mooi tot het tien voor 6 was en dan wandelde ik naar de koffiebar. Natuurlijk betrapte ik mezelf er op dat mijn benen steeds sneller begonnen te bewegen, maar ik beheerste me en stapte rustig.
Om de tijd overdag te doden, keek ik naar buiten. Ik staarde naar het park, naar de gebouwen,...
's Ochtends voelde ik me klaarwakker en kon ik zien hoe de stad stilaan tot leven kwam samen met de zon en wanneer ik bij de koffiebar was geweest keek ik toe hoe de stad terug in een diepe slaap viel die gevuld werd met lichtjes terwijl de hemel zich vulde met sterren.
Sinds ik Fauve had gezien, besteedde ik meer aandacht aan de kleinere dingen. Ik genoot van de geur van regen. Ik hield van de toeterende auto's terwijl deze me vroeger deden vloeken zoals ik tegen mijn tafel vloekte wanneer ik mijn teen weer eens had gestoten. Maar het grappigste vond ik dat ik steeds vaker probeerde op blote voeten te gaan lopen. Ik had Fauve één keer gezien maar haar beeld bleef op mijn netvlies gebrand. Fauve was de persoon die ik altijd al had willen zijn in vrouwelijke vorm.
D R O ME N komen zoals ze komen
Fauve
Haar uitspraken waren altijd zo simpel maar tegelijk ook veelzeggend. Ze kwam wijs en intelligent over maar toch wist ik zeker dat ze niet in hokjes of cijfers dacht. Haar gedachten waren waarschijnlijk een enorme waas van ideeën die in elkaar overliepen. Tenminste zo stelde ik het me voor. En ik wilde in die waas kunnen zwemmen. Ik wilde zweven als een vogel tussen de gedachten en ideeën van Fauve.
As soon as I saw you, I knew an adventure was going to happen
Harry Styl