002

stiles pov
'Hoe hebben we dat nou over het hoofd kunnen zien'
'wat stiles?'
'Dat Derek nog een zusje heeft'
'Wel hij praatte nooit over zijn familie dus zo moeilijk is dat niet'
'Ehm jongens ik wil jullie moment niet verpesten maar als jullie willen weten wie de rest van de pack is Sarah sms'te net ze heeft avondeten klaar en heeft gezegd dat jullie en de rest van je pack van harte welkom zijn' mengt Isaac zich in het gesprek.
'Graag zelfs, kom Scott dan gaan we de meiden halen en dan kunnen we vertrekken'stem ik in met het plan en loop naar de minikoelkast pak een blikje cola en begin m'n jas te zoeken in de dozen vol met kleren die ik mee had genomen.

'Stiles wat is dit voor een diner en wat doet Isaac hier?' vraagt Malia die verbaast naar Isaac aan het staren is. 'Het is een diner met Isaac's pack zodat we elkaar kunnen leren kennen' legt Scott uit. 'En waarom zouden we dat in hemelsnaam willen?'. 'Omdat we geen oorlog willen tussen onze pack's en Sarah heeft gekookt dus het is wel zo aardig om te komen'. zeg ik hopend dat Malia het snapt want soms is ze een beetje traag van begrip maar daardoor hou ik nog niet minder van d'r. 'Wie is Sarah?'vraagt Lydia die ongemakkelijk tussen Isaac en Malia op de achterbank gepropt zit . 'Sarah is de alpha van m'n pack en tevens Derek's kleine zusje' zegt Isaac. Ik kijk naast me waar Scott uit het raam naar de volle maan aan het staren is. 'Waar denk je aan?'vraag ik aan Scott die er toch wel heel zorgelijk bij zit. 'Liam' geeft Scott toe, net wat ik dacht. 'He Scott maak je maar geen zorgen hij red zich heust wel hij is een grote jongen' ik probeer er een grapje van te maken maar aan de frons op z'n gezicht heb ik hopeloos gefaald. 'Scott please je weet dat ik er niet tegen kan als m'n beste vriend een probleem heeft' . Scott doet net z'n mond open als Isaac schreeuwt 'Stiles vrachtwagen!' . 'Thanks mate' god dat was net optijd anders waren we nou ja waarschijnlijk alleen ik dood geweest. 'Stiles wat denk je wel niet je moet echt beter op de weg letten we hadden wel dood kunnen'zegt Lydia en geeft me een klap op m'n achterhoofd. 'Oke die had ik verdiend,maar AU!'

We komen aan bij een oud houten huisje midden in het bos. 'Wat is dit voor een plek?'mompel ik terwijl ik uitstap en het terrein rond kijk. 'Wel dit is waar Sarah woont' zegt Isaac met een "ja ik weet het' blik op z'n gezicht. hij is duidelijk ook niet blij met waar dit huis is, wat ik helemaal snap want deze plek lijkt net een griezelfilm. 'He jongens bedankt dat jullie zijn gekomen' hoor ik Sarah roepen als ik omkijk zie ik Sarah en Jackson?!? in de deuropening staan. Ja ik hoorde Sarah iets vaags zeggen over een Jackson maar dit had ik zeker niet verwacht. 'Jackson' murmelt Lydia die met betraande ogen naar Jackson en Sarah staart. Zouden ze... nee ... nou ... misschien.. nee het kan niet Jackson zijn waar Isaac het over had die 2 passen niet eens bij elkaar.

Net toen ik dacht dat het niet gekker meer kon komt Ethan naar buiten lopen. 'He jongens kom binnen het word al donker en het eten staat al opgediend' lacht hij vriendelijk. 'Oke wat is dit voor een shit niemand heeft me iets vertes over dit like Isaac je had ons in ieder geval kunnen waarschuwen ' schreeuw ik en maak aanstalten om terug naar de auto te lopen als er luid gegrom uit het huis klinkt. Voor ik om kan kijken is Sarah al binnen twee jongens uit elkaar aan het halen. 'Matthew Jake kappen wat is er aan de hand met jullie' gromt Sarah die met alle kracht de twee vechtende tieners uit elkaar probeert te halen. 'Ik ga haar helpen' mompelt Scott en pakt 1 van de jongens vast en helpt Sarah met ze uitelkaar trekken. 'Dankje Scott, wat denken jullie wel niet naar jullie kamers nu'zegt Sarah en volgt de twee jongens naar de deur. 'Isaac wat gebeurde er net?' klonk een meisjes stem uit de keuken. 'niks om je zorgen te maken Claire matthew en jake hadden weer een ruzie en Claire heb jij Jane en Amie gezien ze zeiden dat ze hier voor diner zouden zijn'.

Een half uur later zitten we met zijn allen aan een gigantisch tafel. 'Die twee jongens zijn de reden dat ik hier midden in het bos woon' doorbreekt Sarah de stilte wijzend naar de jongens die eerder ruzie hadden. 'Oh c'mon babe je houd gewoon van de rust niet liegen " zegt als ik het goed hem Matt ofzoiets Sarah giegeld zacht en kijkt verlegen naar haar haar eten. Die 2 hebben dus wat. Dat is veel logischer dan zij en Jackson .

'He kan je me de sa-'kira word afgekapt als er twee blonde meiden binnen komen rennen. 'Ze zijn terug Sarah'.