Chapter two

Zaterdag 17 januari 2015 - 20u00

"Léonie, je hebt nog een halfuur om iets van kleding te vinden." zeg ik tegen mezelf. Ik sta in mijn badjas voor mijn kast, één en al stress. "Ok, kleedje of rokje?" vraag ik aan mezelf. "Rokje!" zeg ik. Ik neem een zwart strak rokje tot net boven de knie, samen met een blauw topje die verdeeld is allerlei laagjes. Daarna neem ik nog een zwarte panty. Ik staar nog even naar de combinatie en besluit om toch alles aan te trekken. Na 5 minuten ben ik aangekleed en sta ik al in de badkamer. Ik doorborstel mijn haar en start met de make-up. Ik hou niet echt van hele zware make-up en Felix vindt het ook niet zo mooi om erop te kijken. Daarom doe ik enkel eyeliner en een beetje mascara op. Tot slot strijk ik nog wat lipgloss op mijn lippen. Ik loop terug naar mijn kamer en stap in mijn zwarte pumps. 20u17 geeft mijn wekker aan. Nog 13 minuten en Felix is hier. Ellisa gaat samen met Fran en Grégor. Maylin samen met James en Annelieke - het nieuwe meisje - zei dat haar vader d'r zou afzetten. Ik neem mijn paspoort en wat geld uit mijn portomonnee en stop ze aan de onderkant van mijn pump. Niets is zo vervelend dan met een tasje gaan dansen, daarom stop ik mijn mobiel altijd in mijn BH en mijn geld + paspoort in mijn slip ofwel in mijn schoenen.

Beste vriend - 17 januari 2015 - 20u27
Ben er.

Ik glimlach, sluit de deur van mijn kamer en loop naar beneden. "Ik ga!" roep ik. "Okee, voorzichtig hé." roept mijn moeder me na. "Juuuuups." antwoord ik. Ik loop naar buiten en zie de kleine zwarte polo van Felix staan. De deur van de passagierskant gaat open, ik neem het portier en doe de deur beter open zodat ik kan instappen. "Hi." zeg ik terwijl ik instap. "Hoi hoi." zegt Felix. Hij draait aan de sleutel en vertrekt in eerste. "Wie komt er nu allemaal?" vraagt hij. "Fran, Grégor en Ellisa. Maylin en James. Ellisa wist trouwens te zeggen dat Annelieke ook komt." zeg ik terwijl ik door het raam kijk. "Super." zegt hij. Na een goeie tien minuten komen we aan bij de bar. Felix parkeert zich op de parking net naast de auto van Grégor. Ik stap uit en wacht op Felix. Als hij zijn auto gesloten heeft wandelen we naar de ingang waar Fran, Ellisa en Grégor op ons staan te wachten. "Maylin en James?" vraag ik. "Zijn al binnen." zegt Ellisa met een lach. "Annelieke is hier nog niet." zegt Fran. "Dan wachten we hé!" zegt Felix. Ik zuch onhoorbaar en blijf buiten wachten. Nog geen vijf minuten later komt Annelieke, gelukkig want het is super koud in mijn topje. Met zen zessen gaan we naar binnen, waar het stukken warmer is. Op de tonen van Showtek's Slown Down zoeken we Maylin en James. Ik zie Maylin's blonde haren en wandel naar haar toe. Als ik haar zie geef ik haar een hele dikke knuffel, James krijgt een kus op de wang. Onmiddelijk bestelt Maylin bestelt een mojito voor ons beide. Felix houdt het bij cola net als Grégor. Ellisa en Fran wagen zich aan een cocktail. Felix kijkt naar Annelieke die staat rond te kijken. "Ga jij niets drinken?" roept hij boven het geluid door. Ze glimlacht en wijst naar Felix zijn cola. "James, wil je een cola bestellen voor Annelieke?" vraagt Felix. James knikt en bestelt. Als mijn mojito leeg is, neem ik Maylin d'r hand om te dansen. "Ik ga James halen om te dansen." zegt Maylin met een grinnik. "Hééé, laat me niet alleen!" zeg ik terwijl ik haar achterna loop. "Schat, kom dansen!" zegt Maylin terwijl ze James zijn handen vastneemt. "Schat, ik ben kei slecht in dansen." hoor ik hem roepen. "Voor mij ben je een echte dancing king." Uiteindelijk bezwijkt James en gaat hij naar de dansvloer. Ik kijk naar Felix die druk staat te kletsen met Annelieke. Ellisa, Fran en Grégor zijn ook druk aan het kletsen dus besluit ik om Felix zijn aandacht te trekken. Ik loop naar hem toe en leg mijn arm om zijn schouder. Normaal gezien legt hij zijn arm om mijn middel zodat we een awkward knuffel hebben. Lichtjes duwt hij me weg en kijkt me vragend aan. Ik schrik een beetje van zijn reactie en kijk hem aan met een frons in mijn voorhoofd. "Wat is er?" vraagt hij. "Gaan we niet dansen dan?" vraag ik. "Leo, ik praat met Annelieke. Straks misschien. Goed?" - "Oké dan." zeg ik schijnbaar teleurgesteld. Ik laat hen alleen en loop naar de bar waar ik een andere mojito vraag. Wanneer hij leeg is, ga ik terug naar Felix. "Nu dansen?" vraag ik. - "Straks." zegt hij waarna hij zijn gesprek met Annelieke verder zet. Ik draai even met mijn ogen en ga naar Fran, Ellisa en Grégor. In mijn ooghoeken hou ik Felix en Annelieke in de gaten, plots zie ik dat Annelieke, Felix zijn hand neemt en hem naar de dansvloer trekt. OH MY GOD. ARE YOU SERIOUS??? Ik kijk rond en zie dat noch Fran, noch Ellisa, noch Grégor iets door hebben. Ik tik op Fran haar schouder en zeg dat ik even naar buiten ga.

Zondag 18 januari 2015 - 02u39

Ik sta buiten samen met Maylin en James, te wachten op Felix en de andere. Annelieke komt naar buiten en glimlacht even. Daarna komt Felix naar buiten, hij loopt naar me toe en vraagt: "Vind je het erg als Annelieke meegaat met de auto? Ze woont niet ver dus.." - "Ja, maakt niet uit." zeg ik droog. "Oke." zegt hij kort. "Kom Annelieke!" roept hij. Samen lopen ze naar de auto. Ik neem afscheid van de anderen en loop dan achter hen aan. Annelieke loopt naar het portier en gaat naast Felix in de passagierskant zitten. Ik zucht even en open het achterste portier van haar kant. Felix stopt zijn sleutel in het contact en vertrekt. Annelieke en Felix hebben een gesprek over tennis. Toevallig, Annelieke speelt tennis en hé Felix ook!!! Onbewust volg ik het gesprek mee maar zeg niets. "Léonie. Ik zet jou wel eerst af. Je ziet er moe uit." zeg hij. Ik antwoord niet en blijf naar buiten kijken. Daar gaat ons gezellig gesprekje. Normaal als Felix mij afzet of omgekeerd dan hebben we nog een kort gesprekje over hoe de avond verlopen is en zo gaan we over naar andere onderwerpen. Meestal duurt het maximum twintig minuten, maar het zijn altijd de leukste twintig minuten van de dag. Alleen zullen we vandaag geen gesprekje hebben. Mijn maag begint te keren als ik er aan denk dat Annelieke misschien het twintig- minuten - gesprekje zal voeren met hem. Ik word uit mijn triestige gedachte gehaald als de auto stopt. "Bedankt." zeg ik tegen Felix. Ik stap uit en loop naar de voordeur. Stil draai ik de sleutel rond en stap naar binnen. Ik doe mijn pumps uit en zet ze onderaan de trap. Daarna loop ik naar de keuken en vul een glas water. Als mijn glas leeg is, ga ik naar mijn kamer. In een mum van tijd lig ik in mijn bed met mijn zwarte t-shirt. Ik neem nog even mijn mobiel en zet mijn wekker om 6u30. Dat is nog een goeie drie uren half slapen.

Zondag 18 januari 2015 - 6u30

Ik schrik wakker door het trillen van mijn mobiel. Meteen kijk ik naar buiten en zie dat het nog pikdonker is. Juist, ik moet werken vandaag! Ik neem mijn mobiel, druk op de knop die ervoor zorgt dat het trillen stopt en stap uit bed. Ik neem een jeansbroek en een shirt met witte en marineblauwe strepen uit de kast. Daarna loop ik stilletjes naar de badkamer, was mijn gezicht, poets mijn tanden, trek mijn kleren aan en ga daarna naar beneden. Onder de trap staan mijn witte allstars die ik ook onmiddelijk aantrek. Vlug loop ik naar de keuken, neem een glas en vul het met fruitsap. Ik neem een gigantische slok en bedenkt net dat dit een kei slecht idee was. Net tanden gepoetst en daarna fruitsap drinken?! Geen smaakbom. Ik giet de rest van het sap weg en vertrek naar m'n werk.

Zondag 18 januari 2015 - 6u50

Ik open de deur van de taverne en hoor meteen een heleboel lawaai in de keuken. Mijn tas en jas hang ik aan de kapstok. Daarna loop ik naar de kast en haal een groene short uit. "Goeiemorgen!" hoor ik Lavigne zeggen. "Hai!" zeg ik en moet een geeuw onderdrukken. "Was het laat gisteren? Of moet ik zeggen vroeg?" vraagt ze met een glimlach. "Bwa, 2u39. Valt mee toch?" zeg ik grinnikend. "Oh, ja valt mee!" zegt ze terwijl ze mij een schouderklopje geeft. Lavigne is de bazin van de taverne, 35 jaar en heeft een korte coupe met zwarte krullen. Op zich zie ik haar echt wel als een vriendin. Tijdens de uren is ze altijd te vinden voor een praatje en altijd staat ze klaar met raad als ik het nodig heb. Samen houdt ze de taverne open met haar man Karel die vooral in de keuken te vinden is. Met Karel praat ik nooit veel, gewoon omdat hij nooit veel in de taverne te vinden is. Vooral 's morgens helpt hij, maar rond een uur of 9 is hij weg. Daarna doen Lavigne en ik al het werk. Af en toe komt er nog een meisje helpen opdienen maar dat is heel zeldzaam. "Kan ik al enkele gebakjes in de toonbank plaatsen?" - "De muffins en de wafels kunnen hier al liggen." - "Okee!" Ik loop naar de keuken en groet Karel. "Aha, Léonie! Muffins met en zonder glazuur mogen al in de toonbank." - "En de wafels?" - "Laat die maar nog even liggen." - "Okee." zeg ik terwijl ik de plaat met muffins neem. Ik loop naar de winkel en vul de mandjes. Na een halfuur is de winkel volledig in orde en kunnen we opengaan. De eerste klant is een knappe man met kort lichtbruin haar. Hij draagt een bril en heeft altijd een hemdje aan. Persoonlijk vind ik hem heel sympathiek. Lavigne vindt hem eerder arogant omdat hij heel nors zijn bestelling doorgeeft. Ik vind het wel sexy. Alleen heb ik nog nooit echt tegen hem durven spreken. Ik zeg altijd een goeiemorgen en geef hem een brede glimlach. In het begin knikte hij alleen maar nu kan een glimlach en een prettig weekend er vanaf. Ik maak de bestelling van de man en reken af. Daarna verdwijnt hij. De voormiddag loopt en af en toe heb ik de tijd om even mijn nieuwsoverzicht van facebook te checken. Ik zie een bericht van Annelieke verschijnen.

Annelieke Van Parys - 5 uren geleden bij dancecafé La Unique
Gezellige avond gehad met nieuwe klasgenoten! #newfriends #newschool #newstart #love
12 personen vinden dit leuk
6 reacties weergeven

Felix Vandenberghe - 2 uren geleden
Het was inderdaad wel gezellig! Welkom in onze klas en in onze vriendengroep!

Annelieke van Parys - 15 minuten geleden
Dankjewel Felix! Trouwens, dankjewel om mij naar huis te brengen. Was ook wel gezellig!

Felix Vandenberghe - 15 minuten geleden
Inderdaad, wil jou trouwens altijd wel ophalen of afzetten hoor.

Annelieke van Parys - 14 minuten geleden
Oooooh zo'n lieverdje hé jij!

Felix Vandenberghe - 14 minuten geleden
Ik doe dat enkel omdat jij ook zo'n lieverdje bent!

Annelieke van Parys - 13 minuten geleden
Charmeur! #bestfriend

Ik draai met mijn ogen en stop mijn mobiel in mijn broekzak. Lavigne komt uit de keuken met nog enkele croissants. "Ik zal ze wel in de mandjes leggen." zeg ik . "Dat is lief! Dankje!" antwoordt Lavigne. Net wanneer ik bezig ben met de croissants in het mandje te leggen, hoor ik een heel bekende stem. "Goeiemorgen!" Ik kijk op en staar in een paar donkere bruine ogen. "Hey." zeg ik kort en ga verder met de croissants. "Wow, groet jij je klanten altijd zo?" vraagt hij. Ik kijk opnieuw naar hem en kijk hem arrogant aan. Daarna draai ik me om en loop naar de keuken met de lege plateau. Ik kom terug in de taverne en ruim de kruimels op. "Wat kom je doen Felix?" vraag ik. "Iets drinken, eten. Mag dat niet?" - "Jawel, maar dat heb je nu nog nooit gedaan. Behalve als je iets goed te maken hebt." - "Dat is niet waar." - "Jawel." - "Mag ik een kop groene thee?" - "Ja." - "Mag ik ook twee croissants." - "Ja." - "..." - "Meenemen of hier opeten?" - "Hier." - "Oke, kies maar een plekje dan kom ik zo met uw bestelling." zeg ik met een glimlach. Felix glimlacht terug en knikt even. Ik draai me om, neem een grote witte mok met onderbord uit de kast en maak een theezakje klaar. Ik stop het theezakje in de mok en giet warm water in de mok. Uit de lade neem ik een lepeltje en een mes. Daarna neem ik een bruin dienblad waar ik de mok op plaats, naast de mok zet ik een ander bord met twee croissants en een klein pakje boter. Voorzichtig hef ik het dienblad op en loop richting de tafel waar Felix zit. Ik zet de mok en het bord met croissants op zijn tafel. "Smakelijk." zeg ik en loop weer weg. Het dienblad maak ik proper en zet het terug op zijn plek. Plots gaat de deur van de taverne open en zie Mevrouw van Dam binnenstrompelen met Baltazar in d'r ene hand en een kruk in de andere hand. Vlug loop ik naar de deur. "Oh Mevrouw van Dam, wat is er gebeurd?" vraag ik bezorgd. "Ach, Léonie. Dom ongeluk! Je weet hoe dat gaat. Iemand van mijn leeftijd is niet meer zo vaardig." vertelt ze. Ondertussen neem ik haar bij de arm en begeleidt haar naar d'r vaste plekje. "Mijn schoondochter kwam woensdag met een wasmand. Zij zorgt ervoor dat mijn kleren schoon zijn, aangezien ik geen wasmachine heb. Léonie, je kleren was met de hand is nog altijd het beste en het voordeligste! Maar aangezien ik nu zo oud ben, duurt het wassen met de hand veel te lang. Daarom neemt mijn schoondochter, Lea de vuile wast mee. Ze had de wasmand in de keuken naast de tafel gezet en ik ben erover gevallen. Baltazar was weer wild en hij liep door het huis. Plots hoorde ik dingen vallen, ik schrok en haastte naar de keuken. Ik zag zijn etensbak omgekeerd liggen met alle brokken en wou alles zo vlug mogelijk opruimen. Net toen ik het keukenpapier in mijn handen had liep ik rond de tafel en vergat dat de mand daar stond dus viel ik erover. Voet gebroken." legt ze uit. "Ah Mevrouw Van Dam! Ik zal u een kop koffie brengen." zeg ik haar bemoedigend. Ik loop naar de toonbank, neem een witte kop uit de kast en zet die onder het koffieapparaat. In enkele seconden is de tas gevuld. Ik zet de kop op een wit onderbordje en breng het naar Mevrouw Van Dam. "Maar, hoe bent u hier dan gekomen? Dat is toch niet handig om met een hond en een kruk naar hier te komen?" vraag ik haar. Ze kijkt me aan en zegt. "Kind, ik heb de oorlog nog meegemaakt. Zo erg en moeilijk is dat niet hoor." zegt ze. Ik grijns. "Pas toch maar op!" zeg ik haar op een belerende toon. Ze glimlacht als een klein kind en drinkt van haar koffie. Ik draai me om en zie Felix zitten, druk bezig met zijn mobiel. Ik wandel langs hem en vraag: "Sms'en met je nieuwe girlfriend?" Hij draait zich om en lacht. "Oh ja hoor." zegt hij. Ik draai met mijn ogen en loop naar de toonbank. Hij staat op en komt naar me toe. "Jaloers?" vraagt hij. Ik draai met mijn ogen en draai me met mijn rug naar hem. "Terecht hoor." zegt hij. "Hoezo terecht?!" vraag ik aanvallend. Hij grijnst. "Grapje hé!" zegt hij. "Sorry." zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Jij kan het ook niet helpen dat je enkel maar flauwe grappen kunt maken." zeg ik. "Neen, dat bedoel ik niet." zegt hij vlug. Ik kijk hem vragend aan. "Sorry voor gisteren." - "Gisteren?" - "Ja, met Annelieke." - "Wat met Annelieke?" - "Je weet wel!" - "Neen, ik weet het niet. Help me even?" - "Wel ja, dat ik vooral met haar aan het praten was." - "Oh dat." - "Ik bedoel. Ze is nieuw Léonie. Je weet hoe ik ben tegenover nieuwe mensen. Ik weet dat je mij te sociaal vindt maar je moet daarom niet boos zijn." –
"Weet ik. Daar gaat het ook niet om. Ik vroeg om te dansen, je zegt twee keer straks. Annelieke vraagt het één keer en je doet het meteen." - "Neen, neen! Ze heeft het niet gevraagd. Ze trok me naar de dansvloer. Dat is iets anders." - "Dat is net hetzelfde." - "Léo. Please. Vergeef mij." Ik kijk hem aan en kijk daarna rond. "Beloof je dat je mij morgen komt oppikken voor school?" vraag ik. "Ik beloof het!" zegt hij. "En naar huis brengen?" vraag ik. "Ja!" zegt hij. "Oke dan." zeg ik. Hij steekt zijn middelvinger uit, ik doe net hetzelfde. "Middle finger promise dat ik morgen jou afhaal en weer naar huis breng." verklaart hij. "Sukkel." zeg ik. "Maar wel een lieve sukkel." zegt hij fijntjes. En ik kan alleen maar van ja-knikken.