Epiloog ||

(Door Silke)
Ik zit aan de ontbijttafel en smeer een broodje. Slaperig komt Rein, mijn echtgenoot, naast me zitten. Ik geef hem een kus.
"Hee, ik dacht dat je niet moest werken vandaag?", vraag ik. "Willem heeft gebeld, we gaan zo enkele nieuwe nummers opnemen met MainStreet", antwoordt hij en hij schenkt zichzelf koffie in ,"Ook wat?"
Ik knik, "Weet je, ik heb gisteren van Lynn gehoord dat Sasha en Sven nu in Australië wonen."
"Ach, ze heeft Sven dus toch nog zo ver gekregen dat hij met haar meeging", lacht Rein.
"Ik vraag me af hoe het met hen gaat. Lynn zegt dat ze een dochtertje hebben."
"Een dochter?", vraagt Rein verbaasd ,"Wow, het is echt te lang geleden dat ik hen heb gesproken."
"Bij mij ook", antwoord ik ,"Misschien moeten we een reünie organiseren of zo. Ik vind het best wel jammer dat ik enkel nog contact heb met Lynn, Britney, Inge en de MainStreetjongens."
"En dat is waarom ik met je getrouwd ben", zegt hij glimlachend ,"Ga ervoor. Organiseer een reünie! Vraag wel Lynns hulp, zodat je het in RMA kan houden."
Ik knik ,"Ik ga haar nu bellen."

(Door Lynn)
"Heey, Silke!", zeg ik vrolijk, wanneer ik de telefoon opneem. Ik verplaats enkele bundels papieren op mijn veel te kleine bureautje en gebaar naar mijn secretaresse dat ze me straks het dossier van de nieuwe leerlingen moet komen brengen.
"Lynn, ik wou je om een gunst vragen", begint ze.
"Wat is er?", vraag ik. Ik staar naar de grote, ingekaderde foto van hoofd Marthas aan de muur van mijn kantoortje. Ze is al enkele jaren op pensioen. Sindsdien ben ik de nieuwe directeur van RMA. Ik vind het een geweldige job. Ik ben nog steeds hier, en toch ben ik verdergegaan. Het is wel lastig om soms over meningsverschillen tussen leerlingen te moeten oordelen, maar over het algemeen is het echt super. Chanyeol zit op dit moment in Korea met EXO. Ze zijn steeds bekender geworden, en nu heeft hij zijn tweede wereldtour bijna afgerond. Overmorgen komt hij terug naar huis.
"Ik had het idee om een klasreünie te organiseren. In RMA", zegt Silke.
"Een klasreünie?", vraag ik verbaasd ,"Wat een goed idee! Natuurlijk kan dat hier doorgaan. Wat dacht je van volgende week woensdag?"
"Perfect", antwoordt ze en ze lacht, "Bedankt voor je hulp!"
"Heb je Sasha en Svens telefoonnummer?", vraag ik ,"Of dat van Sammantha?"
"Ja", antwoordt ze ,"Van Sammantha wel, maar van Sasha niet. Denk je dat jij haar kan verwittigen?"
"Ja, tuurlijk", antwoord ik ,"Laat dat maar aan mij over."

(Door Sasha)
Ik word wakker door Shay's gehuil. Ik zucht. "Ugh, kan ze nou nooit eens zwijgen?", vraagt Sven. Ik lach even ,"Ze is een baby, dus nee waarschijnlijk niet. Trouwens als ze zou zwijgen, zou dat betekenen dat ze ongezond zou zijn."
"Jaja", mompelt hij. Ik glimlach en sta op. Shay's bedje staat bij ons in de kamer omdat ik haar niet graag alleen laat. Ze is nu acht maanden oud. Sussend neem ik haar op mijn arm. "Hee, Shay, heb je niet goed geslapen?", vraag ik en ik glimlach wanneer ze stopt met huilen en me met die grote oogjes van haar aanstaart. De zon schijnt al binnen door de ramen, ook al is het nog vroeg.
Ik trek de gordijnen open met mijn dochtertje nog steeds op mijn arm.
Sven kreunt, "Ah, ik haat licht." Ik lach even. Hij is nog steeds helemaal dezelfde persoon als toen we RMA verlieten, maar toch is hij ook veranderd. Ik hou echt heel erg veel van hem, ondanks zijn verschrikkelijke ochtendhumeur. "Ik ga eens kijken of er post is", zeg ik en Sven bromt een antwoord.
Ik stap de trap af met Shay dicht tegen me aangedrukt. In de brievenbus ontdek ik enkele brieven en een kaartje.
Ik leg de enveloppen op de keukentafel en zet Shay in haar kinderstoeltje. Als er iets is dat ik geleerd heb van haar, dan is het dat je als ouder, je kind altijd voorop moet stellen. Ik geef haar wat te eten en kijk toe hoe Sven mopperend de trap af komt lopen.
"Hey, Sasha", mompelt hij, alsof hij me al enkele dagen niet heeft gezien en hij drukt een kus op mijn voorhoofd.
"Papa!", kirt Shay vrolijk en ze drukt met haar beide handjes in haar eten die ze dan tegen Sven duwt.
Sven neemt haar uit haar stoeltje. "Hallo, kleine meid, hoe gaat het met je?" Ze lacht terwijl hij haar in het rond draait.
"Wat zijn al die brieven?", vraagt Sven en hij knikt naar de enveloppen op de tafel.
"Geen idee", antwoord ik en ik bekijk ze één voor één. De eerste envelop is aan Sven gericht. Ik zie dat het voor zijn film is. Ik bezorg hem de envelop.
Hij zet Shay terug in haar stoeltje en leest de brief. Daarna slaat hij één of andere vreugdekreet uit.
"Wat?", vraag ik geamuseerd. "Ze hebben mijn script gelezen en ze willen er een film van maken! Mijn script wordt een film! Een film!"
"Dat is geweldig!", schreeuw ik uit en ik ren naar hem toe om hem te omhelzen.
De tweede en derde envelop zijn rekeningen. Op jezelf wonen is veel duurder dan het lijkt. Maar ik ben al lang blij dat ik hier kan wonen, samen met Sven en mijn kleine meid. En dat ik de beste job ooit heb. Ik ben magielerares in het lokale magieschooltje. Het is kleiner dan RMA maar ik vind het geweldig.
Daarna bekijk ik het kaartje. Het is van Juliette en Claire.
"Een ander kaartje?", vraagt Sven. Ik knik ,"Uit Tsjechië, deze keer. Ik begin me echt af te vragen waar ze nog niet zijn geweest. Dit is al hun derde wereldreis."
"Wel, ik ben al lang blij dat mijn ladies gelukkig zijn", antwoordt Sven en hij veegt Shay's vuile handjes af aan een doekje. Ze lacht luid.
"Wat is die laatste envelop?" Ik heel mijn schouders op en neem de envelop in mijn handen.
'Aan Sasha, Sven en Shay Gouters', staat op de adressenbalk. Ik draai de envelop om en kijk naar de afzender. "Hij is van Lynn!"
"Lynn?", vraagt Sven verbaasd ,"Hoe zou het met haar gaan? Ik heb gehoord dat ze nu directeur van RMA is geworden."
Ik knik ,"Ja, dat klopt." Ik lees de brief. "Ze organiseren een reünie! In RMA!"
"Super!", schreeuwt Sven uit ,"Maar dan moeten we wel vliegtuigtickets gaan kopen. En hoe zit het met Shay?"

(Door Inge)
Ik stap hand in hand met Leslie de school binnen. Ik woon samen met Leslie, maar we zijn niet getrouwd of zo. Het is zo vreemd om terug hier te zijn.
"Inge! Leslie!", hoor ik een stem schreeuwen. "Hey, Lynn!", zeg ik meteen en ik omhels haar. Ik zie haar nog regelmatig, we gaan vaak samen koffie drinken voor zij naar haar werk moet. Ik ben professioneel danser nu. Ik geef shows met Leslie en workshops aan kleine kinderen. Ik vind het geweldig.
Chanyeol en zij gaan ons voor door RMA. We lopen door de grote hal van de school en ik krijg een nostalgisch gevoel. Alles lijkt nog hetzelfde maar toch zie ik een boel verschillen.
De muur in de hal is duidelijk onlangs opnieuw geverfd en het mededelingenbord is verdwenen. het is zaterdag, dus er zullen nu wel niet zo veel leerlingen hier zijn. Ik zie mezelf meteen in gedachten terug hier lopen met enkele vrienden, op weg naar een les, of stiekem hier blijven in het weekend en luisteren naar Svens stoere verhalen over zijn reizen met zijn vader.
"Jullie zijn de eersten!", zegt Lynn. We gaan de grote eetzaal binnen en gaan aan een tafeltje zitten. "Koffie?" Ik knik, net als Leslie.
Twee meisjes stappen voorbij terwijl Lynn naast ons komt zitten.
"Dag, hoofd Taylor!", zeggen de meisjes in koor en daarna lopen ze de eetzaal uit.
"Dat waren Sophia en Lucy", legt Lynn uit ,"Ze blijven hier altijd in het weekend omdat hun ouders steeds op reis zijn met een circus. Het zijn schatjes."
"Wauw, het is zo vreemd om terug te zijn", zucht Leslie. Ik knik instemmend ,"Kon iedereen komen?"
"Ja, vreemd genoeg wel", antwoordt Lynn. Op dat moment lopen Britney en Nils de zaal binnen. "Heey!", zeggen ze wanneer ze ons zien, het lijkt alsof er geen dag voorbij is gegaan sinds we hier samen op school zaten.
Ze komen bij ons zitten. Britney vertelt over haar werk als boekhoudster en Lynn vertelt anekdotes over haar leerlingen.
Daarna komen Mylène en Rosanne samen toe. Ze komen ook bij ons aan de lange tafel zitten. Blijkbaar zijn Mylène en Melle niet meer samen en Roan kon op het laatste moment toch niet mee omdat hij griep heeft gekregen. Mylène woont bij haar zus in, tot ze genoeg geld heeft door haar job van kleuterleidster om zelf een woonplaats te huren. Na hen komt Melle alleen, Silke en Rein, Monsif en Sarah, Owen en Sammantha, Daan en Alexandra, Ralf en Priscilla, Alessandro en Sterre, Femke en Fabian, en uiteindelijk Sasha en Sven met hun kleine dochtertje. Iedereen komt direct rond hen staan om hun baby te bewonderen. Zij zijn de enigen van ons die al kinderen hebben.
Het meisje staart ons allemaal aan en haar grote ogen lijken ieder van ons te doorboren. Ze lacht.
"Wat is haar naam?", vraagt Mylène. "Shay", antwoordt Sven. We kijken hen verbaasd aan. "Ja, we dachten dat dat de beste manier was om mijn zus te herdenken", legt Sasha uit ,"Shailene is weg, maar haar goede kant leeft verder in Shay."
We gaan terug zitten. Femke vertelt over haar werk als kapster. Owen is nu een kok. Nils is professioneel songwriter. Hij heeft nummers geschreven voor elke
belangrijke band van het moment. Zoals MainStreet en EXO. Chanyeol komt net terug van een wereldtour. Daan is gymleraar in een basisschool. Monsif heeft een fietsenwinkel. Sasha is magielerares. Svens script gaat verfilmd worden en Sasha gaat de hoofdrol spelen. Lynn is directeur van RMA en één van de belangrijkste actrices van het land. Silke is tolk, en zingt ook nog steeds met Britney...
Maar het trotst ben ik op Leslie. Hij heeft een dansschool geopend. Hij heeft een heleboel leerlingen en hij is dol op zijn werk.

Na ongeveer een halfuurtje, begint Leslie ineens te praten: "De meesten van jullie weten hiervan, want ik heb jullie verteld dat ik dit het liefst wou doen in het bijzijn van jullie allemaal." Ik kijk om me heen. Waar gaat dit over? Het wordt op slag stil. Ik zie Lynn grijnzen.
Nu kijkt hij mij aan. "Ik ga dit niet te lang maken, want ik ben nooit echt iemand geweest die veel praatte. Maar ik wil toch wel iets zeggen. Ik ken je nu al 12 jaar en dat is best lang. Maar ik kan me geen leven zonder jou voorstellen. Ik kan ongetwijfeld zeggen dat de 12 jaar, de beste 12 jaren van mijn leven waren. En dat heb ik aan jou te danken. Je bent echt de meest geweldige persoon die ik ooit heb ontmoet en nog zal ontmoeten. En ik wil de rest van mijn leven enkel verderzetten als ik dat samen met jou kan doen. Ik hou echt enorm veel van je, en dat meen ik. Dus..." Hij gaat op zijn knieën voor me zitten en haalt een dunne ring met een fonkelend diamantje uit zijn achterzak. Ik sla mijn handen voor mijn mond.
"Inge Timmermans, wil je met me trouwen?"
Ik slaak een gilletje en slik mijn tranen weg. Ik knik ,"Ja! Ja, natuurlijk wil ik dat!" Hij lacht en doet de ring om mijn vinger waarna hij me in zijn armen neemt. Iedereen applaudisseert. Nu kan ik zonder twijfel zeggen dat dit de beste dag van mijn leven was...

EINDE VAN RMA 2