006

Weekend, oh wat is het weekend toch fijn. Jammer dat ik geen vrij gekregen heb, anders had ik de ganse dag met Iris kunnen doorbrengen, maar nu komt ze enkel na de middag, wanneer ik gedaan heb met werken en dan gaan we vanavond nog waarschijnlijk naar een club of zo. Ik sta wat met Nicola te babbelen en opeens kijkt ze mij indringend aan. 'Heb je nog met Alex gesproken?' mijn wangen kleuren knalrood. Natuurlijk heb ik nog met Alex gesproken, we sms'en echt enorm veel, hij is echt enorm leuk, maar ja, je kan je natuurlijk nog steeds anders voor doen via chat/ sms, etc. 'Nee, niet meer, misschien stuurt hij morgen of maandag wel nog iets voor wat meer informatie voor onze afspraak.' 'En misschien komt hij straks ook wel nog langs.' ik draai lachend met mijn ogen, ah wat was Nicola toch grappig om mee samen te werken, soms wat irritant maar ik mocht haar graag. Mijn gsm begint te trillen en ik kijk meteen op mijn scherm. Alex...

Alex: hey ben je aan het werk? Ik kom anders achter een kopje koffie xx Alex.

Een glimlach wordt op mijn gezicht getoverd en meteen kijkt Nicola mij aan. 'Alex?' 'Alex.' zeg ik bevestigend en Nicola haar blik staat dit keer anders dan anders, niet echt enthousiast maar eerder wat bezorgd. 'Hé, Heather. Je mag echt niet zo hard van stapel lopen. Ik bedoel Alex lijkt wel een leuke jongen hé, maar je kent hem nu eenmaal niet. Ik wil niet dat je gekwetst wordt.' ik kijk mijn collega aan en schenk haar een lieve glimlach. Natuurlijk heeft ze wel gelijk, maar iets in mij zegt dat Alex te vertrouwen is. Hij lijkt zo'n lieve jongen, wat kan hij nou te verbergen hebben? Ik stuur hem snel iets terug.

Heather: Ja hoor ik ben aan het werk! Kom gerust snel je koffietje halen! Ik ben hier nog maar een uur! xx Heather!

Alex: I'm on my way xx Alex

Niet lang daarna verschijnt het vrolijke gezicht van Alex de hoek om. 'Hi Alex!' roept Nicola meteen en ik kijk haar waarschuwend aan, maar die steekt gewoon haar tong naar mij uit. 'Hallo, hey Heather.' Wanneer hij mijn naam uitspreekt, ontploft er weer een bom van vlinders in mij. 'Hey Alex.' breng ik zo vrolijk mogelijk uit en schenk hem één van mijn liefste glimlachen. 'Wat zal het vandaag worden?' Alex kijkt mij bedenkelijk aan en buigt dan dichter naar mij toe. Een zoete geur prikkelt in mijn neus en ik voel meteen hoe mijn gezicht nog roder aanloopt. Wat rook hij lekker. 'Heb je een suggestie?' vragend kijkt Alex mij aan en meteen slaat Nicola haar snavel er tussen. 'Heather drinkt altijd een Caramel late macchiato! Misschien moet je zoiets proberen?' ik kijk Nicola met een dodelijke blik aan terwijl zij gewoon weg staat te glunderen maar al snel hoor ik uit Alex zijn mond komen: 'Ja klinkt lekker, doe mij maar zo'n grande.' 'Oké!' lacht Nicola en gaat al meteen aan het werk waardoor ik en Alex alleen aan de kassa staan. 'Dus, hoe lang blijf je hier nog Alex?' vraag ik verlegen, niet wetend wat ik hem moet zeggen. 'Niet zo lang meer, nog een twee tal weken, dan gaan we even terug naar huis, maar dan komen we normaal weer terug.' 'Echt?' vraag ik verbaasd en Alex knikt en ik snap het niet echt, maar besluit maandag wat meer te vragen over hem. Nicola geeft Alex zijn kop koffie en Alex wilt betalen maar ik schudt mijn hoofd. 'Deze is op mijn kosten.' 'Echt?' vraagt hij verbaasd en ik knik. 'Wauw dankjewel Heather.' 'Geen dank Alex.' 'Dan zie ik je maandag? Morgen zal ik helaas geen tijd vinden om iets te komen halen.' 'Is geen probleem hoor, dan zie ik je maandag wel!' 'Oké, tot maandag Heather!' 'Tot maandag Alex!'