005

'Zo, zo, je hebt hem dus toch je nummer gegeven?' verschrikt kijk ik op en Nicola staat met een brede glimlach op haar gezicht naast mij. 'Ja, ik heb het gedaan.' 'Hopelijk stuurt hij je.' zuchtend werp ik een blik op mijn gsm maar nog steeds heb ik niets ontvangen van Alex. Misschien vindt hij het gewoon leuk om met mij te praten wanneer hij hier is, en heeft hij geen verdere interesses. 'Wel goed van je dat je hem wat dingen gevraagd hebt, anders was het zo stil tussen jullie, nu heb je interesse getoond in hem, misschien zal hij sneller terug sturen dan je denkt.' 'Denk je?' vraag ik onzeker en Nicola knikt. 'Ik ben het vrijwel zeker, hij ziet er een leuke jongen uit, en jij bent een leuke meid! Hij zal je vast wel sturen als hij thuis is.' Ik staar naar mijn handen en slaak een zucht, hij heeft wel opnieuw gevraagd of ik moest werken, misschien was dat wel een goed teken? 'Welke uren heb je morgen?' ik laat mij blik op Nicola vallen en denk even na. 'Ik denk de middag shift.' 'Oh dan gaan we elkaar enkel zien tijdens de wissel.' 'Maar dan blijf je toch gewoon lekker iets drinken.' Nicola kijkt mij lachend aan en knikt. 'Ja daar heb je gelijk in.' een glimlach speelt op mijn gezicht en opeens gaat mijn gsm af. 'Wie is het?' vraagt Nicola meteen maar ik duw haar lachend weg. Alex....

Alex: Hey is dit Heather? Dit nummer stond op mijn Starbucks bekertje, ik hoop echt dat het jouw nummer is Heather. Groetjes.... Alex.

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en meteen ontploft er een bom vol met vlinders in mijn buik. Mijn gezicht voel ik rood aanlopen en op Nicolas gezicht zie ik ook al snel een brede grijns. 'Het is Alex is het niet?' verlegen begin ik te knikken en staar nog even naar het sms'je. Wat moet ik gaan antwoorden. 'Ik ben zeker dat hij je ziet zitten.' Opnieuw laat ik mijn blik op Nicola vallen, maar ze draait zich net om. Zou hij mij echt zien zitten? Ik besluit maar iets terug te sturen naar Alex.

Heather: Hi Alex! Ja dit is mijn (Heather) nummer. Ik dacht dat het wel fijn zou zijn om wat met je te praten, je lijkt mij een aardige jongen. Groetjes, Heather xx.

Meteen bijt ik op mijn lip en slaak een verliefde zucht. Wat doet die Alex toch met mij? Hoe kan ik hem nou 'leuk' vinden na hem pas twee keer te zien? En ik heb nog niet eens een echt gesprek met hem gehad. Al snel gaat mijn gsm opnieuw af. Daar ontploft er weer een bom met duizenden vlinders die vrolijk in mijn buik rondfladderen. Dit loopt echt uit de hand.

Alex: Oh wat ben ik blij dat het jouw nummer is Heather! Ik was al bang ! Ik ben blij dat jij zelf jouw nummer gegeven hebt, want ik wilde hem wel vragen, maar was stiekem wat te bang. Ik wil jou ook heel graag beter leren kennen, als je misschien eens tijd heb, en niet moet werken, kunnen we afspreken? Xx Alex.

Mijn hart maakt een vreugde sprongetje en begint te dansen. Mijn hoofd ziet er nu ook zo rood uit als een tomaat en ik krijg het enorm warm. 'Wat?' klinkt er lachend uit de mond van Nicola en ik kijk haar met een brede grijns aan. 'Alex heeft gevraagd of we iets kunnen doen als ik niet moet werken.' 'Nee?' 'Ja!' 'Oh god! Heather! Moet je zeker doen! Ik zei toch dat hij je leuk vindt!' Alsof mijn wangen niet nog roder kunnen worden, voel ik nog meer bloed ernaartoe stijgen en ik kijk naar mijn gsm. Natuurlijk wil ik met Alex alleen afspreken, ik wil hem beter leren kennen. Ik wil weten of hij echt zo leuk is.

Heather: Is goed, deze maandag ben ik vrij, misschien kunnen we dan iets gaan doen? xx Heather

Dit is het moment van de waarheid, hopelijk vindt Alex tijd om maandag af te kunnen spreken. Ik voel Nicolas ogen op mij branden maar ik negeer het. Ik heb alleen nog maar interesse voor dit kleine mobiele ding in mijn handen. Mijn leven hangt van dat sms'je af. Hij trilt. Meteen open ik het bericht en er verschijnt een brede glimlach die veel de groot is voor mijn kleine gezicht.

Alex: Maandag is goed! Ik pik je rond de middag op bij de Starbucks winkel! Kunnen we iets eten! Tot morgen! Xx Alex


Hi everyone!

God, wat is het moeilijk om alles te combineren op dit moment, studeren, werken, afspreken, quizlet! Ik verzuip in het werk! Maar na vandaag ga ik proberen toch steeds één hoofdstuk online te zetten bij een verhaal, misschien bij meerdere verhalen, maar dat zie ik de dag zelf wel. Woensdag ben ik dan ook naar Antwerpen getrokken en whaaa vanaf 10 juli 2016 ben ik in Sydney! Ik ben zo zo zo blij! Hoe ga ik ooit dit jaar overleven!

Any way! Veel leesplezier!

Dikke kus!!

Silke