Hoofdstuk 37

(Jazz pov)

Schaamte maakt zich meester van me. Hoe kan ik zo in tranen uitbarsten bij Draco? Met een excuserende blik kijk ik hem aan.
"Sorry dat je dat moest zien." Zeg ik waarna ik de tranen ruw van mijn gezicht veeg. "Ik ga nu naar mijn bed." Fluister ik er achterna. Ik sta op om te vertrekken maar ik word ruw terug in de stoel geduwd door Draco. Hij kijkt me aan met vlammende ogen, en even ben ik bang.
"Je maakt me eerst ongerust en nu wil je weg gaan zonder een woord uitleg? Dat gaat echt niet door, Jazz. Ik maak me al zorgen genoeg omdat je samen bent met die eikel van een Alex, dus durf niet zomaar weg te gaan." Roept hij boos terwijl zijn wijsvinger in mijn sleutelbeen prikt. Hij is echt heel boos, zijn hoofd is vuurrood. Met grote ogen kijk ik hem aan. Ook ik begin boos te worden, hoe durft hij zo tegen me te praten? Hij kent me niet eens! Ik duw hem tegen zijn schouders, maar hij wijkt geen centimeter.
"Laat me gaan Draco. Het gaat je niets aan." Zeg ik boos. Draco komt nog dichter naar me toe hangen, zo dicht dat ik zijn warme adem in mijn gezicht voel.
"Als je me vertelt wat er met je is." Fluistert hij nu, zijn hand op mijn wang. Mijn adem stokt even in mijn keel voordat ik knik.
"Oké, ik zal het je vertellen als je me wat ruimte geeft." Antwoord ik zacht, kriebels barsten los in mijn buik en ik ben er helemaal niet gerust in. Met rode kaken, niet meer van woede maar van schaamte, stapt Draco een paar stappen bij me weg. Hij zakt in kleermakers zit voor me neer. Met een afwachtende blik kijkt hij me aan en ik slaak een diepe zucht.
"Als je dit ooit tegen iemand verteld, moet ik je vermoorden." Zeg ik heel serieus. Draco moet lachen, maar als hij mijn boze blik ziet is hij meteen stil.
"Oké, ik beloof dat ik mijn mond houdt." Ook al ken ik Draco helemaal niet zo goed, ik weet dat hij zich er aan gaat houden. Ook dat is iets wat me een beetje beangstigt dus snel begin ik met vertellen, zodat ik afgeleid ben van dat verdomde rare gevoel in mijn lijf.
"Ik ken mijn ouders niet, ik ben van adoptie gezin naar adoptie gezin gegaan. Het was een hel, ik was een hel. Ik ben namelijk een weerwolf en mijn adoptieouders dreuzels..." Begin ik maar word al snel onderbroken door een scherpe inademing van Draco. Met grote ogen en open mond kijkt hij me aan. Een steek gaat door mijn hart. Ik had het kunnen weten, hij vindt me nu vast een monster net als adoptieouders nummer 1.

FLASHBACK
Mijn lichaam kan ik niet tegenspreken. Het is tenslotte volle maan en ik ben zo'n freak die in een wolf veranderd. Niet dat ik het ooit erg vond. Altijd loop ik rond in het bos en ik heb het grootste plezier. Vandaag is anders, ik ben op een verjaardagsfeestje. Het feestje van mijn nicht en de maan is nog maar net op. Ik probeerde naar een afgelegen plek te gaan maar het is nu al te laat. Met een harde smak val ik op de grond en mijn lichaam bubbelt om me heen. Alle mensen beginnen te gillen en mijn adoptie ouders kijken met blikken vol walging en angst op me neer. Het doet me zo'n pijn, ik ben nog maar een kind, ik ben nog maar een klein welpje.
END FLASHBACK

Draco kijkt me net zo gechoqueerd aan als zij toen deden. Het breekt mijn hart en boos sta ik op.
"Jazz, wat doe je?" Vraagt Draco terwijl hij vliegensvlug mijn pols vast neemt.
"Je vindt me een monster!" Roep ik boos.
"Hoe kan je dat denken? Ik ben verbaasd dat ze je bij dreuzels lieten verblijven! Denk nooit dat ik je een monster vind! Je bent prachtig." Het laatste fluistert hij. Dan trekt hij me naar zich toe en plaatst zijn lippen op die van mij. Mijn buik barst van de emotie en het duurt niet lang voor ik hem terug kus. Zijn lippen zijn zo zacht en toch kussen ze de mijne zo hongerig en ruw. Hij trekt me dicht tegen zich aan en ik slaak een kleine kreun. Zijn tong glipt tussen mijn lippen en tikt tegen mijn tanden. Te nieuwsgierig om hem nog tegen te houden laat ik zijn tong mijn mond verkennen. Zijn handen dwalen af naar mijn kont en hij tilt me op. Heftig zoenend duwt hij met tegen een muur terwijl ik mijn benen om zijn middel sla. Dit is zo fout, als Alex hier achter komt ben ik dood. Dat is zeker.


Melding: Ja, ik heb weer te laat geupdate (later dan ik had gezegd) dus ik dacht, laten we al maar wat Draco actie geven. Maar Alex is nog niet voorbij, Jazz is een koppige trien, vergeet dat niet.