001

'Hallo welkom bij Starbucks, waarmee kan ik u van dienst zijn?' Dit zinnetje heb ik al zo vaak gezegd, dat het een routine geworden is wanneer ik een nieuw gezicht voor mijn neus zie staan. 'Voor mij een Latte Macchiato alstublieft.' De vrouw die voor mijn neus staat, kijkt mij nogal geïrriteerd aan, maar ik blijf glimlachen. Dit is nu eenmaal mij job, en soms krijg je te maken met wat minder gelukkige klanten, maar je kent de regel, klant is koning, dus blijven glimlachen! 'En welke grote mag dat zijn mevrouw?' 'Een venti.' 'Is het om mee te nemen of om hier op te drinken?' 'Om mee te nemen, is dat niet duidelijk?' ik kijk de vrouw aan, oké ze ziet er als een business dame uit, maar dan nog, ik kan helaas niet ruiken of je de koffie hier wilt drinken, of wilt meenemen. 'Natuurlijk mevrouw, uw naam?' 'Clarice.' 'Oké, had u graag nog iets anders gewild?' 'Nee.' 'Dat is dan 6 dollar alstublieft.' de vrouw geeft mij wat geld en ik neem het wisselgeld uit de kassa en reik het naar haar toe. Ze grijpt het meteen vast en gunt mij dan geen blik meer waardig. Wat een aanstellerij. Het is niet omdat je in een bedrijf werkt dat je je moet beter voelen dan mij, ik zorg ervoor dat jij de dag kan doorbrengen. Ik wil even met mijn ogen draaien, maar kan mijzelf net op tijd inhouden. Gelukkig staan er geen klanten meer in de rij en ik kijk wat rond en help mijn collega dan met het maken van de overige drankjes. Ik geef de vrouw haar koffie en krijg niet eens een dankjewel. Wat een klote wijf. 'Hallo?' klinkt er van aan de kassa en meteen ga ik een kijkje nemen. Mijn mond zakt lichtjes open als ik in één van de mooiste paar bruine ogen kijk die ik ooit gezien heb. Ik herpak mijzelf al snel. 'Hallo, welkom bij Starbucks, waarmee kan ik u van dienst zijn?' 'Zou ik een Shaken Sweet Tea mogen hebben, alstublieft?' Wat een vriendelijke jongen, en hij is nog eens enorm knap. Mijn wangen kleuren rood. 'Natuurlijk, welke grote wilt u?' 'Kan ik een Grande krijgen?' 'Wat is je naam?' 'Alex.' 'Alex?' vraag ik nog eens om zeker te zijn. Hij lijkt niet echt op een Alex, maar ah lijk ik op een Heather? De jongen knikt en meteen schrijf ik zijn naam op een bekertje en zet er een smiley bij. Het ziet er best schattig uit. 'Dat is dan 5 dollar, alstublieft.' Alex haalt wat geld uit en mijn collega zegt dat ze even naar het toilet gaat. Gelukkig is het niet zo druk. 'Natuurlijk ga maar, ik kan het wel even alleen aan.' ze glimlacht en loopt snel even naar de wc. Ik neem het geld van Alex aan en hij zegt dat hij het wisselgeld niet hoeft. Ik kijk hem verbaasd aan maar bedank hem. 'Dat is lief van u.' 'Geen dank.' een glimlach verschijnt op zijn gezicht en ik begin zijn bestelling klaar te maken. 'Wat is jou naam?' ik trek mijn wenkbrauw op. Vraagt hij mij nu echt naar mijn naam? Een verlegen glimlachje speelt op mijn gezicht en ik kijk naar mijn handen. 'Heather, mijn naam is Heather.' 'Wat een mooie naam Heather. Werk je hier al lang?' 'Nu toch wel al een jaartje.' Alex knikt begrijpend en ik giet de volledige inhoud van de Shaken Sweet Tea in het plastieken bekertje met zijn naam er op. 'Ziezo, hier is je bestelling.' breng ik vriendelijk uit en Alex kijkt mij dankbaar aan. 'Dankjewel Heather, moet je morgen werken?' bedeesd knik ik mijn hoofd en er verschijnt een brede glimlach op het gezicht van Alex. 'Dan zie ik je morgen Heather, zelfde uur?' 'Is goed.' 'Tot morgen Heather!' 'Tot morgen Alex!'