Chapitre Cinquante-Cenq

Luca Fortescue

Met zicht op Liams auto en de deur van het gebouw, zit ik in mijn auto te wachten. Het is nog vroeg. Ik heb bijna de hele nacht niet geslapen na wat die vreemde man mij gisteren vertelde. Ik vraag me echt af hoe serieus dit was. Er zijn wel meerdere rare dingen gebeurd de laatste tijd. Het kwam niet vanuit mij om het uit te maken met Amelia. Daar zat echt dwang achter, alleen wilt Amelia dat niet geloven. Niet dat het heel erg geloofwaardig lijkt, maar toch is het echt gebeurd. En nu krijg ik ineens een waarschuwing dat ik op Amelia moet letten en moet uitlijken voor Liam. Ik heb me al honderden dingen in mijn hoofd gehaald, scenario's afgespeeld en over dat alles nagedacht. Ik heb Liam opgezocht op het internet en in historie, maar er was helemaal niks over hem te vinden. Het zal vast geen kwaad doen als ik Amelia en Liam een beetje in de gaten houd. Ik vertrouw het op één of andere manier toch niet.

Wanneer ik Liam eindelijk naar buiten zie lopen sta ik meteen op scherp. Wat gaat hij doen? Amelia komt achter hem aan de parkeergarage binnen. Ze ziet er weer prachtig uit, zoals altijd. Hij maakt haar de deur open en laat haar instappen. Hij weet haar wel heel erg gemakkelijk in te palmen. Vervolgens stapt hij zelf in en rijdt hij het parkeervlak uit. Ik start ook mijn auto en blijf ze op een goede afstand volgen. De weg is mij bekend, zeker als Liam haar thuis afzet. Zo'n 50 meter verderop parkeer ik en bekjk ik het in mijn spiegels. Het duurt even totdat Amelia na wat geflikflooi uit stapt. Het zou me bijna verbazen dat hij haar de deur niet open maakt. Wanneer ze binnen is rijdt hij weer weg. Tijd om weer de achtervolging in te zetten, op veilige afstand. Hij rijdt nog niet in de richting van ons appartementenconplex of zijn kantoor dus ik vraag me af wat hij gaat doen. Ik heb totaal geen vertrouwen in die vent. Het stoplicht springt vlak voor Liam door rijdt op oranje, dus ik moet nog even gas geven om door te kunnen. Wat een geluk ook dat er geen flitser staat. Zou hij het merken dat ik hem volg? Het is niet zo heel subtiel als ik het zo bekijk. Misschien kijkt hij wel niet in zijn achteruitkijkspiegel. Ach ja, wat boeit het ook? De auto rijdt de parkeerplaats van de grote supermarkt op dus snel zet ik mijn richtingaanwijzer aan om er achteraan te gaan. Ik ben wel benieuwd wat hij gaat kopen. Ik kijk naar het klokje op mijn dashboard dat aangeeft dat het nog steeds vroeg is en ik geen lessen heb binnen nu en anderhalf uur. Het moet wel kunnen om op onderzoek uit te kunnen gaan.

Na een tijdje te volgen heeft Liam pas een paar dingen in zijn winkelkar liggen. Wat gehakt, een brood... Bij de alcoholsectie staat Liam stil. Hij laadt zeker drie flessen wijn in. Ik weet van Amelia dat ze niet veel om wijn geeft. Überhaupt niet om alcohol. Het zal dus niet voor hun gezellige dinertjes zijn. Hij laadt nog een twee flinke kratten bier in en staat dan nog stil bij de sterke drank. Wat moet hij met zó veel alcohol? Ik kan er alleen maar negatieve conclusies uit trekke-
"En waar denk jij ee bezig te zijn?" Niet die vervelende stem. Ik draai me om en kijk meteen tegen Ines aan die haar armen over elkaar geslagen heeft en me met opgetrokken wenkbrauwen aan kijkt. Daar gaan we weer.