Hoofdstuk 36

(Draco pov)

Woede borrelt door heel mijn lichaam. Alex is echt zo'n klootzak! Hoe kan Jazz nu zo blind zijn? Alleen het gedacht dat zij en Alex...
"Het is niet wat je denkt." Onderbreekt Jazz mijn gedachten, gelukkig maar ook. Ik heb zin om dingen kapot te slaan, zo jaloers ben ik. Ze kijkt me aan met schuldige ogen.
"Wat maakt mij het uit wat je doet? Het zijn mijn zaken toch niet." Bijt ik haar toe. Het klinkt gemeener dan ik bedoel en ze kijkt me gekwetst aan.
"Ja, eigenlijk heb je er niets mee te maken." Zegt ze dan plots ook boos. Jazz heeft serieuze humeur wissels.
"Sorry, ik wilde je niet boos maken, maar die Alex maakt me gek. Hoe die u behandeld!" Mijn stem wordt hoger naarmate ik vorder in mijn zin. Shit, Jazz betekend echt te veel voor me, zeker na Ashling. Ik wil niet nog eens in de kou blijven staan voor een amder. Het lijkt wel een deja-vù en nu ik die opdracht uit moet voeren voor Voldi kan ik geen drama hebben.
"Ga toch weg. Ik heb je niet nodig, ik red me prima zelf. Heb ik altijd gedaan!" Plots zie ik tranen in haar ogen en mijn hart breekt.
"Je bent niet meer alleen Jazz. Ik wil er zo graag voor je zijn." Fluister ik zwak.
Ineens zakt ze naar beneden tegen de muur en barst ze in snikken uit. Het geluid echood door de stille gang. Even ben ik te geshockeerd om te reageren maar dan neem ik haar in mijn armen en draag ik haar de room of requirment in. Ik zou niet willen dat Vilder of Mevrouw Norks ons betrapt. We stappen de kamer in en om ons heen staan stapels en stapels spullen. Ik zet haar neer in een zeteltje en wacht tot ze een beetje gekalmeerd is.

(A/N): ik post morgen weer!! Dankje voor jullie begrip!!! ^^
En welkom nieuwe abo's ^^