O25 - Time

De bekende stem van Dumbledore wist me te kalmeren. 'Hoe heet je?' 'Sarah Delaney.' 'Je echte naam?' 'Riddle, Sarah Riddle,' door zijn vragen dacht ik na, en kwam ik weer terug op de aarde. Mijn snelle ademhaling werd langzaam weer rustig. 'Wat was er gebeurd, Sarah?' 'Ik had een nachtmerrie, maar het voelde zo echt,' mompelde ik, en keek Dumbledore hulpzoekend aan. 'Vertel me alles,' zei Dumbledore, 'elk detail.' 'Ik was hier, in de Hospital Wing. En toen zag ik twee gedaantes. De ene was.. kaal en bleek. Wit, zijn lichaam was wit. En hij had deze, rode ogen.' Kippenvel ontstond op mijn armen. 'En er lag een vrouw op de grond,' fluisterde ik, 'ze was dood, en ik kon haar niet helpen.' Dumbledore liep even een rondje. 'Je zag Voldemort, en die vrouw, was je moeder, Sarah,' zei Dumbledore. 'Maar hoe-' 'Ik zorg dat professor Snape je zal helpen.' Ik knikte, al had ik geen idee waar Snape mij mee zou kunnen helpen.

'Professor, voordat ik flauw viel, hoorde ik een stem. Voldemort's stem.' Dumbledore keek me vol zorgen aan. 'Wat zei Voldemort tegen je?' 'Hij zei, mijn naam, Sarah Merope Riddle, en De tijd blijft maar door tikken.. tik, tok, tik tok.. tot er geen tijd meer over is.' Dumbledore keek mij even aan, en begon toen weer te lopen. 'Wat, wat heeft dat te betekenen? Wat bedoelt hij? Wat wilt hij?' Dumbledore stond stil. 'Je moeder was een speciale vrouw, Sarah. En Voldemort denkt dat jij haar gave hebt geërfd.' 'Gave? Wat voor een gave?' Dumbledore antwoordde niet. 'Je komt er vroeg of laat toch wel achter,' mompelde Dumbledore in zichzelf. 'Voldemort wilde jouw moeder aan zijn kant, omdat ze The Protector of Time was.' 'Pardon, de wat?' vroeg ik verbaasd. 'The Protector of Time. Ze kon de tijd stop zetten, sneller door laten lopen, of juist langzamer. Naar het verleden reizen, zoals met een Timeturner. Of naar de toekomst. Wat met een Timeturner niet mogelijk is.' Ik was stil. Dit was belachelijk. 'En Voldemort denkt dat ik dit ook kan?' Dumbledore knikte. 'Maar, dat is ronduit belachelijk! Dat kan ik niet, ik heb haar gave niet geërfd.' 'Je denkt dat je het niet kan, omdat je niet weet hóé.' 'Nee, dat is niet waar. Voordat u mij vertelde dat ik een heks was, had ik altijd al geweten dat ik anders was. Er waren ding gebeurd, en ik kan met slangen praten. Ik heb nog nooit iets met Time gedaan.' 'Sarah, luister naar mij. Jij bent de nieuwe Protector of Time. En Voldemort zal alles op alles zetten om jou naar zijn kant te krijgen. Wees sterk, zoals je moeder was.'

'Professor, waar is Draco?' Dumbledore kreeg een glimlach op zijn gezicht. 'Mister Malfoy is buiten. Hij week geen seconden van je zijde, ik moest dreigen om zijn Prefect badge in te nemen. Anders ging hij niet weg.' Al snel vertrok Dumbledore, en liet hij Draco Malfoy binnen. 'Sarah, ben je wakker?' vroeg hij. Ik lachte. 'Ja, Draco, ik ben wakker.' Ik ging wat rechtop zitten, zodat ik hem beter aan kon kijken. 'Je viel weer flauw, de vorige keer dat ik hier was, en ik kreeg je niet wakker,' zei Draco. 'Het spijt me.' 'Nee! Nee, het hoeft je niet te spijten, ik was alleen..' 'Bezorgd?' vroeg ik zacht. 'Ja, ik was bezorgd.' Hierna viel het gesprek stil, maar Draco bleef mij aan staren. 'Sarah Delaney, ik wil je al een tijdje wat vragen.' Mijn hart begon sneller te kloppen. 'Wat wil je vragen?' 'Wil je, wil je met mij naar het Yule Ball?' Een glimlach ontstond op mijn gezicht. 'Ja, Draco,' zei ik zacht, 'heel graag zelfs.'