Heavenly Host (Seiko en Naomi)

Iedereen trok gelijk een stukje van de pop en bewaarde het tussenin hun studenten-ID. Ayumi glimlachte tevreden.

"Nu zijn we officieel beste vrienden voor eeuwig", stelde ze vast.

Mayu keek iedereen aan met waterige ogen. "Jullie hebben allemaal een speciaal plekje in mijn hart", snikte ze.

"Wel, nu we allemaal deftig afscheid hebben kunnen nemen, is het tijd dat we allemaal terug naar huis keren", zei mevrouw Yui met een verontschuldigende stem.

Net toen ze allemaal op het punt stonden te vertrekken, begon de grond te beven.

Alle studenten begonnen te gillen.

"Aardbeving!", schreeuwde Naomi. Ze rende naar Satoshi en trok hem onder een tafel.

"Nee, wacht! Yuka nog!"

"Grote broer! W-Waar ben je?!", jammerde Yuka.

"Yuka! Ik ben hier!" Snel rende de bange Yuka richting haar grote broer.

Plotseling hield de beving halt.

De studenten waren verbaasd.

"Huh? Is het afgelopen?", vroeg Seiko zich hardop af.

Mevrouw Yui hijgde hevig. "Zijn jullie oke?"

"Ja...", antwoordden ze klagend in koor.

Naomi keek om zich heen. "Oh, mijn God...Het is hier een puinhoop." Ze voelde een rilling over haar ruggengraat glijden. Ze probeerde een paar keer diep adem te halen en besloot zich vanonder haar schuilplaats heen te gaan.

Opeens voelde ze de grond onder haar voeten niet meer. Gillend keek iedereen om zich heen en verdwenen in een zwart gat.