OO2.

Ramon:

Ik word wakker in het ehbo hok. ‘’Wat.. waarom?’’ Verder kom ik niet. Ik knipper goed en zie mijn vader en coach boven me hangen. Ik denk terug aan de wedstrijd maar ik kom niet verder dan de rust, wat is er daarna gebeurd? Ik zucht. Ik heb zeker niet goed genoeg gespeeld. ‘’Ramon kun je me horen? Alles goed met je?’’ hoor ik mijn vader bezorgd, zo heb ik hem nog nooit gezien. Ik knik. ‘’Is de wedstrijd nog bezig?’’ Vraag ik. ‘’Nee die is al een uur afgelopen.’’ ‘’Heb ik hier zolang gelegen? Waarom?’’ Mompel ik wat verward. Mijn vader haalt zijn schouders op, waarom hebben ze geen huisarts ofzo gebeld? Ik ga voorover zitten en voel me iets misselijk maar laat het niet merken. ‘’Ik wil naar huis.’’ Zeg ik vastbesloten en voel hoe mijn vader een arm om me heen slaat. Ik steun erop en laat me dan meeslepen naar de auto. ‘’Ruben vroeg of je hem wou appen als het weer gaat.’’ Zucht mijn vader, uit het beeld bij de vereniging is hij gelijk weer de oude. ‘’Wat was dat nou? Ik had nog zo gezegd dat je je best moest doen. Maar je verknalt het weer voor iedereen! Wat heb ik godverdomme aan jou?’’ Roept mijn vader. Ik haal mijn schouders op en haal mijn hand even langs mijn hoofd die uit elkaar knalt van de koppijn. Eenmaal thuis sleep ik mijn tas achter me aan het huis in en laat ik me gelijk op de bank vallen. ‘’Wat zijn jullie laat! Verloren of gewonnen?’’ Mompelt mijn moeder vrolijk. Ik haal mijn schouders op. ‘’Heeft papa je niet eens gebeld?’’ Zucht ik. Mijn moeder komt bezorgd naast me zitten. Alles deed pijn en ik kon alleen maar aan die knallende koppijn denken. ‘’Wat is er lieverd?’’ Zucht ze en slaat een arm om me heen. ‘’Ik heb geen idee, ik ben in elkaar gezakt tijdens de wedstrijd ofzo?’’ Mompel ik wat ongemakkelijk. ‘’Ofzo? Gaat het wel goed met jou!’’ Klinkt er dan. Ik knik liegend. Zonder ook maar iets te zeggen sleep ik mezelf naar boven. Yoo ik moest je appen. Stuur ik naar Ruben maar hij komt niet online. Dan maar douchen.. Ik pak een schone joggingbroek, onderbroek , puma sokken en nike shirt. De badkamer was vrij dus ik stap erin en doe hem op slot. Even word het zwart voor mijn ogen maar na wat knipperen gaat het weer. Ik had vast een griepje te pakken ofzo. Ik haal mijn hand door mijn haar en het eerste wat ik doe is een sigaret pakken, het mocht dan wel niet binnen maar ik was er echt even aan toe. Ik steek hem aan en rook hem op, de geur dwarrelt door de badkamer. Ik trek mijn wedstrijd tenue uit en stap onder de douche die ik behoorlijk heet zet. Na het wassen van mijn haar droog ik me af en kleed me aan. Ik borstel mijn haar en steek er wat gel in. Nog steeds had ik geen reactie van Ruben. Morgen zou ik maar weer gewoon gaan trainen. Ik open de deur en loop mijn kamer in waar ik de xbox aanzet. Mijn moeder komt gelijk boos mijn kamer in. ‘’Je weet dat roken hier niet mag!’’ Roept ze. Ik zucht en besluit niet te antwoorden. ‘’Ramon!’’ Schreeuwt ze, dit werd altijd een ruzie. ‘’Wat nou? Ik mag helemaal niks!’’ Roep ik boos terug. ‘’Je mag alles maar sommige dingen gaan te ver jonge!’’ Roept ze en gelijk komt mijn vader erbij. ‘’Ja ik weet niet wat die vent heeft maar hij mag best weer de oude worden!’’ Roept hij. Zuchtend rol ik met mijn ogen en pak de controller. ‘’Ga me nou niet negeren!’’ Roept mijn moeder. ‘’Of anders..’’ Zeg ik uitdagend. Dreigend loopt mijn vader op me af. ‘’Anders krijg je problemen jonge.’’. ‘’Zoals?’’ Grinnik ik. Hij balt zijn vuisten en word vuurrood. Dit was niet goed.. ‘’Of ik leer je een lesje!’’ Roept hij. ‘’Doe je toch niet.’’ Antwoord ik waar ik achteraf spijt van heb. Ik ken hem langer dan vandaag. Ik krijg een harde dreun in mijn maag en even krijg ik geen lucht. Lachend loopt hij weg. Ik hap naar adem en laat de controller uit mijn hand vallen. Deed mijn vader dat? Hij sloeg zijn eigen kind? En zelf mijn moeder vind het leuk? Het blijft vast maar bij deze ene keer, maar pijn doet het. Ik sla woedend de deur dicht. Het loopt steeds meer uit de hand, die ‘hobby’ van mijn vader en ik word er helemaal gek van…