Hoofdstuk 29

Ik geniet van de warme zonnestralen op mijn gezicht. We zijn al een paar dagen in ons verblijf. We zijn nog niet naar het graf geweest van Nienke iets houdt ons nog een beetje tegen.
We gaan op een stoel zitten "laten we voor de verandering weer eens tosti ontbijten." zeg ik lachend. Cynthia stemt er mee in. We kletsen nog een beetje over wat we vandaag gaan doen maar weten het nog niet precies. "Zullen we anders vandaag naar het graf gaan?" vraag ik haar. Ze kijkt mij een beetje geschrokken aan. Ze zucht dan diep en knikt. "Misschien moeten we dat maar eens doen."
"Laten we deze ochtend nog even zwemmen en dan vanmiddag gaan." zeg ik. Cynthia stemt er mee in en we bestellen onze tosti's.
Tijdens de lunch vragen we aan de eigenaar hoe we bij de begraafplaats kunnen komen. Hij is verbaasd en vraagt ons dan ook eerst waarom we er heen willen. Nadat we dat hebben uitgelegd verontschuldigd hij zich eerst en legt ons dan uit hoe we er kunnen komen en stelt zelfs voor om een van zijn werknemers ons te laten rijden omdat het zeker wel een half uur lopen is. We weigeren dit omdat we met z'n tweeën willen zijn iets wat hij begrijpt.
We lopen het terrein af richting de begraafplaats.
Daaraan gekomen gaan we opzoek naar het graf van Nienke die we al snel hebben gevonden. Er gaat een soort opluchting door mij heen maar ik voel mij ook heel erg verdrietig. We hebben nu bevestiging dat ze hier echt ligt. Wat een dubbel gevoel geeft. We hebben haar liever gewoon levend bij ons maar we weten nu ook dat ze hier rustig ligt. Onbewust dwaalt er een traan over mijn wang. Ik sluit mijn armen om Cynthia heen en we barsten in huilen uit.
"Are you girls okay?" vraagt een man. We kijken op en knikken dan. Hij knikt en loopt dan weer veder. Cynthia en ik leggen allebei een roos bij het graf van Nienke en lopen dan in stilte weg.
"Het was raar." fluister ik zachtjes. Cynthia stemt er mee in. "Zullen we naar een restaurantje gaan?" vraagt Cynthia. Ik knik en dan lopen we in stilte naar een restaurantje die we op de heenweg al zijn tegen gekomen.
In het restaurantje praten we over van alles en nog wat. Na tien minuten komen we er achter dat er wifi is dus maken we daar gebruik van. "Euhm Gina misschien moet je maar weer eens op insta kijken." zegt Cynthia. Ik kijk haar geschrokken aan. "Zeg alsjeblieft niet dat het alweer..." ze knikt voordat ik mijn zin heb af kunnen maken. Ik zucht diep en besluit maar gelijk naar Instagram te gaan. Ik scroll er een beetje doorheen totdat ik bij Rein aankom. Ik zet mijn geluid zachtjes aan en klik dan op het filmpje zodat je wat hoort.
"i wished U the best of all the world could give
and i told U when you left me there's nothin' to forgive
but i always thought you'd come back,
tell me all you found was heartbreak and misery
it's hard for me to say
i'm jealous of the way you're happy without me"
Ik slik. "Cynthia waarom denkt hij dat ik gelukkig ben zonder hem ben?" vraag ik haar. Ze haalt haar schouders op. "Omdat dat de reden was dat je het uitgemaakt hebt." zegt ze. "Om gelukkiger te worden." mompel ik. Mijn gedachten razen door mijn hoofd en ondertussen zoek ik een foto die ik gister heb gemaakt hier in Portugal. Ik zet hem op instagram met de tekst.
"But what if I'm not happy" zonder er veder over na te denken zet ik hem op instagram en leg mijn mobiel weg. Cynthia kijkt mijn verbaasd aan maar haalt haar schouders op en zegt voor de rest niks. Ik neem een slok van drinken en dan trilt mijn mobiel.
Nils: "Gina alsjeblieft maak het goed met Rein"
Gina: "Sorry Nils maar ik ben in Portugal."
Nils: "Okay klopt maar maak het dan goed als je weer terug bent alsjeblieft."
Gina: "Ik zal er over na denken."
Nils: "Denk goed na over wat meer pijn doet met of zonder Rein."
Gina: "Zal ik doen."
Ik schuif mijn mobiel naar Cynthia die het leest en zachtjes glimlacht. "Kom op Gina je weet zelf ook dat je beter voelde toen je met Rein was ondanks die haat." zegt ze. Ik knik "ik weet niet meer wat ik moet doen."

Jealous - labrinth
Zouden jullie een vervolg leuk vinden?