Chapitre Quarante-Huit

Ines Leveque

Ik zit aan de tafel met mijn ontbijt en een kop hete thee waar ik mijn handen aan warm, wanneer de voordeur van slot word gemaakt. Ik blaas nog een keer in de mok en zie dan Amelia naar binnen komen. Ze heeft nog niet eens een jas aan. Het bezorgt me al rillingen als ik er naar kijk.
"Heb je het niet ijskoud?", vraag ik meteen.
"Ik had deze net aan." Ze houdt een zwarte soort jas even omhoog. Dat is niet haar jas. Ik zie dat het een colbert is en kan meteen concluderen dat ze vannacht bij Liam was. Natuurlijk was ze bij Liam, waar anders?
"Maar die van jou dan?", vraag ik alsnog.
"Dat is een lang verhaal", monpelt ze met tegenzin. Hier kan ik dan meteen weer uit concluderen dat Luca er wat mee te maken heeft. Hmm, ik twijfel nu alleen of ik het straight to the point moet vragen. Gisteren ben ik ook al erg bot geweest tegen haar en ik heb me nog niet eens verontschuldigd.
"Amelia, het spijt me dat ik gisteren zo gemeen was, je weet hoe ik over Luca denk en ik ben nou eenmaal erg blij dat je iets met Liam hebt", leg ik kort uit.
"Ik ben gisteren nog bij hem geweest", reageert ze erop.
"Bij Liam", hoop ik dan toch.
"Ook, eerst bij Luca." Al bijna vlieg ik tien meter de lucht in. Wat moet ze bij Luca? Snapt ze het nou nog niet?
"Waarom?", vraag ik zo koel mogelijk om niet nog eens boos op haar te worden. Ze ploft neer op de stoel naast me en kijkt bedrukt. Volgens mij zit ze ergens mee. Ze vertelt dat ze bij Luca is geweest om te praten en vervolgens naar Liam is gegaan.
"Alleen ik heb niet tegen Liam gezegd dat ik bij Luca ben geweest, en vanochtend deed hij al raar alsof hij iets aan me kon merken, en dan ben ik nu ook nog mijn jas bij Luca vergeten, dus ik moet daar nog langs terwijl ik dat helemaal niet wil." Ze zucht en ondersteunt haar hoofd met haar hand op de tafel.
"Dat laatste is geen probleem, ik ga wel bij Luca langs", probeer ik het te sussen voor haar. Kan ik due jongen meteen aan de tand voelen en het hem goed duidelijk maken.
"En Liam dan?", zucht ze. Ze lijkt daar nog het meest mee te zitten.
"Liam is veel te goed voor deze wereld. Vertel hem gewoon dat je er mee zit, voordat hij iets door heeft, dan ben je tenminste eerlijk. Hij weet zelf vast ook wel dat je niks meer van Luca wilt. Daar hebben jullie nog over gesproken met oud en nieuw."
"Ik weet het niet", steunt ze. "Hij zal het niet leuk gaan vinden."
"Nee natuurlijk niet, maar je hebt het mij net toch ook uitgelegd? Ik werd niet eens boos terwijl ik Luca ten diepste haat." Mijn beste, lieve vriendinnetje kijkt nog een beetje twijfelend. "Kom nou hier." Ik trek haar in een knuffel om d'r een beetje gerust te stellen. "Zal ik nog koffie of thee voor je maken?" Ze knikt al dankbaar bij het eerste. Ik sta op om koffie klaar te zetten.

"Zei hij nog iets?", vraag ik Liam.
"Niks belangrijks of interessants." Hij overhandigt mij de jas en verdwijnt weer in zijn kantoor. Ik snel naar mijn bureau en grijp dan meteen naar mijn telefoon.
Ines: Mel, , Liam is bij Luca geweest voor je jas!
Ik denk dat Amelia hier niet heel erg blij mee zal zijn. Hoe kon Liam weten dat Amelia bij Luca is geweest en haar jas daar heeft laten liggen? Ik hoop toch niet dat Luca zich heeft misdragen, al zou ik niet anders verwachten. En waarom geeft Liam zelf de jas niet af bij Amelia? Ik begin nu zelfs te piekeren voor mijn beste vriendin. Luca moet zo snel mogelijk van toneel verdwijnen.