Dreigend gevaar?

Vuurster staarde Roodster verbaasd aan.
"Hoe bedoel je een bondgenootschap", zei Vuurster.
"Nou gewoon, we spannen samen en verdrijven de Zonneclan en de Bergenclan zodat wij het hele woud voor onszelf hebben", zei Roodster vastbesloten.
Vuurhart keek hem walgend aan.
"Nee, ik ga niemand verdrijven", zei hij abrupt.
"Iedereen verdient een thuis".
Roodster trok zijn lip op in een grauw.
"Dan zorgen we daar zelf wel voor", gromde hij, en hij zwaaide met zijn staart.
Het leek een teken te zijn, want alle katten liepen achter de vlammend rode kater aan.
Eensnor kwam naar Vuurster toe gelopen.
"Wat moesten ze"? vroeg Eensnor.
Vuurster gaf geen antwoord.
"Hallo"? zei Eensnor.
Vuurster schudde zijn kop.
"Ze wilden met ons samenspannen en de Zonneclan en de Bergenclan verdrijven", zei hij met zijn ogen strak op de grond gericht.
"Wat"! riep Eensnor.
"Ik kan het ook niet geloven", zei Vuurster zacht.
"Dachten we dat we van Tijgerklauw af waren, hebben we er een nieuwe bij".
"NEE"! schreeuwde Eensnor.
Een paar katten keken op.
"Ik laat hun niet overkomen wat de Windclan eens is overkomen"!