What A Bitch...

We liepen vlug dichterbij. ‘Wat kan ik voor u doen?’ Sprak de dame op een zakelijk toontje. Ik schrok even, ze was geen vampier maar een mens... ‘Euhm... Wij komen voor de Volturi...’ De dame trok een wenkbrauw op. Bella zuchtte en duwde me opzij. ‘Zouden wij een zekere Aro kunnen spreken?’
De dame duwde een lok haar achter haar oor. ‘Dat moet ik even navragen. Wacht u even een momentje.’ Ze pakte een zwarte telefoon en drukte een grote witte knop in. Ik hoorde de toon overgaan en trommelde ongeduldig met mijn vingers op het marmer van de balie. ‘Jenna pas...’ Maar het was al te laat. Plots zat er een gat in het marmer waar ik zojuist nog had getokkeld. Met een rood hoofd trok ik mijn hand terug en wende gegeneerd mijn blik af.
‘Sorry, ongelukje...’ Mompelde ik. Bella schudde haar hoofd. ‘Het is al goed, maar wind je niet zo op!’ Siste ze. Ik deed mijn ogen dicht en haalde diep adem. Toen draaide ik me terug om naar de baliejuffrouw. ‘Excuseer maar we hebben nogal haast begrijpt u.’ De dame zuchtte en keek me afkeurend aan voor ze de hoorn neerlegde. ‘Ze hebben het nogal druk nu.’ Bella trok me naar achter, volgens mij om te voorkomen dat ik weer een stuk van de balie zou slopen. Ze kuchte even.
‘Luister mevrouw, zou u alstublieft terug willen bellen en aandringen om ons binnen te laten? Ik ben er zeker van dat als u zegt dat Bella en Jenna Cullen hem willen spreken dat hij maar al te graag de drukte even vergeet en ons wilt ontvangen.’ De dame keek ongelovig naar Bella alsof ze hier uit haar nek stond te lullen. ‘Als u aandringt.’ Zei ze ijzig met toegeknepen ogen. Ze pakte de telefoon weer en drukte nogmaals op de witte knop. ‘Ik krijg nog een zenuwzinking van dat mens!’ Siste ik in Bellas oor.