Scène 8: Routebeschrijving

Prins Hans
*Geeuwt*
“Ik denk dat ik maar eens ga slapen.”

Verteller
"Prins Hans ging naar binnen en vond daar een heerlijk zacht bed, volledig opgedekt. Op tafel lag een brief, waarin stond dat alle bezoekers zo veel mochten eten als ze wilden en zo lang mochten blijven als ze zin hadden, als ze nadien alles maar netjes weer opruimden. De heks die er ooit gewoond had, was jaren geleden verslagen door twee kinderen.
De volgende morgen werd prins Hans wakker van de zon die door de gordijnen scheen. Glimlachend rekte hij zich uit, at als ontbijt nog een stuk van het huisje en toen hij zijn zakken wilde vullen met extra snoep voor onderweg, vond hij in zijn broekzak een kaartje met een adres. Prins Hans schudde zijn hoofd. Hij had het adres van Sneeuwwitje dus al die tijd op zak gehad. Er stond dan wel geen naam op het kaartje, maar voor hem was het duidelijk."

Verteller
Ha, goed. Nu kan ik eindelijk verder met mijn verhaal!
Met een glimlach liep prins Hans het huisje weer in, naar een computer die hij eerder al had zien staan. Hij zette de computer op en stelde tevreden vast dat die al geupdate was naar windows acht. Het duurde dan ook niet lang voor hij via google maps een routebeschrijving gevonden had van het peperkoeken huisje naar het adres op zijn kaartje. Met een brede glimlach legde prins Hans nog een paar spullen op hun plaats, sprong op zijn paard en vertrok eindelijk naar zijn lieve Sneeuwwitje.

“Eindelijk kan ik mijn geliefde wakker gaan kussen.”

“Ja, inderdaad, het werd hoog tijd. Je hebt de route toch afgedrukt hoop ik hé? Ik wil op alles voorbereid zijn nu, zodat het niet weer misloopt.”

“Nee, er was geen printer, maar ik heb er een foto van genomen met mijn smartphone.”

“Allé dan, ook goed. Ga dan maar snel. De zeven dwergen zitten vast al te wachten.”

“Waarschijnlijk wel, ja. Ik zou ze wel even willen bellen, maar blijkbaar heb ik per ongeluk hun nummer gewist.”

“Haast je nu maar.”

“Juu paardje, galop!”