Hs 88 - Vakantie

(Door Silke)
Ik lig op mijn bed in mijn kamer. Mijn eigen kamer, niet mijn RMA-kamer. We hebben een week vakantie en daar ben ik echt blij mee. Ik zou Rein nu echt niet elke dag willen tegenkomen. Nu staar ik doelloos voor me uit. Ik weet echt niet wat ik moet doen, wat ik moet denken. Ik bedoel, Rein heeft Svens vliegtuig gesaboteerd. Is hij nu een soort crimineel of zo? Nee, dat kan ik niet geloven. Ik ken Rein al vijf jaar. We deden vroeger alles samen. Ik heb zoveel mooie herinneringen aan al mijn dagen met hem. En nooit, niet één dag heeft hij iets vreemds gedaan. Nou ja, niet vreemdvreemd tenminste. En wat waren al die sms'jes van de laatste tijd nu? Heeft hij bondgenoten of zo? Of is hij stiekem een drugsdealer? Ik weet echt niet meer wat te denken en mijn hoofd blijft tollen. Moet ik Rein nu aangeven aan die enge detective? Ja, waarschijnlijk wel, maar dat ga ik dus niet doen. Hij mag dan wel een crimineel zijn, ik ga hem echt niet verraden. Ik weet dat dat verschrikkelijk klinkt, maar hij is Rein. Ik ken hem al zo lang. Ik hou van hem. Hij is de liefde van mijn leven en mijn beste vriend. Ik zal altijd van hem blijven houden. Mijn tweelingzus Vivi komt mijn kamer binnen. "Zit je hier nu nog steeds zo? Kom op, je moet iets eten! Ben je ziek of zo?" Ik haal alleen maar mijn schouders op. Ze komt naast me zitten. "Silke, we zijn zussen! We vertelden elkaar alles, weet je nog?"
Ik zucht ,"Ja, zoals jij me had verteld dat je iets met Sven Gouters hebt gehad."
Ze lacht ,"Dat was één dag! En waarom zou ik je dat vertellen? Je kende die jongen toen nog helemaal niet! Later kwam hij op jouw school, dat kon ik toch niet weten. Ik snap ook wel dat jij niet precies alles zal begrijpen dat op mijn school gebeurd!"
"Ja, inderdaad, daarom ga ik je dus ook niet vertellen wat er aan de hand is", zeg ik.
Ze zucht ,"Maar ik zit er nooit zo bij." Ik haal mijn schouders op. Ze zucht nog eens en besluit het op te geven.
"Oh ja, Rein heeft weer gebeld", zegt ze wanneer ze in de deuropening staat. "Ja, ik bel hem straks wel terug", lieg ik en ik draai mijn rug naar haar toe.

(Door Sasha)
Shailene en ik blijven in de vakantie bij onze tante, die in Nederland woont. Ze is zo aardig, en het is zo fijn om haar na al die jaren terug te zien. Ik heb haar en haar hond Rocky zo gemist. Zij is degene die ons Nederlands heeft geleerd. We kwamen hier vroeger elke vakantie, maar nu was het al twee jaar geleden. We drinken thee aan haar keukentafel en eten er van die heerlijke zelfgebakken koekjes van haar bij. Rocky drentelt rond mijn benen. Ik heb die hond altijs leuk gevonden, maar Shailene moest er nooit iets van weten. "En hoe is het op school?", vraagt mijn tante.
"Leuk!", zeg ik meteen ,"Ik heb echt al verschillende leuke vrienden en vriendinnen gevonden en de leraren zijn heel aardig..."
"Ja, vooral meneer Compton, he, Sas, héél aardig!", onderbreekt Shailene me maar ik negeer het.
"En onlangs ben ik uitgeroepen tot leerling van het jaar, dat was zo cool, en ik heb het toneel geleid!", vervolg ik.
Shailene glimlacht even vreemd ,"Ja, het is inderdaad verschrikkelijk saai, zoals je kon horen uit wat Sasha zei. De leerlingen zijn niet echt interessant als ze mijn zus tot leerling van het jaar moeten uitroepen."
Nu Shailene weet dat Sven oké is, en niet meer in het ziekenhuis ligt, is ze al haar vriendelijkheid weer verloren. Ik zucht. Dit kan wel eens een hele lange vakantie worden.