Charpter fourteen.

Ik lag lag nu warm in mijn bed, met Bill naast me. Mijn vader is nu al vijf keer boven geweest om Bill hier weg te krijgen alleen Bill deed eigenwijs de deur op slot. Hij dacht dat ik sliep, hij had zijn arm om mijn middel geslagen en lag tegen me aangedrukt, ik vond het niet erg, eerder fijn. Ik zou met Bill samen hier weg gaan! Ik zou eindelijk verlost zijn. Maar het zou maar voor een week zijn, ik zou ook weer naar school moeten. Ik zuchtte bij die gedachten, het zou maar voor even zijn, en daarna weer verergeren. Kon ik maar altijd bij hem zijn. Het idee dat ik ook iets met hem had was zo onwerkelijk. Mijn dromen zijn gewoon uitgekomen. Bill begon achter me wat te knorren, die sliep dus ook. Ik viel niet veel later in slaap.

‘’Heb ik je wakker gemaakt?’’ zuchtte Bill toen hij in zijn ogen wreef. ‘’Nee.’’ Zei ik slaperig en liet me weer vallen. ‘’Ik ga weer slapen.’’ Ik smakte een paar keer en sloot mijn ogen. Ik voelde een plof naast me wat betekende dat Bill hetzelfde deed. Ik draaide me naar hem toe en keek naar hem, hij was echt mooi. Langzaam legde ik mijn hand op zijn wang en wreef over zijn wang. Bill’s lippen krulde zich naar een lach en hij trok me naar zich toe. ‘’Goedemorgen.’’ Fluisterde hij. ‘’Goedemorgen.’’ Antwoordde ik terug. Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en ik nestelde me goed in zijn armen, ik ben nog nooit zo lekker wakker geworden. ‘’Zullen we eruit gaan?’’ vroeg hij naar een tijdje. Ik ging overeind zitten en wou opstaan maar Bill trok me weer terug het bed in. ‘’Jij wou er toch uit?’’ ‘’Stom idee.’’ Zei hij lachend en ik ging maar weer liggen. ‘’hoelang duurt jouw vakantie?’’ ‘’Één week.’’ ‘’Dat is veel te kort!’’ zei hij lachend. ‘’Weet ik maar ik heb al een week gespijbeld.’’ ‘’Volgende keer breng ik je naar school.’’ Ik moest lachen, ik wist dat er veel fans op school zaten, hij zou niet zonder kleerscheuren terug komen. Na een tijdje besloten we toch naar beneden te gaan. Toen we met een bord eten voor de tv zaten kwam mijn vader na beneden. Hij keek ons boos aan en liep naar de keuken. De middag hadden we vooral besteed aan inpakken van mijn tassen.

Bill zat achter mijn laptop vliegtickets aan het bestellen. ‘’morgen ochtend om twaalf uur moeten we er zijn.’’ ‘’Dat is veel te vroeg opstaan!’’ zei ik verwonderd. ‘’Heb medelijden met mij ik moet dagelijks vroeg opstaan.’’ Ik liep naar hem toe en gaf hem een klopje op zijn hoofd. ‘’Braaf.’’ Hij keek me aan alsof ik gek was. ‘’Weet je wat, ik haal wel wat te drinken voor je nog enger doet.’’ Zei hij lachend. Hij stond op en liep naar beneden. Ik voelde me zo gelukkig, maar dat geluk werd snel verpest toen ik zag wie er stond. ‘’Ga je weg?’’ vroeg hij verbaast. ‘’Ja.’’ Zei ik zacht. ‘’Met hem mee?’’ ik knikte. ‘’Waar is hij nu?’’ ‘’Drinken halen benden.’’ Hij liep naar me toe en pakte me bij mijn pols en trok me overeind. ‘’wat denk je wel niet? Zomaar met een jongen meegaan.’’ Hij had een rare lach, wat ging hij nu weer uithalen? Hij drukte me tegen de muur. ‘’Hij zou moeten weten dat je een slet bent!’’ zei hij toen hij de voetstappen van Bill op de trap hoorde. Hij drukte zijn lippen op die van mij en hield mijn polsen naast mijn hoofd. Bill mag dit niet zien, hij zou me vermoorden! Angstig probeerde ik hem van me af te krijgen maar het lukte me niet. Ik hoorde iets kapot vallen,Bill had de glazen laten vallen. Tranen stroomde langs mijn wangen en mijn spieren liet ik losjes. Ik sloot mijn ogen, het was nu te laat hij zou me niet meer willen. Zijn lippen voelde ik opeens niet meer en ik deed mijn ogen open. Bill stond voor me en keek me bang aan, ik liet me langs de muur naar benden glijden en barste in huilen uit. Mijn vader liep alleen maar lachend weg. ‘’Gaat het! Mijn god, ik weet niet wat ik moet doen! Zeg wat!’’ bleef Bill maar roepen. Ik tilde mijn hoofd op en keek hem aan, zijn gezicht zat ook onder tranen, hij wou me niet meer, verdomme. Hij sloeg zijn armen om me heen en ik begon weer met huilen. ‘’Hoelang doet hij het al?’’ ‘’Die dagen nadat ik weer thuis was.’’ Antwoordde ik toen ik weer wat gekalmeerd was. Bill keek me medelevend aan. ‘’Het spijt me zo dat ik niets gemerkt heb, we gaan zo dadelijk nog weg, je hoeft hier niet meer te komen.’’ ‘’Die ene dag kan ook wel.’’ Zuchtte ik. Waarom zei hij niet dat hij me haatte? Dat hij alleen terug zou gaan zonder me. Ik ging op mijn bed zitten en kroop helemaal in de hoek. ‘’Waarom zeg je niet dat je me haat?’’ vroeg ik bang. ‘’Ik snap het volkomen.’’ ‘’Hé waarom zou ik je nu weer haten?’’ ‘’Ik zoende met iemand anders, met mijn stief vader nog wel!’’ ‘’Denk je echt dat ik denk dat je dat vrijwillig doet? Gek kind.’’ Hij ging voor me zitten op zijn knieën en gaf een kusje op mijn voorhoofd. ‘’Ik neem jou niets kwalijk! Het is je gewoon over komen en dat is gewoon vreselijk voor je maar daar kan ik je niet minden van gaan houden!’’ ‘’Echt niet?’’ ‘’Echt niet!’’ hij gaf me een kusje bij mijn mondhoek. ‘’Was dat ook iets dat je gister tegen hield om me te zoenen?’’ ‘’Je wilt me niet eens zoenen!’’ ‘’O en waarom dat dan niet?’’ ‘’Ik zoen vreselijk.’’ Ik werd rood en verstopte mijn hoofd in mijn armen. ‘’Wie maakt jou dat wijs?’’ ‘’Mijn vader, hij heeft nog nooit zo iemand zo slecht gezoend zei hij telkens.’’ ‘’Maakt hij je wijs dat je niet kan zoenen?’’ ‘’Hij zal toch wel gelijk hebben, ik ben nergens goed voor, daar had hij ook gelijk over.’’ ‘’Hij is gek, je bent mijn alles, heb je nooit gezien wat je kan! Je kan geweldig gitaar spelen, je bent lief en niet te vergeten knap.’’ Ik keek hem met grote ogen aan. ‘’Dat meen je niet!’’ zei ik boos. ‘’Ik meen het uit het diepste ban mijn hart.’’ Tranen vloeide weer uit mijn ogen, hoe kon hij dit zegen ik was toch niets waard! ‘’Dat je hem geloofd.’’ Zei Bill tegen me. ‘’Het is me wel duidelijk gemaakt!’’ Het bleef een tijdje stil. ‘’Ik geloof trouwens helemaal niet dat je slecht zoent.’’ Zei hij met een rood hoofd. ‘’Vast wel.’’ Hij ging weer beter voor me zitten. ‘’Anders mag ik oordelen?’’ mijn lichaam verstarde en ik kreeg het benauwd, hij dumpt me zo. ‘’En ik beloof al ben je de slechtste zoener van de wereld dat ik evenveel van je houd.’’ Ik knikte bijna onzichtbaar. Ik merkte dat mijn adem versneld was, was dit wel wat ik wou nu? Ik sloot mijn ogen en voelde Bill’s lippen op de mijne, het was anders, zachter en veel liever. Ik legde mijn armen om zijn nek en de zoen was al snel niet zo onschuldig meer. Het leek wel alsof ik zweefde, ik was in de hemel dacht ik blij. Toen hij de zoen stopte keek hij me blij aan. ‘’Wat kan jouw vader liegen zeg!’’ beschaamd keek ik naar mijn voeten. Hij pakte mijn hoofd tussen zijn handen en zoende me nog eens. Honderden vlindertjes vladerde in mijn buik en dit mocht voor eeuwig duren. ‘’Ik ga je helpen je vertrouwen weer terug te krijgen, dat heb je nodig.’’ Zei hij blij. ‘’Ik heb wel vertrouwen!’’ ‘’Echt?’’ Ik knikte, tuurlijk had ik vertrouwen, dat kon je toch niet kwijt zijn? ‘’Je speelt goed gitaar.’’ ‘’Dat is geen vertrouwen maar liegen!’’ hij keek me hoofdschuddend aan.