Chapter 3

P.O.V. Aurora
'Mark?' riep ik vragend waardoor het bekende achterhoofd zich omdraaide. 'Aurora?!' riep Mark verbaasd toen hij zich had omgedraaid. 'Lang niet gezien grinnikte ik en liep naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen, tja het is wel mijn beste vriend. 'Hoe... maar... eh?!' stammelde Mark nog steeds verbaasd. 'Ik leg het zo wel allemaal uit, eerst even afrekenen.' reageerde ik met een kleine glimlach waardoor Mark beduusd knikte. Samen liepen we naar de kassa nadat Mark tegen zijn moeder had gezegd dat hij met mij mee ging. Zijn moeder had er natuurlijk ermee ingestemd omdat ik een hele goeie vriend van Mark was... jaren geleden. 'Oke Mark vraag maar' zei ik toen we ergens op een pad liepen, volgens mij richting de Rivierbank als ik het me nog goed herinner. 'Waarom was je opeens helemaal verdwenen.' vroeg Mark. 'Je weet toch dat ik de aanvoerder was van Alpine?' vroeg ik waarop Mark knikte. 'Mooi, nou we hadden een wedstrijd, en mijn ouders besloten te komen kijken, maar ze hebben een auto ongeluk gekregen dus moest ik bij mijn oma gaan inwonen, helemaal aan de andere kant van Japan.' beantwoorde ik zijn vraag en veegde snel een traan weg, die hij gelukkig niet zag.
'Oh wow, nog gecondoleerd, en het spijt me dat ik er niet voor je was' zei Mark met medelijden. 'Het is al goed, je wist het immers niet, ik kon het gewoon niet om er nog over te praten.' zei ik met een waterende glimlach. 'ehm, nog een vraag... naar welke school ga je?' vroeg mark nieuwsgierig. 'Raimon jr. high' grinnikte, wetend dat hij daar ook op zat. 'WAT?! echt, dan kan je ook in het team, we doen nu mee aan het voetbal frontier toernooi en we worden steeds beter, we hebben nu ook de voormalige aanvoerder van Kirkwood jr. high, Axel Blaze in onze team zitten.' ratelde Mark aan een stuk door. 'Wacht... wacht Axel Blaze?' zei ik verbaasd. 'Ja ken je hem dan?' vroeg Mark verbaasd. 'Ehm nee' stotterde ik snel. 'Maar jullie doen dus mee met het FFI?' veranderde ik snel van onderwerp. 'Ja, wil je ook in het team.' zei Mark nu weer hyper. 'Nee sorry, ik moet gaan.' zei ik snel en rende snel weg, gelukkig door mijn conditie was ik snel weg en kwam bij mijn appartement aan.




Yay, hoofdstuk drie alweer woohoo
het gaat echt snel :0