28

"Wat?" Zeg ik nog steeds een beetje geïrriteerd terwijl er op mijn deur geklopt word.
"Mag ik binnen komen?" Hoor ik papa's stem van de andere kant van de deur. Ik zucht, sta op, loop naar de deur en open die. Voor ik iets kan zeggen of doen word ik in een stevige knuffel getrokken.
"Ik zou niet weten wat ik zonder je zou moeten. Je liet me zo erg schrikken." Fluistert Thor terwijl ik plat word gedrukt tussen zijn borst en armen.
"Sorry." Stamel ik.
"Maar het ging echt niet expres. Soms heb ik dit gewoon niet ondercontrole." Ga ik verder als papa me los laat.
"Dan nog, op dit moment is het te gevaarlijk om zo roekeloos te doen." Zegt hij streng.
"Hebben jullie nog iets vernomen van Adelbarn?"
"We hebben het er zo over, laten we eerst naar Frigga gaan." Zegt Thor terwijl hij zich omdraait en weg loopt. Ik loop hem achterna richting onze woonkamer waar hij Steve ook wel naartoe gebracht zal hebben.

"Gelukkig. Veilig en wel weer thuis." Zegt Frigga opgelucht als ik voor Thor de woonkamer in loop. Mijn grootmoeder omhelst me even. Steve zit een beetje ongemakkelijk op een bank. Snel ga ik naast hem zitten en knijp even bemoedigend in zijn hand.
"Sorry van net." Fluister ik.
"Geeft niet." Zegt hij met een klein glimlachje terwijl hij even naar me knipoogt.
"Oke, hebben jullie nog iets van Adelbarn vernomen?" Vraag ik dan aan Frigga en Thor.
"We hebben Asgard en Vanaheim al doorzocht, niets." Zegt Thor gefrustreerd.
"Ik denk niet dat hij op Midgard is, anders hadden we wel wat gemerkt." Zeg ik snel.
"Midgard?" Vraagt Steve me stilletjes.
"Een andere naam voor de aarde." Leg ik snel uit.
"Dat maakt niet uit, hij kan iemand moment ergens anders naartoe gaan." Zegt Frigga geïrriteerd. Even wrijf ik gefrustreerd door mijn gezicht, ik heb er weer een zooitje van gemaakt, zoals ik altijd doe.
"Wat moeten we dan doen moeder? Wachten tot hij naar ons komt? Totdat hij werelden gaat uitmoorden?" Vraagt Thor met verheven stem.
"Kan Heimdall hem niet zoeken?" Vraag ik voorzichtig.
"Nee, hij ziet hem niet. Dat hadden we al geprobeerd." Geeft Frigga antwoord terwijl ze ook even op een stoel gaat zitten en haar slapen masseert. Ze is oud, maar dat was me nog nooit eerder opgevallen. Ze ziet er slecht uit. Ze heeft diepe, grauwe groeven in haar gezicht van het slaaptekort en de vele zorgen.
"Kunnen we hem niet uit de tent lokken?" Mengt Steve zich dan even in het gesprek.
"Hoe wil je dat doen? En dan?" Vraagt Thor.
"We hebben nog niet eens het wapen om hem uit te schakelen." Gaat Frigga verder.
"Adelbarn is een Brynhildi, een hele gevaarlijke. We kunnen niet zomaar op hem af gaan." Zegt Thor weer.
"Wat is een Brynhildi?" Vraagt Steve weer stilletjes aan mij terwijl Frigga en Thor verder gaan met discuteren.
"Is het goed als ik dat straks uitleg? Het is nogal lastig." Zeg ik met een kleine glimlach terwijl ik mijn aandacht weer op mijn vader en grootmoeder vestig.

"Oke, ik ga me omkleden. Steve wil je ook iets minder opvallends?" Zeg ik terwijl ik opsta als Thor en Frigga het maar over dezelfde dingen hebben en maar in cirkels blijven rondgaan. Steve haalt even zijn schouders op waarna ik hem lachend omhoog trek van de bank en hem voor ga de gang weer in.
"Steve slaapt in een van de slaapvertrekken voor gasten!" Hoor ik Thor ons nog naschreeuwen waardoor ik even in de lag schiet. We gaan even langs de hof kleermaker die gelukkig nog van alles heeft liggen wat Steve past.

Op mijn kamer klap ik even het kamerscherm open zodat we toch een beetje privacy hebben. Beide kunnen we makkelijk over het ding heen kijken, maar het is beter dan niets. Ik trek snel een simpele losser vallende witte jurk aan. Steve heeft een broek aan van een soort beschermend leer. Een shirt zonder mouwen die iets langer is dan normaal met daar overheen nog eens soort hesje van het zelfde beschermende leer met metalen detailes. Eigenlijk lijkt het wat hij aan heeft heel erg op Thors kleding, alleen dan zonder de cape.

"Dus, leg uit over die Adelbarn." Zegt Steve terwijl hij op mijn bed gaat zitten. Ik loop even naar mijn boekenkast om een soort atlas te pakken.
"Adelbarn was een Ashidi." Begin ik terwijl ik even door het boek blader, op zoek naar een plaatje van de 9 werelden.
"Maar toen straks was hij nog een Brynhildi." Onderbreekt Steve me.
"Als je me even laat uitpraten begrijp je het ook." Zeg ik met een klein lachje terwijl ik mijn wenkbrauw even optrek.
"Ashidi Zijn een soort duistere elfen, heel gevaarlijk. Ze zijn als het ware onzijdig. Niet qua geslacht maar van goed en kwaad. Vroeg of laat worden ze door een van de twee opgeëist. Als de goed worden, worden het Asgeiren. Nog steeds niet heel leuk. Als ze slecht worden Brynhildi." Ga ik verder.
"Oh, en er zijn dus geen Brynhildi op Adelbarn na?" Vraagt Steve.
"Nee, er zijn er wel een paar. Maar die zijn allemaal opgesloten in Niflheim. Waar ze niet uit kunnen. Als ze goed worden gaan ze naar Svartalfheim. Maar goed is in perspectief, ze zijn dan nog steeds niet echt leuk. Het punt is, hier kunnen ze niet uit." Leg ik uit terwijl ik hem de verschillende werelden aanwijs.
"Oke, en waarom zijn we dan op zoek naar Adelbarn, zit hij niet gewoon in Niflheim?" Vraagt Steve uiteindelijk.
"Dat is dus het nou juist. Adelbarn werd door het kwaad geroepen toen hij op Asgard was waardoor hij niet aan een wereld verbonden is en zelf alle werelden kan bezoeken, en dit is heel gevaarlijk." Ga ik verder.
"Hoezo dat?"
"Over het algemeen kan je alleen van wereld naar wereld reizen via de Bifrost en dus automatisch via Heimdall. Er zijn een paar mazen in deze regel, zoals mijn teleportatie gave. Brynhildi hebben de Bifrost niet nodig om te reizen waardoor ze je dus gemakkelijk kunnen verassen."
"Dat is inderdaad niet goed. Wat kan hij nog meer?"
"Haha, wat kan hij niet?" Lach ik even hysterisch. Ik wil eigenlijk niet denken aan alle dingen die hij kan aanrichten omdat het allemaal mijn schuld is.
"Het komt wel goed, dat beloof ik." Zegt Steve terwijl hij mij naar zich toe trekt en me even een kus geeft.