4.

'Geef me eens antwoord Schat..’ Hoor ik nordin zeggen.
‘ Neej Bedankt.. ik ken je geeneens.’ Zeg ik en Kijk hem verder niet aan.
‘ Maar dan leer je me juist kennen ! ’ hoor ik hem protesterend zeggen.
Maar ik schenk er verder geen aandacht aan.
Yeah right.. zie ik eruit als een goedkoop s.letje?
Dus dit bedoelde mohammed…
‘ Kapsones ! ‘ Hoor ik Aicha Roepen.
Sabrine en Agnes Kijken haar geïrriteerd aan.
‘ Beter Kapsones dan een h.oertje.’ Zeg ik en wend me blik niet van de televisie af.
Ik hoor Mohammed lachen en Agnes en Sabrine ‘’Auw’’ zeggen.
1 Punt voor mij dus!
Aicha staat op en loopt naar me toe.
‘ Luister Wijfie..’ 
‘ Ben ik je liefje niet meer? Oh , Mohammed zit niet meer naast me hé dus waarom zou je nu fake doen ?’ onderbreek ik haar Sarcastisch.
‘ Je probeert grappig te zijn he.
Luister meid, ik zit hier niet omdat ik de liefste was.
Ik ben een echte bitch mocht je dat nog niet duidelijk zijn…’
‘ Overduidelijk !’ onderbreek ik haar weer.
Ze kijkt me geërgerd aan.
Ze kijkt me kwaad aan wat mij nog meer irriteert.
Ik sta op en ze doet een stap achteruit.
‘ Luister ja, Het boeit me niet wat jij van mij denkt en vindt.
Je bent geen haartje beter dan mij, we zitten hier beide.
Nou kun je of jezelf blijven en een bitch zijn.
Of je een beetje aanpassen aan de rest zodat we hier allemaal goed uitkomen.
Aan jou de keus meid, Probeer jij dwars te doen bij mij,
Dan is alles wederzijds en vele malen erger..’ 
Ze doet een stap achteruit en kijkt me met grote ogen aan.
‘ Nou ik zal dan…’ Daar stoppen haar woorden.
‘ Ga jij maar fijn zitten liefje.’ Zeg ik tegen haar en ik loop de Salon uit.
Ik zie de Directeur de salon in rennen en ik stop om te horen wat hij gaat zeggen.
‘ Wie van jullie heeft mijn kantoorraam ingegooid!’ roept hij kwaad.
Niemand antwoord…
‘ Als ik Erachter kom wie het was.. Gaat het die persoon erg bezuren Stelletje Criminele!’ en kwaad stampvoet hij de salon uit.
‘ wie was het?’ Hoor ik Sabrine nog vragen.
Maar niemand antwoordde.
Was het Mohammed?
Hij was achter het gebouw waar de directeur zijn kantoor is..?
Ik loop de salon in en loop naar Moh.
Hij kijkt me een beetje verbaast aan.
‘ Kan ik je even spreken?’ vraag ik hem.
Uit mijn ooghoeken zie ik hoe Aicha me in de gaten houdt.
Hij zegt niets en staat meteen op.
Ik loop de Salon uit en hij volgt me.
Ik ga met mijn rug richting de andere staan die in de Salon zitten.
‘ Whats up Faiza?’ vraagt hij en hij kijkt naar de andere in de Salon die je nog vanaf dit punt kunt zien.
‘ Heb jij die raam ingegooid?’ vraag ik hem.
Hij kijkt me meteen doordringend aan alsof ik hem een klap in zijn gezicht heb gegeven.
‘ Waarom denk je dat?’ zegt hij meteen op een luidere manier.
‘ Nee, ik dacht omdat je daar zat waar we net samen zaten. En je kwam later dan de rest en…’
Hij duwt me opzij zodat de rest ons niet meer zou kunnen horen en zien.
Ik sta met m’n rug tegen een harde muur aan, waardoor ik een stap vooruit zet.
Mijn lichaam lijkt niet meer normaal te zijn.
Het lijkt overgenomen te zijn door een jongen die ik vandaag op het Strafkamp ontmoet heb.
‘ dus verdenk je mij maar?’ zegt hij vragend.
‘ Uh ja ik dacht misschien , maar laatmaar ik kan het ook fout heb…’ Alweer onderbreekt hij me.
‘ Faiza kijk me eens aan ... ’ Zegt hij op een kalme zachte manier.
Ik voel hoe hij steeds een stap dichter bij me komt.
‘ Dus jij denkt dat ik een persoon ben die zoiets doet?
Zou ik dan niet ver gezonken zijn in mijn problemen?’ zegt hij op dezelfde kalme manier.
Ik kan geen reactie uitbrengen.
Hij kijkt me aan en hij maakt me zo gek door zijn uitstraling en uiterlijk dat ik het gevoel heb dat ik zo uitbarst.
Hij doet nog een klein stapje dichtbij waardoor ik er al helemaal niet meer tegen kan.
Ik glip langs hem heen.
Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt hij me aan.
‘ Wat is er Faiza?’ vraagt hij me met een bezorgde blik.
‘ Niks.. Alleen sorry als ik verkeerd heb gedacht over je.
Het was niet mijn bedoeling..’ zeg ik en draai me op om naar mijn slaapkamer te lopen.
‘ Maar je hebt wel gelijk..’ Hoor ik hem nog zeggen.
In schok blijf ik staan.
Hij was het dus toch wel?
Dus hij stuurt me weg van hem om een raam in te slaan?
Is een raam belangrijker dan ik..?
Ik draai me om en zie dat hij dichterbij me is komen staan.
Zijn parfum dringt alweer mijn neus in wat mij nog gekker maakt.
‘ Je was het wel?’ vraag ik hem.
Hij knikt.
‘ Dankje wel Moh..’ Fluister ik hem toe.
‘ Voor?’ vraagt hij.
Onze blikken ontvangen elkaar weer, voor de zoveelste keer vandaag.
Ik wil m’n blik afwenden maar het lukt niet.
Het lukt niet! Ik zit vast gewoon..!
‘ Voor dat je me wegstuurde bij me daarnet.
Zodat jij een raam kon inslaan.
Die raam is natuurlijk ook veel belangrijker dan ik ben.. ‘ zeg ik en glimlach nep naar hem.
Natuurlijk is een raam interessanter en belangrijker dan ik ben.
Waarom zou ik in zijn ogen iets betekenen.
Ik hoor hem diep zuchten.
Hij knikt..
OMG… Hij bevestigd mijn woorden gewoon..
Ik kijk hem ongeloofwaardig aan.