3.

'Ik ben Denise. Jullie begeleidster.’ Ik kijk naar aan en glimlach naar haar. Ze weet heus wel wie ik ben. Ik ga op de rand zitten van het binnenzwembad en doe alleen mijn voeten in het water. Het water komt tot aan mijn knieen. Mohammed zit in het water met inderdaad Aicha naast zich. Een paar hoertjes die haar altijd volgen zitten erbij. ‘ Vinden ze hem allemaal leuk ofzo ?’ Vraag ik aan Sabrine.
'Ja, stuk voor stuk.' zegt ze hoofdschuddend.'Zieligerds..' sis ik en kijk hun aan vuil aan
‘ Jij ook hoor !’ Lacht ze hardop.
‘ Ja maar niet zoals hun !’ Protesteer ik maar daar luistert Sabrine niet naar… Aicha Geeft Mohammed een kus op zijn wang en de jongens joelen. Wat een slet..
Nou, als zij geen kans maakt bij hem.. ben ik er al helemaaaal ver van verwijderd.
Mohammed Duwt haar weg en doet alsof hij haar kus wegveegt.
Aicha lacht en slaat haar arm om ‘m heen.
Geërgerd gaat hij uit het zwembad.
Zijn armspieren, Sixpacc en mooi licht getint huidje trekt mijn aandacht.
Ik loop langs de rand van het zwembad en schudt zijn hoofd.
Aicha loopt hem achter na.
‘HAHAH! PLAKBAND PLAKT GOED HE MO …!’ Roept Agnes Hard en lachend. Voor het eerst zie ik zijn lach. Wauw..‘ Ik ben verblind..’ zeg ik tegen Sabrine.
Ze geeft me een zachte klap op mijn hoofd.
‘ Auw !’ zeg ik Quasi boos. Mohammed gaat naast Brain zitten en ze praten een beetje.
Ik zie dat Mohammed al heel de tijd afwezig doet.
Sabrine en ik besluiten het water in te gaan.
Agnes gaat met ons mee.
Aicha zit onderhand in het water met Gabrielle.
Agnes gaat naar Gabrielle en ze duwt haar hoofd een paar sec. onder water.
‘ Mohammeeeed !’ gilt Gabrielle als ze weer boven water is.
‘ Zag je wat ze deeeeedd !’ gilt ze.
‘ Ja, prachtig zou het geweest zijn als je nog langer onder water zou blijven.’ Hoor ik hem terug roepen.
En Agnes doet dat natuurlijk.
Sabrine en ik moeten lachen.
Gabrielle komt boven water en haal snakkend adem.
Agnes lacht hardop en zwemt naar de rand.
Onderhand is een uur voorbij en Denise roept ons allemaal om ons op te frissen en naar de eetkamer te komen.
De meeste gehoorzamen en gaat het zwembad.
Maar Aicha en haar vriendinnen moeten natuurlijk weer de aandaCht krijgen en nog langer in het zwembad te blijven.
Ik maak mezelf droog met mijn handdoek en loop zwijgend naar mijn kamer.
Ik douche en kleed me netjes aan.
Nou ja netjes?
Ik trek een Wit blouse aan en een strakke spijkerbroek.
Witte instappers en een wit haarband.
En Natuurlijk Ronde oorbellen die iedereen altijd groot vind :p
Maar toch… het staat me leuk!
Sabrine heeft haar zwarte haren in een hoge staart en heeft een witte skinnybroek aan met een zwarte trui.
Samen lopen we lachend onze kamer uit en lopen de eetkamer in.
Ik zit zoals gewoonlijk naast Sabrine.
Mohammed loopt ze kamer binnen.
Hij heeft Prada schoenen aan een donkere spijkerbroek.
En een Witte T-shirt waar D&G opstaat.
& Zijn haren als Stekels.
Tot mijn schrik komt hij naast me zitten.
Sterke lekker parfum dringt mijn neus binnen en ik probeer hem niet aan te kijken.
Opvallend harde voetstappen door de hakken hoor ik de kamer inlopen.
Ik draai me om en zie Aicha daar staan.
Ze draagt een rood topje dat net boven haar navel eindigt.
Ze heeft een navelpiercing die glans door het licht.
Haar lange krullen heeft ze gestyled waardoor haar haar tot haar heup komt.
Haar bruine ogen zijn goed zichtbaar door haar opvallend veel mascara die haar wimpers mooi omhoog houdt.
Eronder draagt ze een vreselijk strakke broek.
Haar mooie vorm is perfect te zien.
Ze is gwn prachtig !
&n Sabrine natuurlijk ook.. Maar Aicha op een sletterige manier…
Ze ziet dat naast moh geen plaats meer is.
Omdat aan zijn andere zijde Agnes zit.
Die krijgt ze nooit van haar plaats af !
‘ Faiza liefje… Mag ik daar Alsjeblieft zitten schat..?’ Zegt ze op een poeslief toontje.
‘ Nee !’ Reageert Mohammed meteen.
‘ Liefje wees lief & Luister naar me.’ Zegt ze en ze knijpt haar ogen een beetje dicht.
‘ Faiza niet opstaan !
Ik was net nog blij dat ik eindelijk niet naast haar hoefde te zitten.’ Zegt hij en kijkt me aan op een manier dat mij laat lachen.
‘ Lieferd toch, Probeer het maar Bij Agnes !’ Verwijs is Aicha door .
‘ Ja kom maar naar Agnes !’ Zegt Agnes lachend.
‘ Waarom wil jij naast hem zitten !!’ Zegt Aicha bijna schreeuwend.
‘ ga eens weg van haar !’ zegt Agnes en ze staat op.
Boos loopt Aicha naar de overkant van de tafel waar ze plaatsneemt naast Younes en Faisel.
Wat hun wel zien zitten.
Ze raken meteen aan de praat terwijl Aicha haar blik toch laat rusten op Mohammed.
‘ Bedankt.’ Fluistert hij.
Ik knik en reageer verder niet.
Er komt een vrouw die ons zogenaamd leert hoe je op een nette manier met mes en vork met beste kunt eten.
Alsof ik dat nog niet doorhad…
Daarna gingen we even eten en met de groep praten.
Mohammed was erg stil waardoor ik me begon af te vragen waarom hij niet praatte.
Na het Diner mochten we nog even buiten vrijlopen.
Een half uurtje maar..
Iedereen loopt in een groep naar buiten.
Ik besluit even alleen te lopen en alles rustig op een rijtje te zetten.
Ik loop langs het kantoor van de directeur die ik door het raam zie telefoneren.
Ik loop helemaal achter zijn gebouw en kom aan bij en soort bos.
Er zijn veel bomen en omgekapte boomstammen waarop je kunt zitten.
Ik ga op een gekapte boomstam zitten en doe mijn mp3 in mijn oren.
Wat zou mijn zusje Houda nu doen?
Zou ze aan mij denken?
Zou de groep opgemerkt hebben dat ik niet meer met hun loop?
En waarom is Mohammed zo gesloten?
Mag hij ons niet van het kamp?
Of heeft het met zijn problemen te maken?
Een bekende stem verstoord mijn gedachten.
‘ Mijn Boomstam is blijkbaar al meteen door je in bezit genomen.
Wat neem je nog meer in je bezit?’ 
Ik kijk op en daar staat Mohammed.
Hij gaat naast me op de boomstam zitten.
‘ Ooh.. Ik nam het niet in bezit , ik wist niet dat jij hier .. Nou ja..’ Ik sta op en loop weg.
‘ Je mag wel blijven hoor.’ Hoor ik hem zeggen.
‘ Ik neem niks in mijn bezit.
Ik wil dat je dat weet.. Ik heb nikss in mijn bezit.’ Ik leg de nadruk op Niks.
Het is ook zo.
Ik heb niks.. alleen mijn koffer met kleding.
‘ Jawel.. dat heb je wel.
Maar dat heb je niet door.’ Zegt hij en kijkt me aan.
Een warm gevoel ontarmt me en ik voel me rood worden.
Ik ga weer op die plaats zitten waar ik voorheen ook zat.
‘ Wat heb ik dan in bezit? ’ Vraag ik hem.
‘ Kom je nog wel achter meid..’ En hij staart in de verte.
Waarom is hij zo vaag !?
‘ Heb je veel problemen?’ vraag ik uit het niets.
‘ Ziet dat er zo uit ?’ vraagt hij me.
‘ ja.’ Antwoord ik.
‘ Dan heb je je antwoord togg?’ Zegt hij en kijkt naar mijn schOenen.
‘ Hoe oud ben je?’ Vraag ik hem.
‘ 17 en jij.’ Vraagt hij.
17 en al zoveel ellende, gaat er door me heen.
‘ Uh ik ben 16.’ Zeg ik.
‘ Je lijkt ouder.’ Reageert hij en kijkt me onderzoekend aan.
‘ leuk voor je.’ Zeg ik.
‘ Dankje…!’ zegt hij.
Ik voel zijn blik nog steeds op mij gericht.
‘ waarom ben je zo stil faiza? ’ Hoor ik hem vragen.
‘ Omdat jij ook zo spraakzaam bent. ‘ antwoord ik.
Ik hoor hem zuchten.
‘ Waarom doet Aicha zo bij je?’ probeer ik van onderwerp te veranderen.
‘ Al een lang tijdje hoor.. Ik vind haar niet leuk en dat zeg ik vaak genoeg.
Maar ze blijft maar doen alsof we met elkaar hebben ofzo.’
‘ Waarom neem je niet met haar?
Ze is best mooi…’ Ben ik nou aan het regelen?
Waar ben ik meebezig?!
Stom..Stom..Stom !
‘ Ja, ze mag wel mooi zijn maar ze is niks voor mij.
Al die poespas.. Wij zijn Marokkanen. Moslims ! 
Kijk hoe ze zich zo uitdagend mogelijk kleedt.
Nee bedankt, En trouwens ze is niet eens lief ofzo.’ Even voel ik hoop voor mezelf.
Maar al gauw verdwijnt het als ik me bedenk dat als zij geen kans maakt, ik al helemaal niet in de buurt kom!
‘ Gaan we terug?’ Vraag ik.
Snel hoop ik op een ja.. zodat we samen zouden lopen !
‘ Ga jij maar.’ Zegt ie kortaf.
Even kijk ik naar em en probeer zijn gezicht in mijn gedachten op te slaan.
Geen enkele puisje valt me op ahah.
Voor de zoveelste keer vandaag ontmoeten onze ogen elkaar weg.
In mijn buik is de naam ‘’Rustig’’ niet meer bekend.
Hij glimlacht en ik glimlach terug.
‘ Oke.. spreek je straks wel misschien.’ Zeg ik zacht en sta op.
Ik draai me nog even naar hem om en glimlach nog.
‘ Je hebt fans..’ hoor k hem onduidelijk zeggen.
‘ Wat bedoel je?’ Vraag ik hem .
‘ Nordin vind je leuk.’ Zegt hij.
‘ En dat is..?’ vraag ik.
‘ Kom je vanavond wel achter.
Denk alleen goed na alsjeblieft, al doe je het voor mij…’ zijn stem vervalt een beetje op het eind.
‘ Ik snap je niet?’ zeg ik vragend.
Waar heeft hij het over?
‘ Onthoud mijn woorden gewoon. Ga..’ hij wijst met zijn hand naar het pad dat je naar het ‘’bos’’ leidt.
Stuurt hij me weg?
Ik haal m’n schouders op en volg het pad.
Met de woorden die hij me zei te onthouwen…
Eenmaal aangekomen bij ons gebouw zat iedereen in de Salon tv te kijken.
Ik meng me met de groep.
Mohammed komt 10 minuten later de kamer in.
‘ Waar was je?’ Vraagt Agnes.
‘ Bij een plek met veel omgekapte bomen..?’ zeg ik vragend.
‘ Bij t bos. Haha jaa.. daar is mohammed vaak..’ zegt ze.
‘ Ik wist dat niet. 
Tot ik hem zag.’ Zeg ik.
Agnes glimlacht.
Ze krijgt twee kuiltjes in beide wangen.
Mohammed gaat op een stoel zitten, een beetje ver van de rest af.
Ik kijk naar hem.. Hij ziet er een beetje ongelukkig uit.
Hij kijkt naar me en glimlacht.
Ik wend m’n blik meteen af.
Eerst stuurt hij me weg en dan lachen.
Ja dag !
Ik ben aicha niet ofzo.
Alsof ze mijn gedachten kon lezen kwam ze de Salon ingelopen.
Ze gaat bij Younes zitten.
Dat ze het goed kunnen vinden met elkaar is mij al erg duidelijk geworden.
Sabrine en Agnes volgen al twee zombies Goede tijden, slechte tijden.
Ze zetten de volume steeds harder omdat de rest steeds harder praat.
Opeens word de tv uitgezet door een jongen met een zwarte Nike pet.
Wel een leuk jongen om gezien te worden, maar een beetje met kapsones.
Iedereen kijkt hem aan,Dus kijk ik maar mee.
‘ Ik wil even wat vragen aan een persoon die hier zit.
Faiza ik ken je niet lang, zoals de meeste hier.
Maar ik vind je al heel erg leuk..Wat vind je van me’ Zegt hij met een fonkel in zijn ogen.
Iedereen’s blik rust op me. 
Ik voel mijn wangen gloeien door schaamte.
‘ En jij bent?’ alleen dat weet ik uit te brengen.
Ik had inderdaad geen idee wie hij is!
‘ Nordin ! ‘ hoor ik hem zeggen.
Opeens dringen de woorden van Mohammed in mijn gedachten.
‘ Kom je vanavond wel achter.
Denk alleen goed na alsjeblieft, al doe je het voor mij’
Ik kijk Mohammed aan.
Hij doet oordopjes in en staart me aan.
Zoals de rest. Ik zucht.
Ik Sta op en doe de televisie aan.
Ik doe alsof ik de serie probeer te volgen terwijl ik geen idee heb waar Goede Tyde Slegte Tyde Over gaat.
nog nooit gevolgd..