Proloog

‘Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet.’ Sam huilde maar door. Het enige wat ze wou was onderdak en misschien een beetje moederliefde, maar zelfs dat was al te veel gevraagd. ‘Er is niemand die echt van mij houdt’, fluisterde ze. ‘Dat is niet waar. Ik geef heel veel om je, dat weet je’, zei Diana.

‘Ik ga je nu iets vragen. Ik begrijp het volkomen als je het niet ziet zitten, maar het is iets waar ik al een tijdje mee zit.’ Diana aarzelde. ‘Wil je bij mij intrekken?’ Ze was zenuwachtig, maar al snel verscheen er een lach op Sams gezicht. ‘Meen je dat?!’ riep ze. ‘Tuurlijk, liefje.’ Diana glimlachte. ‘Heel graag’, zei Sam, met tranen in haar ogen.

Ze keken opgelucht naar elkaar. Dit was een nieuw begin voor hen beiden. Diana, de vrouw die al jaren een kind wou maar er geen kon krijgen, en Sam, het meisje dat hopeloos op zoek was naar liefde van een moeder.