Chapter 1.O25

Uiteindelijk ben ik toch maar uit de douche gekomen nadat Cara is vertrokken. Mijn kleding was helemaal doorweekt en mijn haar plakte aan mijn voorhoofd. Ik heb geen idee hoelang ik uiteindelijk in de douche, op de grond, heb gezeten, maar mijn spieren waren er helemaal stijf van geworden. En tegen de tijd dat ik op de klok keek zag ik dat de training al klaar was en ik het avondeten heb gemist. Ik hoop maar dat niemand vragen heeft gesteld waarom ik er niet was. Ik gun Burn het plezier niet als hij zou weten dat het door hem komt. Verder hoop ik ook dat alles tijdens de training goed is gegaan. Het team mag Cara eigenlijk niet echt omdat ze iemand vervangt, vandaag verving ze mij. Hopelijk heeft dit geholpen en mogen ze haar nu wel en wordt ze door iedereen geaccepteerd. Dat zou veel makkelijker zijn in de toekomst met de trainingen en wedstrijden. Het was zeker een riskante zet van me. Voor hetzelfde geld is de band tussen het team en Cara enkel verslechterd. Dan zou het alleen maar voor meer problemen zorgen met de wedstrijden en trainingen. Het kan heel het team uit elkaar drijven. Dan kan ik weer het gemene persoon spelen die enkel naar iedereen schreeuwt. De slechterik.
‘Gazel! Vader wilt je zien, NU!’ wordt er aan de andere kant van mijn deur geroepen. Niet alweer. Snel trek ik mijn natte kleding uit en trek ik een joggingbroek en shirt aan. Mijn haar droog ik snel met een handdoek zodat het water er niet meer vanaf druppelt. Daarna loop ik mijn kamer uit, naar de bekende gang met aan het einde het kantoor van vader. Het is bijna een dagelijks bezoek aan het worden, dat ik naar vader mag. Hopelijk is hij milt vandaag of heeft hij goed nieuws voor me. Hij is de laatste twee weken al in zo’n goed humeur dus ik hoop voor het beste.

Aangekomen bij het kantoor klop ik drie keer zachtjes op de deur. ‘Kom binnen Gazel.’ ik vroeg me af hoe hij wist dat ik het was. Misschien omdat hij me verwachtte, maar het kon nog altijd iemand anders zijn die iets wilde vragen. Iemand zoals Gran, net als deze ochtend. Ik open de deur en loop naar binnen. Vader zit met een kop thee aan de tafel. Ik neem plaats tegenover hem. ‘Je stelt me teleur Gazel.’ ik slik en kijk naar beneden. ‘Het spijt me vader, dat was niet mijn bedoeling.’ ‘Ik ging vandaag kijken hoe het met de trainingen gaat en dan zie ik dat je helemaal niet aanwezig was, waarom?’ hij vraagt het erg rustig. ‘Ik wilde de training door Cara laten geven zodat het team aan haar kon wennen en haar zou accepteren, ze waren in het begin niet echt blij met haar komst.’ ik hoop maar dat ik ze zo niet in de problemen breng. ‘Oké, maar meld het de volgende keer. Anders ga ik geen goede dingen denken. Dan ga ik denken dat je dit niet serieus neemt en je me niet wilt helpen.’ ‘Natuurlijk vader. Was dat alles?’ ‘Nee, Desarm speelt morgen tegen Raimon, ik heb er niet een goed gevoel over. Ga erheen en kijk de wedstrijd. Als hij verliest stuur je hem terug en maak je het goed dat je niet bij de training was door van Raimon te winnen de volgende keer.’ ‘Natuurlijk vader.’