Ten

Paniekerig sta ik voor mijn kast. Ik heb geen idee wat ik vanavond aan moet trekken! Al mij leuke kleding is winter kleding en het is hier bloedheet waardoor ik dat dus niet aan kan. Gefrustreerd ga ik op de rand van mijn bed zitten en zucht. Vroeger had ik deze problemen nooit! Maar in Nederland is het zo'n 365 dagen van het jaar slecht weer waardoor al mijn leuke kleding warm is. Korten broeken heb ik amper en jurkjes draag ik tegenwoordig ook nooit meer.

"Gaat het lieverd?" Vraagt mama dan stilletjes terwijl ze mijn kamer op komt gelopen.
"Ach, geen kleren om aan te trekken." Zucht ik lachend.
"Ja ja, dat smoesje hoor ik iedere week!" Lacht mama hard terwijl ze voor mijn kast gaat staan en de grote deuren weer open trekt. In mijn kast hangen voornamelijk lange broeken, truien en vesten.
"Oke, volgens mij is dit de eerste keer van je leven dat je gelijk hebt." Zegt mama uiteindelijk lachend.
"Ik zij het toch." Lach ik weer terwijl ik me achterover op bed laat vallen.
"Ach lieverd, het is niet het einde van de wereld! Zullen we samen gaan winkelen?" Vraagt mama terwijl ze naast me komt zitten. Even kijk ik haar vragend aan, mama haat winkelen, zelf koopt ze al haar kleding via internet.
"Euh, oke?" Zeg ik nog steeds een beetje verbluft van het aanbod van mama. Vrolijk staat ze op en trekt mij ook van het bed om dan vrolijk naar onder te lopen. Ze zal het vast geweldig vinden dat ik eens een date heb. Ik heb nog nooit een vriendje gehad. Lola was altijd degene met de relatie's. Ik was degene met de one-night stands. Tegenwoordig natuurlijk niet meer. Sinds mijn "ruige" periode ben ik altijd ver uit de buurt gebleven van jongens. Mama zal het wel leuk vinden dat ik dus ook voor het eerst van mijn leven een date heb, in tegenstelling tot papa die het maar helemaal niets vind.
"Lieverd, wij gaan naar de stad!" Roept mama nog even door het huis voordat we naar buiten gaan. Naast mama stap ik de auto in en rijden we richting de stad wat niet helemaal zonder slag of stoot gaat. Mama is gewend om aan de rechter kant van de weg te rijden, net zoals mij. Dus op weg naar de stad veroorzaken we een paar keer bijna een ongeluk waar we eigenlijk alleen maar om kunnen lachen zodra we iedere keer opnieuw weer van de schrik bekomen zijn.

"Hoe laat word je opgehaald?" Vraagt papa nog steeds een beetje nors als papa en mama al aan het eten zijn. Wij eten nog steeds op Hollandse tijden, 6 uur 's avonds. Ashton komt me pas over een half uur ophalen en mijn maag rammelt al zo ongelofelijk erg!
"Over een half uur pas." Zeg ik sip als ik het eten ruik.
"Ach, lieverd. Jou staat een hele leuke avond voor de boeg!" Zegt mama.
"Ja, maar maak het niet te laat." Zegt papa dan streng.

"Ach lieverd. Weet je nog toen wij jong waren?" Zegt mama dromerig terwijl ze met haar servet was saus van papa's mondhoek veegt en hem liefkozend aan kijkt waardoor papa ook een glimlach op zijn gezicht krijgt. Ze geven elkaar een lange zoen waardoor ik even braak geluiden maak.
"Maar serieus dame, niet te laat." Zegt papa dan weer streng.
"En wat is te laat?" Vraag ik zuchtend.
"2 uur is laat genoeg." Zegt mama dan waardoor papa haar even verbluft aan kijkt maar mama haalt alleen lachend haar schouders op en werpt papa een knipoog toe. Zodra de bel gaat spring ik op van mijn stoel, neem afscheid van mijn ouders en snel naar de voordeur. Vlak voordat ik de deur open maak controleer ik mezelf nog even in de spiegel om te kijken of alles goed zit.

"Hey, wow je ziet er geweldig uit!" Zegt Ashton verbluft als ik de deur open maak.
"Hey, bedankt. Jij ziet er ook leuk uit." Zeg ik met licht blosjes op mijn wangen. Hij ziet er een stuk sjieker uit dan normaal, maar eerlijk gezegd is dat niet heel lastig. Hij heeft een geruite blouse aan en een lange broek waar ik even van op kijk, het is nog steeds mega warm.
"Oke, waar gaan we naartoe?" Vraag ik opgewekt als ik Ashton's auto in stap.