Eight

Kreunend word ik langzaam wakker. De zon schijnt fel in mijn gericht waardoor ik mijn ogen stijf dicht knijp.
"Ugh, het gordijn vergeten te sluiten." Kreun ik in mezelf. Langzaam ga ik recht op zitten terwijl ik mijn hoofd vast houd. Ik heb zo ongelofelijk veel koppijn! Vermoeid strompel ik naar het raam om het gordijn te sluiten. Als ik naar buiten kijk kan ik zo on de tuinen van het hele blok kijken. Zo veel voor je privacy. Het viel me gister ook pas op dat in alle hekken, die sowieso maar heel laag zijn, deurtjes zitten zodat iedereen gemakkelijk in elkaars tuin kan komen. Vermoeid kijk ik de tuinen even door, wat zijn al onze nieuwe buren aan het doen? Dan valt mijn oog op de tuin van Anne Marie. Net zoals alle andere achtertuinen heeft deze ook weer een zwembad. Als eerste herken ik het blauwe haar van Michael. Daarna Ashton met zijn bandana. Samen met zijn vrienden zit hij in en rondom het zwembad. Vanuit hier zijn ze klein, maar als ik met mijn ogen knijp kan ik toch alles goed zien. Als ik merk dat ik aan het staren ben naar Ashton's ontblote bovenlichaam loopt mijn hoofd zo rood aan als een tomaat. Snel wil ik het gordijn dicht doen om verder te slapen, maar de jongens hebben me al in de gaten. Uitbundig zwaaien ze naar me terwijl ik flauwtjes terug zwaai. Mijn ledematen zijn te zwaar. Kreunend doe ik het gordijn dicht en ga terug in bed liggen, verder slapen.

"Lieverd wakker worden." Maakt mama me wakker. Even kreun ik en trek de dunne deken over mijn hoofd heen.
"Je hebt gezoek." Probeert mama het nog eens.
"Zeg maar dat ze later terug komen." Zeg ik chagrijnig.
"Opstaan luilak!" Schreeuwt er nu iemand anders door mijn kamer. Ashton? Vermoeid haal ik de deken van mijn hoofd en ga rechtop zitten. Mama staat samen met Ashton in mijn deuropening met daar achter Luke, Calum en Michael. Ze hebben allemaal hun zwembroek nog aan waardoor ik weer licht blosjes op mijn wangen krijg. Ik trek mijn knieën op en trek de deken op tot aan mijn kin, bang dat ze iets zien.
"Opstaan, het is mooi weer!" Hoor ik Calum van op de gang schreeuwen.
"Het is hier altijd mooi weer." Kreun ik terwijl ik me weer terug op bed laat vallen.
"Wil je komen zwemmen?" Vraagt Ashton nu. Hoe aanlokkelijk dat ook klinkt, het liefst wil ik gewoon doorslapen dus draai ik zonder iets te zeggen me op mijn buik en trek de deken weer over mijn hoofd.
"Acht Len, niet zo lui doen!" Lacht mama terwijl ze in een keer de gordijnen open trekt.
"Hmpf, oke. Ik kom zo wel." Zeg ik na nog wat aandringen van de jongens. Samen met mama hoor ik ze weer naar onder gaan. Als ik ze niet meer hoor stap ik vermoeid uit bed en loop naar mijn kast. Mijn haar plakt van het bier dat er gister avond overheen is gekomen en staat alle kanten op. Om eerst gewone kleding aan te doen heeft weinig zin dus trek ik meteen mijn badpak aan. Als ik mijn badpak aan heb ga ik weer op de rand van mijn bed zitten en pak mijn telefoon er bij. Gister avond was ik gelukkig nog nuchter genoeg om mijn telefoon aan de oplader te hangen. Ik heb een paar berichtjes van Lola. Blijkbaar heb ik haar afgelopen nacht onder gespammed met onder belichte foto's waar je niets op kan zien.

"Wat? Pas elf uur?" Kreun ik vermoeid in mezelf al ik de tijd zie. Zelfs als ik geen kater heb slaap ik langer uit! Uiteindelijk sta ik toch op en strompel naar onder waar ik mama samen met de jongens in de keuken aan tref.
"Waar is papa?" Vraag ik alleen maar terwijl ik door loop naar het aanrecht.
"Er was iets mis op het werk, dus hij moest even gaan kijken." Legt mama uit terwijl ze me even over mijn haar aait.
"En wat doen jullie nog hier?" Vraag ik dan nors aan de jongens terwijl ik de koelkast in duik om iets eetbaars te vinden.
"Nou zeg, jij bent lekker gezellig!" Zegt Michael verontwaardigd.
"Neem het haar maar niet kwalijk! Ze heeft een beetje ochtend humeur. Over een half uurtje is ze weer te genieten!" Lacht mama hard waardoor ik mijn ogen even dicht knijp. Te veel geluid!
"Koffie?" Brom ik alleen maar waarna mama me een grote mok donker bruine dampende drap aanreikt. De beste uitvinding ooit!

"Hier, neem dit maar alvast mee. Lennox komt zo." Zegt mama dan vrolijk terwijl ze de jongens een schaal met koekjes meegeeft. Ze bedanken haar even vriendelijk en lopen dan naar buiten terwijl ik op het aanrecht ga zitten en vermoeid op een boterham kou. Met iedere slok koffie die ik neem voel ik mijn humeur steeds een beetje beter worden en met dat ik de laatste slok op drink ben ik weer mezelf. Het vrolijke meisje dat altijd zin heeft in avontuur. Ik smeer me nog even in met zonnebrandcrème. Ik heb een verschrikkelijk lichte huid en hoef alleen maar aan de zon te denken om te verbranden. Mama help me nog even met mijn rug en geeft me dan nog een grote fles cola mee voor dadelijk.