Tears drop...

Ik kijk verbaasd rond en zie mijn wekker trillen. ‘grrrr’ grom ik. Ik druk hem uit en kom uit men bed. Strompelend loop ik de trap af en zeg hoi tegen Amos. ‘Haai, zusje.’ Zegt hij te vrolijk, ‘hoi’ grauw ik terug. ‘Ik ben binnen tien minuutjes weg, wil je meerijden of niet?’ vraagt hij, ‘Ja tuurlijk, wacht even ik ben zo klaar’ zeg ik opeens klaarwakker. Ik loop naar boven en ga in de douche, natuurlijk ga ik mijn haren nu niet wassen ik schrob alle vuiligheid, niet dat er veel is, van me af. Na ongeveer drie minuutjes kom ik uit de douche en ren naar men kamer, daar open ik mijn kleerkast en kies een jeans uit met een blauw, Boheemachtig kleedje. Ik snel naar beneden en moet moeite doen om niet van de trap te vallen. Terwijl ik naar de deur loop passeer ik de fruitmand en ik neem er een appel uit. Bij de deur aangekomen trek ik men warme uggs aan, ook al zijn het niet de mooiste dingen toch draag ik ze graag. Vermoeid stap ik de auto in.
‘Zie je het zitten’ vraagt de persoon naast me in de auto, ‘Ja, redelijk’ zeg ik terug. Ik begon na te denken en eigenlijk had ik er wel zin in. Gisteren was het erg leuk geworden. Opeens zie ik een hand voor me bewegen. ‘Whoehoe’ roept Amos. ‘Huh’ schrik ik op. ‘We zijn er’, ‘Oooh dankje, doei’ roep ik terwijl ik uitstap. ‘Dada zusje, veel succes’ roept hij me na.
Ik kijk naar de school en zie dat er nog niemand is. Zuchtend ga ik op een muurtje zitten, ik staar voor me uit en begin te denken. Ongeveer vijf minuten later schrik ik op. Ik kreeg een bal recht tegen men gezicht gekregen en ik verzeker je dat het niet zacht was. Ik moet zorgen dat er geen tranen komen, want op dat vlak ben ik eigenlijk nogal gevoelig. Ik kijk van wie de bal afkomstig is en kijk ik recht in de ogen van…