Hoofdstuk 8

'Boe!' Mijn kleine zusje springt om de hoek van het trapgat. Ik spring een meter de lucht in voor ik haar boos aankijk. Ik zet de dweil terug tegen de muur. 'Hahaha je was bang!' Schaterend loopt ze weer naar beneden. met een kop als een boei loop ik naar mijn kamer. Mijn laptop staat nog steeds open met de Legendes en Mythes. Daar haal ik toch nooit wat uit. Ik sluit af. Mijn bed staat er zo uitnodigend bij. Ik kruip erin en trek de dekens over mijn hoofd. 'Lieverd, we eten over tien minuten.' Mijn moeders stem galmt na in mijn hoofd. Een diepe zucht ontsnapt uit mijn mond. Geweldig ik heb niet eens honger meer. Het bos ligt er vandaag donkerder bij dan normaal. Ik krijg er de rillingen van. Ergens in dat bos zou Jake's legende moeten zitten. Ik stap het balkon op en tuur in de verte. Voor zover ik kan zien is het bos best oneindig, maar dat zegt natuurlijk niks. Is dat...Nee dat kan niet...Of toch wel? Ik tuur tussen de bomen. Het oranje lichtje beweegt zich tussen de bomen door. Is het van een lantaarn? Loopt daar iemand? Ik hang bijna over mijn balkon heen. Ik moet er een foto van maken! Ik ren naar binnen, graai mijn telefoon van het bed en ren terug het balkon op. Het lichtje is verdwenen.

Het is vrijdag ochtend. Gelukkig heb ik vrij vandaag. Morgen is het eindelijk zomervakantie. Nadat ik gisteren mijn boeken in had geleverd en thuis was gekomen was eindelijk mijn jurk aangekomen. Hij past perfect en over een paar uur mag ik hem dan eindelijk aan naar het eindfeest. De schoenen staan er ook geweldig bij. De geur van vers brood en ei komen mijn neus binnen. Mijn buik begint te rommelen. Ik stap uit bed, bekijk mijn gezicht in de spiegel en loop daarna naar beneden. Mijn moeder staat achter het fornuis en maakt verse eitjes. 'Goeiemorgen meg.' Ik glimlach vermoeit en plof op de bank in de woonkamer. 'Vanavond is het zover,' zegt mijn moeder. 'Hoeveel foto's mag ik maken?' ik grinnik. 'Zo lang je mij niet voor schud zet, zoveel als je wilt anders zijn we met één foto klaar.' Mijn moeder geeft geen antwoord en gooit een eitje op een bord. Dertig seconde later beland het bord voor mijn neus. 'Je moet wel voldoende eten.' Zuchtend eet ik mijn eitje op.
Rond twee uur begin ik met de voorbereidingen. Eerst ga ik in bad met een chocolade maskertje. Om vier uur ga ik mijn make up doen en mijn haar krullen. Daarna lak ik mijn nagels wit met zwart. Ik kijk op mijn telefoon zodra mijn nagels droog zijn. Ships het is bijna kwart over zes. Ik leg mijn jurk met de schoenen op het bed neer en bekijk het resultaat. Ik wacht tot 8 uur voor ik mijn jurk en schoenen aan doe. In die tijd ga ik eten, poets mijn tanden en werk mijn make up nog een keer bij. Daarna trek ik mijn jurk aan. Zodra ik de schoenen aan mijn voeten heb geschoven en nog een keer in de spiegel kijk gaat de bel. Dat moet Jake zijn. Ik kijk op de overloop toe hoe mijn moeder de deur open doet. Jake ziet er geweldig uit. In zijn rode haar zit gel en hij draagt een zwart pak met een zwarte stropdas. Ik loop de trap af naar beneden. Jake slaat zijn smaragd groene ogen naar me op. 'Wouw, Megan je ziet er echt heel goed uit.' Blozend ga ik naast hem staan. Hij slaat zijn armen om mijn middel en mijn moeder maakt een paar foto's. 'Mam we moeten gaan anders komen we te laat,' zeg ik als ze maar niet stopt met de foto's maken. 'Oh Honey, je ziet er zo goed uit.' Ze geeft me een knuffel en daarna houd ze de deur voor ons open. 'Ik zal haar op tijd thuis brengen,' zegt Jake beleeft.

Als de auto stopt op het parkeerterrein haal ik diep adem. Ik voel Jake's hand die zich om de mijne klemt er een zacht kneepje in geeft. We stappen uit. Zelfs aan de buitenkant is alles versierd. Ballonnen in allemaal verschillende kleurtjes hangen in bomen en bij de ingang. Er is een rode loper en rood lint dat de trapleuningen versiert. Kerstlichtjes verlichten de deur. We lopen de andere mensen achterna. De gangen zijn donker op de kleine lampjes na die de weg wijzen. Jake pakt mijn hand. Mijn hart maakt een klein sprongetje in mijn borst. De muziek word luider elke stap die we dichterbij de gymzaal zetten. Hij houd de grote deuren voor me open.