Chapter 5

Severus

Het was vroeg in de ochtend, hij, Narcissa en Draco waren al wakker, maar Lucius en Violet sliepen nog.
'Ik ga haar wakker maken, zodat we kunnen gaan,' zei hij zachtjes. Narcissa knikte en aaide Draco, die op haar schoot zat, over zijn hoofdje. Hij liep naar de kamer van Violet, het was schemerig in de kamer. Hij liep naar het bed en struikelde over speelgoed wat op de grond lag. Hij vloekte zachtjes, terwijl hij het speelgoed opzij schuifde met zijn voet. Hij zag dat Violet met haar hoofdje op de buik van de beer lag, waarschijnlijk was dat fijner dan een kussen.
'Violet, word eens wakker,' zei hij zachtjes, hij prikte in de bult die onder een deken lag. De bult bewoog en twee paarse oogjes werden zichtbaar, ze keken hem slaperig aan. 'Kom we gaan naar huis,' zei hij. Violet schopte slaapdronken de deken van zich af en ze ging overeind zitten. Nadat ze in haar oogjes had gewreven, stak ze haar armpjes naar hem uit. Hij tilde het meisje op en voelde dat ze haar armpjes en beentjes om hem heen sloeg. Hij pakte ook de beer die nog op het bed lag, en raapte haar lievelingsspeelgoed op dat op de grond lag. Ze nam het speelgoed altijd mee, naar zijn huis, of als ze weer naar de Malfoy's gingen. Hij deed de gordijnen open en zag dat het sneeuwde. Even overwoog hij om met Violet op het balkon te gaan staan zoals hij twee jaar geleden had gedaan, maar besefte dat dat te koud zou zijn voor Violet. Hij had hier twee jaar geleden met Violet geslapen, in de logeerkamer. Later toen Violet bij hen logeerde, terwijl hij les gaf op Hogwarts, werd het haar kamer en sliep hij in een andere logeerkamer. Hij liep naar beneden en legde de spullen van Violet op de tafel. Even dacht hij dat ze in slaap gevallen was, maar ze had haar oogjes open en keek lachend naar Draco. Hij zette naar neer en ze liep naar Draco toe, die keek haar een beetje beteuterd aan.
'Doeidoei, Do,' zei ze.
'Doei, Vo,' zei Draco zachtjes. Ze gaven elkaar een kusje, iets wat ze iedere keer deden als ze afscheid namen, en Violet liep naar Narcissa toe en knuffelde haar.
'Waar is oom Lucius?,' vroeg ze. Ze keek om zich heen, alsof hij zich misschien had verstopt achter een gordijn.
'Die slaapt nog,' zei Narcissa. Violet knikte en keek weer om zich heen.
'Waar is Bommel?' Ze begon om zich heen te zoeken.
'Die zit in de tas, kom we gaan Violet.' Hij hees de tas over zijn schouder. Violet stond voor hem en stak haar armpjes uit, ze gingen verdwijnselen en Violet drukte zich dan altijd tegen hem aan. Hij tilde haar op en ze sloeg haar armpjes en beentjes stevig om hem heen. Haar gezichtje verborg ze bij zijn borst.
'Doei Narcissa, ik breng haar over een week weer terug,' zei hij. Narcissa knikte en tilde Draco op die zijn armen om haar benen had geslagen. Hij liep naar buiten en verdwijnselde naar Weverseind. Ze liet hem los en hij zette haar op de grond, ze wreef over haar armpjes en begon te klappertanden. O ja het sneeuwde en zij was alleen gekleed in een nachtjapon, ze had niet eens schoenen aan. Hij tilde haar weer op en sloeg zijn mantel om hen heen, ze leunde tegen hem aan. Ze hoefden nog maar even te lopen en dan waren ze thuis. Inmiddels had de sneeuw hen nat en koud gemaakt, hij liep stevig door en zag de voordeur al. Gauw deed hij de deur open en zette Violet op de grond, ze liep naar de woonkamer en kroop op de bank. Hij viste Bommel uit de tas en gaf die aan haar. Daarna hing hij zijn mantel op en stak het haardvuur aan, al gauw verspreidde een warme gloed zich door de kamer. Hij liep naar zijn kamer en deed gauw een droog gewaad aan, daarna ging hij naar Violet's kamer en pakte een jurkje en een deken. Hij liep weer terug naar de woonkamer.
'Violet, kom,' zei hij. Violet legde de beer op de bank en liep naar hem toe. Hij deed haar nachtjapon uit en deed het jurkje aan. Ze rilde nog steeds en daarom wikkelde hij de deken om haar heen, hij tilde haar op en zette haar op de bank. Daarns liep hij naar de keuken en maakte twee bekers met warme chocolademelk, hij liep terug naar de woonkamer en zag dat ze in slaap gevallen was.