-3-

Als we bij het concert gebouw zijn aangekomen kijkt de man mij aan. "Ik moet gaan." zegt hij droogjes. Ik kijk hem even aan "Maar moest jij hier ook niet zijn?" vraag ik verward aan de man. "O..oh ja maar ik moet naar het toilet, ik zie je in de zaal wel!" zegt de man waarvan ik zijn naam nog niet eens ken en hij loopt weg. "Oke dan.. dat was best awkward" mompel ik luidop tegen mezelf. Ik schuif achteraan aan de rij en wacht tot we een signaal krijgen dat we door mogen.

-skip naar het concert-

Eindelijk mogen we naar binnen, ik geef mijn ticket af die de medewerkers van de zaal inscannen en loop dan door naar de zaal, ik sta redelijk goed van voor in het midden. Ik kijk wat zenuwachtig rond en wacht rustig af, vele mensen zijn in Visual kei gekomen of in een ruki cosplay, wat ik best wel awesome vind.
Ik hoor een paar fans luid op gillen en ik kijk meteen op, maar het was niets, alleen een man die de instrumenten nog even na kijkt.

Daarna gaan de lichten uit. Mijn ogen worden groot als de bandleden het podium opkomen. Dit is het moment waarop ik heb gewacht! Ik kan het niet geloven dat ik NU The Gazette live te zien krijg. Ik knijp mezelf nog even en een glimlach komt tevoorschijn op mijn gezicht.

De bandleden starten met het eerste liedje Derangement ik geniet van het eerste numer en head bang op sommige stukken mee. Dit is geweldig, het beste gevoel dat ik ooit heb meegemaakt, Ruki zijn stem is goud, zo goed! Nee, meer dan goed, het is amazing!

Ruki geeft me een snelle glimlach en ik knipper even met mijn ogen. Was dit naar mij? Of ben ik aan het dromen? Misschien was het naar iemand achter mij, ja vast wel.

Tegen het eind evan het concert komt het nummer Filth in the Beauty dit is een van mijn favoriete nummers van hun. Ik head bang mee met de muziek en zing vol uit mee en trek me niets meer aan.

Na dit nummer komt Kai zijn solo eraan. Hij bangt op die drum alsof zijn leven ervan af hangt, zo goed. Ik voel de adrenaline door mijn lichaam heen gaan en headbang op de maat mee van Kai zijn gedrum.

Kai eindigt zijn drum solo en dan begint het aller laatste liedje te spelen genaam Reila een heel erg mooi nummer.

Uruha, Aoi en Reita hun gitaarinstrumenten klinken uitstekend samen met de drum en de vocals van Ruki.
Ruki zijn stem klinkt heel erg gevoelig bij dit nummer.

Ik zing zacht mee en kijk Ruki aan en voel mijn wangen warm worden. Hoe meer ik zijn stem hoor, hoe meer mijn hart bonst voor deze man.
Ik krijg een flashback van het gezicht van de man die ik heb ontmoet toen ik de weg verloren was en open mijn ogen en kijk verward.
Zou het kunnen? Ze waren allebei klein en hij had een zonnebril op in de avond. Kan het Ruki geweest zijn? Ik bekijk Ruki nog eens goed.
Maar dan zou ik Ruki toch meteen herkend hebben? Ik kijk rond me heen zover het kan maar zie de man die normaal ook naar het concert ging niet staan.

Het nummer loopt op zijn einde en dan kijk ik weer richting het podium. Mijn ogen ontmoeten die van Ruki en alweer voel ik mijn hartslag harder kloppen.
Ruki kijkt na twee minuten alweer weg. "JULLIE WAREN EEN GEWELDIG PUBLIEK, DANK JULLIE WEL" schreeuwt hij door de microfoon en buigt diep. De rest van de bandleden buigen ook en ze gaan even het podium af maar komen snel weer terug. Aoi drinkt uit een flesje water en gooit het flesje het publiek in, Uruha volgt zijn voorbeeld terwijl Reita plectrums aan het weg gooien is. Kai heef teen extra paar drumstokjes die hij ook het publiek in smijt. Ik doe niet eens moeiteo m al die dingen te vangen sinds het toch nooit mijn richting komt uitgevlogen. Ruki neemt zijn gebruikte handdoek en veegt nog even langs zijn wang ermee en gooit het dan toevallig toch in mijn richting en vang het perfect. Ik kijk met grote ogen naar de handdoek omdat ik niet had verwacht dat ik het ging vangen. Ik buig even naar Ruki terwijl ik nog steeds tussen het publiek sta. Ruki glimlacht snel en loopt dan met de bandleden het podium af.