Prologue

"Hoe lang nog?" Vraag ik met een zucht aan mijn broer, Merlin.
"Niet zo zeuren, Merida." Zegt hij. Ik wil iets terugroepen maar op dat moment laat hij zijn tas uit zijn handen glijden en valt alles op de vieze grond.
"Oh, geweldig Merlin! Nu zit er overal zand tussen onze kleding." Ik stuur hem een boze blik, maar die verzacht meteen als ik zie hoe verdrietig hij kijkt. Ik loop naar hem toe en help hem met het opnieuw inpakken van onze spullen. Als de tas weer gevuld is, gaan we allebei recht op zitten. We lopen een tijdje in stilte verder.
"Wat nou als het ook fout gaat in Camelot?" Vraagt Merlin dan met een zacht stemmetje.
"Dat gaat het niet." Zeg ik vastberaden. "Gaius is er om je te helpen. En ik ben er om je van stomme dingen te behouden! Daarom ben ik immers mee." Merlin glimlacht en ik geef hem een duwtje met mijn schouder. "Nee hoor, ik ben mee omdat ik je anders te veel zou missen. En een grote zus moet nou eenmaal op haar kleine broertje passen."
"Waar heb jij het nou weer over?" Sputtert Merlin tegen. "Jij bent maar een paar minuten ouder!"
"7, om precies te zijn." Merlin lacht, maar stopt dan abrupt met lopen. Hij wijst voor zich uit. In de verte is een massief kasteel te zien.
"Camelot." Fluistert hij.