O1

Samen met me vader loop ik de supermarkt in, meteen valt me de drukte en de warmte op. Met een bedrukt gevoel loop ik achter hem aan, naar het bakkers gedeelte want we hebben brood te kort. Ik voel me slap en draaierig worden. ''Pap, ik ga even naar buiten, frisse lucht halen want ik word niet goed.'' zeg ik tegen hem en hij geeft een goedkeurend knikje. Wanneer ik door de drukke menigte loop hoor ik mijn naam. Ik verbeeld het me vast. Ik loop in een rechte lijn door naar buiten en ga op het dicht bijzijnde bankje zitten wat ik kan vinden. Laat me hoofd op me handen rusten en adem een paar keer diep in. Ik hoor en voel de bank waar ik op zit kraken en ik kijk opzij. Er zit een jongen met een capuchon naast me en kijk recht voor zich uit. ''Heey Clary'' zegt hij en draait zijn hoofd om. ''Hoe weet jij mijn naam ?'' vraag ik en kijk hem aan, hij heeft blauwe ogen en blond half lang haar. ''Omdat ik je langer ken dan vandaag'' zegt hij met een lichtelijk botte stem. ''Waar ken je me van?'' vraag ik een beetje achterdochtig en knijp mijn ogen een beetje dicht en kijk hem aan. Een licht lachje vormt op zijn lippen, maar verdwijnt alweer snel. ''Ik ken je al sinds het moment dat mij gezegd werd je te moeten beschermen.'' En hij kijkt weer voor zich uit. Wie is deze gast in vredesnaam ? ''Voor wat?'' ''voor het gevaar dat je nog niet kent''. Hij staat op en ik volg zijn beweging. Het valt me op dat hij een ring heeft met een M er in gegraveerd. ''Vergeet me naam niet'' en hij wil weg lopen maar ik roep hem na ''hoe heet je dan?''. En ik wil opstaan. ''Jace''. ''Clary gaat het een beetje? Je ziet bleek'' hoor ik de stem van me vader en ik draai me hoofd om en kijk weer naar Jace, maar die in eens spoorloos verdwenen. ''Oww ja het gaat wel hoor...'' zeg ik en loop met me vader naar de auto. ''Met wie was je net aan het praten?'' vraagt hij ineens. Zag hij dan niet dat ik tegen een jongen aan het praten was? ''Ik was in me zelf aan het praten'' denkend dat dat het beste antwoord was op zijn vraag. Waarom kon ik zijn naam niet zeggen terwijl ik dat opzich wel zou willen doen? Kan geen kwaad toch of wel?