Hoofdstuk 14 margo's POV

"Ik lust je rouw" zegt angelique dreigend tegen mij. Ze komt met gebalde vuisten op me af. Een linkse, een rechtse en ik draai haar armen op haar rug en prik in haar zwakke plek. Daarna valt ze bewusteloos neer. "Is ze.....dood?" vraagt hermelien hoopvol. "Nee, alleen bewusteloos, maar ik ga naar bed, tot morgen" en ik loop naar boven. Ik ga op bed liggen. Wauw, wat ben ik moe en ik ga slapen. Die volgende ochtend komt angelique verward en boos op me aflopen. "Ik krijg je nog wel kleutertje" zegt ze tegen mij. "Margo, ik heb een brief gekregen van hagrid, wil je mee gaan?" vraagt harry aan mij. "Nou, volgens mij vindt hagrid mij niet erg aardig, maar oké" en toen liepen ze (met teleurstelling van margo) met ron en hermelien naar hagrid. "Hai hagrid, we zijn er!" zegt harry opgewonden. "Goed jullie te zien harry, hermelien, ron en ehh,... Wat doet zìj hier eigenlijk?" zegt hagrid. "Nou, ik kom je helpen met je vurige probleempje, als je weet waar ik het over heb" zeg ik uitdagend, gewoon omdat iedereen zo antwoord als ik met nieuwe vrienden van harry ga rondhangen. "Kom maar binnen" zegt die harige vriend van harry, hagrid. Ik had hem nog maar 2x gezien in mijn leven, niet erg perfect. Die twee keer deed hij aardig. Totdat ik in zwadderich belande. "Jongens, ik moet wat vert...". Verder kon hagrid zijn zin niet afmaken, omdat hermelien hem natuurlijk weer moet onderbreken, die spelbreker. "Hagrid, wat daar in het vuur ligt, is toch niet een ...." "een draak" maak ik haar zin af, ik bedoel, zij deed het toch ook? "Wie is dat?" vroeg harry aan mij. "Wie? Hoe bedoel je?" vroeg hagrid als een kluns. "Dat hoofd bij het raan" zei harry weer. "Oh nee...." dacht ik toen ik door het raam keek. "Het is draco" zeg ik aarzelend. "Malfidus? Nee!" schreeuwde ron. "Hé ron, hij heet draco, ik noem jou toch ook niet wemel of ronald?" zeg ik tegen hem, omdat ik me nogal beledigend voel dat hij zo over míjn vriendje gaat. Met uitdrukking op MIJN. "Hoezo, ben je vrienden met die gast of zo" zegt ron arrogant. Hij heeft soms echt een bitchclap nodig of zo. "Inderdaad, wij zijn vrienden" zeg ik hem zelfverzekerd en ik ren weg.