2.2

Ik zet me neer in de zetel en laat m'n hoofd rusten in m'n handen. Verklaar me gek, maar Manon, dat meisje van in Gent blijft maar in m'n hoofd spoken. En dat is ook de jongens niet ontgaan, met een sprong over de leuning laat Niall zich neerploffen naast me. Hij legt z'n hand even op m'n schouder en kijkt me ietwat bezorgt aan. 'Vertel het me eens maat, wat scheelt er?' Ik zucht even, moet ik hun dit wel vertellen? Misschien vinden ze het wel heel belachelijk of erger nog! Misschien verklaren ze me gek, omdat ik zomaar op een meisje ben afgestapt en heb gevraagd of ze me de stad wou laten zien. Ik krab ik m'n haren en kijk Niall bedenkelijk aan. 'Je hoeft natuurlijk niet, maar het lijkt er wel naar alsof je je hart eens wilt luchten...' Ik knik zachtjes en haal nog eens diep adem. 'Woensdag ben ik niet in Brussel gebleven, toch?' Niall knikt en zet zich ondertussen iets comfortabeler. 'Ik heb daar een meisje ontmoet, Manon.' Er verschijnt een geniepig glimlachje op Niall zijn gezicht en hij beweegt z'n wenkbrauwen. 'Waarom zit je hier dan zo triest bij?' 'Ik weet enkel haar voornaam... En ik heb een foto met haar, da's alles.' Niall lacht even. 'Jij hebt een foto met haar?' Ik kijk Niall raar aan en haal m'n schouders op. 'Ja, wat is daar zo raar aan?' Niall begint aanstekelijk te lachen. 'Wie is hier fan van wie?' Door Niall z'n lach verschijnt er ook een glimlachje op m'n lippen. Opeens kijkt Niall heel serieus... 'Wacht eens even! Blijven zitten he!' Niall springt zowat uit de zetel en spurt de kamer uit. Zonder nog een woord te zeggen valt de deur achter Niall dicht en zit ik weer alleen op m'n kamer. M'n gedachten vullen zich weer met Manon en denkend vliegt de tijd voorbij, tot de deur openvliegt en Niall opeens samen met Louis en Liam de kamer binnen wandelen. 'Vertel het eens maat, wat is er?' Ik zucht, als Niall hun is gaan halen... Waarom heeft hij hun dan niet gewoon alles gezegd? Meteen begin ik alles te zeggen, hoe de ganse dag verlopen is. Geen enkel klein detail ben ik vergeten, de jongens luisteren heel aandachtig. Tot ik stop met m'n verhaal en Louis bijna recht springt. 'Ik heb een idee! Liam, ga eens de verantwoordelijke van de security halen voor vandaag!' Liam knikt en loopt meteen naar buiten. Vragend kijk ik Louis aan, die met z'n hoofd schud. 'Jij had een foto met dat meisje, toch?' Ik knik en haal m'n telefoon boven. Louis wenkt me waarop ik naar hem toeloop en hem m'n gsm geef. 'Knappe meid maat, ik snap wel waarom je aan haar blijft denken.' Louis lacht waarop ik hem een por geef. Na eventjes wachten, ijsberen en enkele flauwe grappen van Niall en Louis staat Liam plots in de kamer met de verantwoordelijke van de security... 'En nu?' Ik kijk Louis nog steeds vragend aan. 'Wacht maar, ik heb een geniaal plan!'