1.7

'Wie zegt ge dat ge tegen gekomen zijt?' Mijn moeder kijkt me verbaasd aan, maar gelooft me toch niet echt. 'Harry mama! Harry styles!' M'n moeder lacht maar kijkt me hoofdschuddend aan. 'En je hebt geen foto met 'm?' Ik schud m'n hoofd en steek m'n bord met eten in de magnetron. 'En je hebt 'm Gent laten zien?' 'Ja! Dat vroeg hij!' M'n moeder kijkt me een beetje argwanend aan. 'Ik zal je maar geloven zeker?' Ik rol met m'n ogen als de magnetron een geluidje maakt, typisch dat ze me weer niet geloven he. Zou Hanne mij wel geloven? Zou ik ze het wel zeggen...? Ik loop met m'n bord naar buiten en zet me neer aan tafel waar m'n vader aan het werk is. 'Is 't waar dat ge die ene van die groep gezien hebt!' Ik knik enthousiast en begin als een gek alles te vertellen. M'n vader zegt niets en knikt alleen maar terwijl hij glimlacht. 'Enne, Hanne... Die gaat niet meer naar het concert?' Meteen zie ik er veel minder enthousiast uit, ik schud m'n hoofd en m'n vader gaat naast me aan tafel zitten. 'En hoe gaat ge dan in Brussel geraken?' Ik haal m'n schouders op en probeer m'n vader met puppy ogen aan te kijken. 'Ik ga u niet voeren hoor, ik zie die drukte niet zitten he!' Lap, die puppy ogen hebben dus niet gewerkt... 'Wat moet ik dan doen?' 'Ge kunt toch met de trein gaan?' Lap... Waar ik voor gevreesd heb, wordt werkelijkheid... Ik heb meteen al een stuk minder honger!

Op de tv is er niets en dus besluit ik maar naar m'n kamer te gaan, met m'n gsm en ipad bij me laat ik me neerploffen op bed. Ik heb eigenlijk nog altijd niet op m'n gsm gekeken... En jawel hoor, zoals ik dacht heb ik veel sms'jes en gemiste oproepen van Hanne. Meteen bel ik haar terug, de gsm gaat maar een keer over of er wordt al meteen opgenomen. 'Eindelijk!' 'Ook een goede avond!' 'Ja hallo! Ik was ongerust...!' Ik rol met m'n ogen, Hanne laat wel vaker niets van haar weten, als ze uit is gegaan en bij een of andere jongen is blijven slapen bijvoorbeeld. 'En ik dacht dat ge kwaad was!' Zegt ze nu iets zachter als ik niet meteen antwoord. 'Ik ben naar Gent geweest vandaag.' 'Oooh, heb je veel gewinkeld?!' Meteen begin ik alles op te noemen wat ik gekocht heb en bijna floep ik er ook uit dat ik Harry vandaag ontmoet heb, maar ik besluit het toch maar niet te doen... Waarom niet? Geen idee, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik het gewoon niet moet zeggen...