1.4

Ik kijk op uit m'n boek en m'n mond valt haast open van verbazing, ik probeer me koeltjes te houden en knik glimlachend. Hopelijk heb ik niet te lang zitten staren. Ik strijk een lok uit m'n gezicht weg en leg m'n boek even op tafel. 'Ja hoor, natuurlijk.' De jongen voor me knikt even, schuift z'n stoel achteruit en zet zich vervolgens neer. Snel kijk ik even rond, het terras zit zo goed als leeg, waarom zou hij hier nu willen komen zitten? Ik kijk de jongen nog even aan, hij heeft ondertussen de kaart al in zijn handen die hij grondig aan het bestuderen is. Ik neem boek er terug bij en sla hem open waar ik gebleven was als de jongen even hoest en de kaart op tafel legt. 'Sorry, maar welk drankje drink je eigenlijk? Ik kan maar geen keuze maken...' Ik glimlach en schuif de kaart een beetje dichterbij. 'Ik heb deze genomen, le café fraiche.' De jongen knikt dankbaar en steekt zijn hand in de lucht richting de dienster waarop het meisje naar hem toesnelt. 'Wil je er ook nog een?' 'Oh, nee dank je... Ik heb nog een beetje.' Ik wijs naar m'n glas waar nog een bommetje koffie in zit. 'Twee maal le café fraiche asjeblieft.' Het meisje krabbelt iets op het boekje die ze in haar linker hand houdt en knikt. 'Komt er aan...!'

Dankbaar neem ik m'n nieuwe drankje aan, de jongen voor me brengt zijn grote glas dichterbij de mijne waarna we onze glazen tegen elkaar klinken. 'Santé!' 'Precies! Woon je hier, in Gent?' Ik schud mijn hoofd waarna ik een slokje van m'n koffie neem. 'Nee, ik woon iets buiten Gent. Maar ik werk hier wel.' 'Ooh, wat doe je? Als ik zo nieuwsgierig mag zijn?' Ik lach zachtjes en knik. 'Ik werk in een schoenwinkel, hier niet zo ver vandaan...' 'Oooh, leuk! Ik heb net schoenen nodig!' 'Maar ik denk niet dat er iets voor jou zal tussen zitten hoor...' 'Hoezo?' Ik zet m'n veel te grote zonnebril terug goed op m'n neus en glimlach. 'Ik denk niet echt dat het jouw ding zal zijn... En, kwalitatief...' De jongen lacht en schud z'n hoofd. 'Maar wat ik wou vragen, ken je hier enkele leuke plekjes?' Enthousiast knik ik m'n hoofd en begin ik alle leuke plekjes in Gent op te noemen. De jongen voor me kijkt me glimlachend aan en als ik eindelijk uitgeratelt ben steekt hij plots zijn hand naar me uit. Eventjes weet ik niet goed wat ik moet doen, maar ik schud toch zij hand. 'Ik ben Harry, aangenaam.' 'Ik dacht al dat ik je ergens van kende...' Grap ik waardoor de jongen begint te lachen. 'Ik ben trouwens Manon...'