Hoofdstuk 13

Toen Nouvelle zaterdagochtend de leerlingenkamer binnenkwam, zat Draco al aan de open haard. Hij leek helemaal in gedachten verzonken te zijn. Pas toen Nouvelle naast hem stond, schrok hij op. "Goedemorgen." Grijnsde Nouvelle vrolijk. "Wat zie je er leuk uit." Complimenteerde hij haar. Nouvelle reageerde automatisch op zijn vleiende woorden. "Dankjew-" Hé, wacht eens? Dit was Draco, die gaf geen complimentjes! Nouvelle trok een wenkbrauw omhoog en keek hem achterdochtig aan. Het laatste wat ze wilde, waren twéé vervelende jongens. Alhoewel ze Draco echt wel minder vervelend vond dan Matthew. Maar dat lag dan weer aan het feit dat ze bij Draco ook geen spontane braakneigingen kreeg. "Wat?" Vroeg Draco meteen, het leek wel alsof hij moeite deed om nonchalant te klinken. Vreemd. "Errr, niets? Denk ik." Mompelde Nouvelle. Draco leek zich snel te herpakken. "Heb je plannen voor vandaag?" Nouvelle dacht even na. "Ja, ik had met Lauren afgesproken om samen naar Zweinsveld te gaan." Draco keek teleurgesteld. Nouvelle knipperde ongelovig met haar ogen, maar de vage blik was alweer verdwenen en Draco keek weer neutraal. "Ik dacht dat Lauren met Lucas ging?" Vroeg hij luchtig. Nouvelle fronste. "Oh. Dat wist ik niet." Ze keek een momentje de kamer rond, misschien was Lauren er ook en kon ze het even vragen. Maar ze was er niet. En Lucas ook niet. "Nou, dan denk ik niet dat ik nog wel wil gaan. Ik blijf lekker hier." Zei ze een beetje boos maar vooral teleurgesteld. Ze had er echt zin in gehad, nog eens zo'n leuke namiddag met hun tweetjes. Maar nu was Lucas het weer komen verpesten, bah. Draco maakte gretig gebruik van deze situatie. "Welnee, waarom zou je?" Riep hij overtuigend uit. "Wij kunnen toch samen gaan?" Het klonk net alsof hij dat alternatief net bedacht had. Maar was dat wel zo? Nouvelle aarzelde even. Een namiddag in Zweinsveld met Draco? Sinds wanneer trok hij zo graag met haar op? Draco merkte dat ze nog steeds twijfelde. "Oke, oke." Grinnikte hij. "Je hebt me door." Nouvelle keek hem niet begrijpend aan. Waar had hij het over? Maar voordat ze vragen kon stellen, ging Draco alweer verder. "Ik wil gewoon een wraakactie na dat sneeuwballengevecht van gisteren." Hij grijnsde trots. Nouvelle lachte. "Oké dan!" Daar moest ze heus niet lang over nadenken hoor. Hoewel Nouvelle nog steeds niet goed wist wat ze van die plotse belangstelling van Draco moest denken.
Die namiddag liepen Nouvelle en Draco moeizaam door de sneeuw, die sinds gisteren toch weer een paar centimeters gestegen was. "Gelukkig zitten we nu niet midden in een sneeuwstorm." Mopeerde Nouvelle. Ze waren al een half uur onderweg en zagen nog steeds geen huisjes staan. "Hoezo? Ik dacht dat je sneeuw leuk vond?" Vroeg Draco een beetje plagend. "Ja, dat vind ik ook. Maar dan zouden we nog trager vooruit komen." Draco grinnikte. "Volgens mij zijn we er bijna hoor." Stelde hij haar gerust. "Nou, als we er zijn ga ik toch wel meteen terug opwarmen bij De Drie Bezemstelen hoor." Mopperde Nouvelle verder. "En gisteren lag je er nog in te rollen." Lachte Draco. Maar hij lachte anders. Hij lachte haar niet uit. Hij had de hele dag nog niet één vervelende opmerking gemaakt. Nouvelle had altijd gedacht dat hij per uur er minstens twee moest maken, anders zou hij gewoon niet goed functioneren. Ze kwam tot de conclusie dat hij weer een beetje vreemd deed. Net zoals die keer op de trap. Dát was pas vreemd geweest.
Nouvelle slaakte een zucht van opluchting toen ze voor de deur van De Drie Bezemstelen stonden. Ze stampte de sneeuw van haar schoenen af en ging naar binnen. "Ga maar al ergens zitten. Ik bestel wel." Zei Draco meteen. Nouvelle knikte en ging op zoek naar een leeg tafeltje. Dat bleek moeilijker te zijn dan verwacht. Bij dit koud weer zat half Hogwarts hier binnen iets te drinken. Draco kwam ondertussen alweer naar haar toe gelopen met twee boterbiertjes in zijn handen. "Geen plaats?" Vroeg hij terwijl hij rond keek. "Niet echt." Nouvelle schuifelde tussen de drukte door. "Oh, hier vanachter is er nog één vrij!" Ze schuifelde snel verder en ging snel zitten. "Aan de kant." Snauwde Draco nors tegen een paar Gryffindors. Maar toen hij tegenover Nouvelle ging zitten, had hij weer een vrolijke glimlach op zijn gezicht. Nouvelle nam haar flesje aan en nam voorzichtig een slokje. "Hmm, lekker." Ze keek op en betrapte Draco erop dat hij naar haar aan het kijken was. "Wat is er?" Vroeg ze een beetje ongemakkelijk. Draco nam een slok van zijn eigen flesje en bleef haar aankijken. "Niets hoor." Zei hij uiteindelijk. "Ik dacht er juist aan: Ik ben je nog een dankjewel verschuldigd." Nouvelle keek verrast. "Hoezo dan?" Ze vond juist dat zij hém nog een dankjewel verschuldigd was. Ze kon zich namelijk niet herinneren of ze hem wel bedankt had, na het voorval in de gang. "Nou, van die keer op de trap. Toen ik... Ziek was." Draco keek vaag op zich heen, alsof hij bang was dat er iemand zou meeluisteren. "Oh, geen probleem hoor. Maar wat was er dan precies?" Nouvelle kon haar nieuwsgierigheid niet meer verbergen. En aangezien hij er zelf weer over begonnen was, leek het haar wel veilig om vragen te stellen. Maar Draco klemde zijn kaken op elkaar. "Ik was gewoon ziek." Mompelde hij zacht. "Maar wat was er dan met je hand?" Vroeg Nouvelle. "Niets!" Zei Draco meteen. Nouvelle keek hem geschrokken aan. Er was toch geen reden om zo hevig te reageren als er niets was? Draco kuchte zachtjes. "Ik was gewoon ziek, oké? Geloof me nou maar." Het klonk niet echt smekend. Meer als een suggestie. Of een waarschuwing. Nouvelle durfde dan ook niet meer verder te vragen. Ze had toch liever een kalme Draco. "Sorry." Ze wist niet goed wat ze moest zeggen, dus zei ze maar sorry. "Het geeft niks." Zei Draco. Maar hij keek nog steeds moeilijk. Nouvelle wilde over iets anders praten. En ze wist zeker dat Draco dat ook wilde. "Volgens mij moest ik jou nog bedanken. Omdat je het tegen Matthew opnam. Ookal zei je dat je het voor je eigen plezier deed." Draco grinnikte. Joepie, Nouvelle was er blijkbaar in geslaagd om hem weer op te vrolijken. Maar ze vond het ook wel eng dat hij zo opeens van humeur kon veranderen. "Ach, dat zei ik toen. Stiekem deed ik het ook gewoon om te helpen hoor." Hij grijnsde een beetje uitdagend. Nouvelle moest een beetje lachen. "Ik wist niet dat je zo'n helpend handje was?" Zei ze plagend. "Oh nou, je weet blijkbaar maar heel weinig over me." Draco keek een beetje mysterieus en nam nog een slokje boterbier. "Oh ja? Wat voor verborgen kantjes heb je dan nog?" Vroeg ze geïnteresseerd. "Ik kan een echte gentleman zijn, als ik dat wil. Dat wist je niet hè?" Draco grijnsde en wiebelde een paar keer met zijn wenkbrauwen op en neer. Nouvelle verslikte zich in haar boterbier. "Haha, jij een gentleman? Nee, dat had ik absoluut niet in je gezocht." Draco grinnikte. "Toch is het zo." Hij schoof zijn lege flesje heen en weer tussen zijn handen. "Waarom laat je dat dan nooit merken? Ik bedoel, ik zag je eerder als een pestkopje. En dan vooral tegen andere afdelingen." Draco lachte. "Oh! De pot verwijt de ketel. Jij bent anders ook niet vaak het lieve meisje hoor." Nouvelle haalde haar schouders op. "Ach hey, het is een kwestie van status hooghouden hè." Ze nam weer een slokje. "Niet dat ik daar zo goed in ben." Zei zei ze snel toen ze had doorgeslikt. Draco schudde grijnzend zijn hoofd. "Nou, volgens mij bedoelde je het wel goed. Maar je pakte het gewoon verkeerd aan." Zei Draco. Maar hij keek wel even fronsend naar zijn handen. "Je weet toch dat ik dat deed om je, eh jullie jaloers te maken?" Vroeg Nouvelle een beetje beschaamd. "Maar ik weet ondertussen ook wel al dat ik me belachelijk gedragen heb." Draco reageerde niet. Hij keek snel de andere kant op, alsof hij haar niet durfde aan te kijken. Nouvelle vroeg zich af of ze iets had gezegd waardoor hij zo deed. En had hij haar nou verdedigd, voordat ze haar bedoelingen opbiechtte? Ze keek even opzij naar de andere mensen in het café. Even alles op een rijtje zetten. Draco gedroeg zich weer eens totaal anders. En het ergste was nog wel dat ze deze Draco leuk vond. Ze wilde meer. Maar Nouvelle was bang dat hij de volgende dag alweer terug veranderd zou zijn, en ze deze kant nooit meer zou terugzien. "Is alles wel oké?" Hoorde ze hem opeens zeggen. "Oh, ja. Sorry ik was even aan het denken." Ze nam verward een paar slokken. Ze kon het niet. Ze moest het eruit laten. Hij moest weten waar ze bang voor was. "Nou, eigenlijk is er wel iets." Begon ze voorzichtig. Draco schoof meteen naar het puntje van zijn stoel en keek Nouvelle strak aan. "Wat dan?" Hij nam zelfs haar hand vast en streeks er zachtjes over met zijn vingers. Nouvelle kreunde inwendig. "Argh, stop nou! Ik weet helemaal niet wat ik moet zeggen of doen of.." Nouvelle keek naar hun handen terwijl ze haar smeekbede voortzette. "Je bent zo.. Aardig. Dat is vreemd." Bracht ze uiteindelijk uit. Draco grinnikte zachtjes. "Ik verander als ik alleen met een meisje ben." gaf hij toe. "Het leek me niet netjes om je helemaal te irriteren terwijl we een date hebben, toch?" Nouvelle slikte. Een date? Blijkbaar was dit een date en ze had het niet eens door gehad. "Dat zou in ieder geval wat meer vertrouwd overkomen." Lachte Nouvelle. "Ik herken je totaal niet meer. Dat is best eng." Ze besloot maar open kaart te spelen. "Maar ik vind het ook wel.. Ik vind je zo wel aangenaam." Draco schudde lachend zijn hoofd."Als ik zo aangenamer ben, waarom zou je je dan zorgen maken?" vroeg hij met een grote glimlach op zijn gezicht. Nouvelle glimlachte ook, even dan. "Dat is net het probleem." Gaf ze toe. "Je verandert de laatste tijd toch ook van een... Eh, ja van minder aangenaam naar aangenaam. Dus ik denk dat je ook wel weer terug zou kunnen veranderen als... Dat nodig is." Het kwam er een beetje hakkelig uit, maar het klonk toch redelijk goed verwoord, vond Nouvelle. Draco keek even bedenkelijk, en knikte toen. "Ja, dat zou inderdaad heel makkelijk kunnen." Zei hij op een fluisterende toon. "Maar daar heb ik geen redenen toe. Dus zolang wij nog samen zijn zonder dat we gestoord worden, verander ik niet terug. Denk ik." Nouvelle moest meteen denken aan Matthew. Bedoelde Draco hem als hij over 'gestoord worden' sprak? Nouvelle glimlachte naar hem. Dud hij was van plan om langer zo te blijven. Dat vond ze in elk geval een prettige gedachte. Ze dronken in stilte hun flesje leeg. "Zullen we maar een verder gaan?" Vroeg Draco, die haar hand uiteindelijk weer los liet. Nouvelle knikte en stond al recht om haar mantel weer om te doen. "Maar we gaan nog niet helemaal terug naar school. Ik wil je eerst nog iets anders laten zien." Draco keek haar glunderend aan en Nouvelle kreeg opeens een rilling. Fijn was dat. Ze had het nu al koud en ze waren nog niet eens buiten. Of rilde ze door iets anders?